رویکردهای پژوهشی نوین در مدیریت و حسابداری

پژوهش حاضر به بررسی تاثیر فرصت رشد شرکت بر رابطه بین بیش اعتمادی مدیر عامل و بازده غیرعادی در شرکت های پذیرفته شده بورس اوراق بهادار تهران می پردازد. این پژوهش از نظر هدف، پژوهشی کاربردی و به لحاظ روش انجام پژوهش، توصیفی– همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی شرکت های پذیرفته در بورس اوراق بهادار تهران که پس از نمونه گیری، بالغ بر 109 شرکت و در یک دوره زمانی 5 ساله از سال 1392 الی 1396 است، می باشد. جهت اندازه گیری متغیر بیش اعتمادی مدیر عامل از باقیمانده رگرسیون رشد دارایی کل بر رشد فروش برآورد شده و جهت برازش متغیر بازده غیر عادی از تفاوت بازده شرکت و بازده مورد انتظار شرکت استفاده شده است. روش آزمون فرضیات در مطالعه حاضر استفاده از رگرسیون معمولی چندگانه و با استفاده از نرم افزار ایویوز بوده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که بین بیش اعتمادی مدیر عامل و بازده غیرعادی رابطه معناداری وجود دارد، همچنین فرصت رشد شرکت بر رابطه بین بیش اعتمادی مدیر عامل و بازده غیرعادی تاثیر معناداری دارد.

این پژوهش به بررسی تأثیر فعالیت های مدیریت منابع انسانی بر قلدری سازمانی می پردازد. در این راستا نقش رفاه ذهنی کارکنان به عنوان متغیر میانجی نیز مطالعه شده است. جامعه آماری این پژوهش، کارکنان آزمایشگاه مرکزی بیمارستان امام خمینی هستند (به تعداد 200 نفر) که پرسشنامه استاندارد این پژوهش بین133 نفر از اعضای این جامعه به روش تصادفی ساده توزیع و جمع آوری شد. در این پژوهش به منظور سنجش فعالیت های منابع انسانی، از پرسشنامه استاندارد یانگ و لین (2009) استفاده شده است. قلدری سازمانی با استفاده از پرسشنامه استاندارد اینارسن، هوئل و نوتلائرس (2009) سنجیده شده است و به منظور سنجش رفاه ذهنی کارکنان از پرسشنامه استاندارد ژنگ و همکاران (2015) استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل داده ها حاکی از این است که فعالیت های منابع انسانی بر قلدری سازمانی تأثیر معکوس و معناداری دارد، اما نقش میانجی رفاه ذهنی کارکنان رد شد. مدل مفهومی این پژوهش، مهم ترین نوآوری این پژوهش است چرا که بررسی نقش فعالیت های منابع انسانی و رفاه ذهنی کارکنان در کاهش قلدری سازمانی از جمله عواملی است که تاکنون در جستجوهای انجام شده به آن پرداخته نشده است از این رو، این پژوهش می تواند راه کارهای عملیاتی برای سازمان ها در راستای کاهش قلدری سازمانی ارائه دهد.

هدف پژوهش حاضر شناخت تاثیرات عوامل مرتبط با میزان عملکرد حسابرسی داخلی در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بود. جامعه آماری این پژوهش شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد که از سال 1391 لغایت 1396 در بورس فعال بوده اند که از میان آنها تعداد 82 شرکت به روش حذف سیستماتیک به عنوان نمونه آماری پژوهش مورد گزینش قرار گرفتند. برای تحلیل داده ها از الگوی رگرسیونی معرفی شده با استفاده از نرم افزار ایویوز استفاده شد. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که مالکیت توزیع شده شرکت بر میزان عملکرد حسابرسی داخلی تاثیر ندارد. همچنین ، اندازه شرکت بر میزان عملکرد حسابرسی داخلی تاثیر ندارد. نتایج نشان داد، نسبت دارایی های شرکت بر میزان عملکرد حسابرسی داخلی تاثیر ندارد. نتایج نشان داد ، نوع صنعت بر میزان عملکرد حسابرسی داخلی تاثیر دارد. نتایج نشان می دهد که اگر تعداد اعضای کمیته حسابرسی افزایش یابد؛ به احتمال زیاد عملکرد حسابرسی داخلی افزایش می یابد و به همین دلیل می توانند زمان مورد نیاز برای صدور گزارش حسابرسی را به شدت کاهش دهند. نتایج نشان داد، مدیریت ریسک بر میزان عملکرد حسابرسی داخلی تاثیر دارد.

کلمات کلیدی: عملکرد حسابرسی داخلی ، مالکیت توزیع شده ، نسبت دارایی های ، مدیریت ریسک

دنیای امروز، عصر اطلاعات است و اهمیت اطلاعات بر کسی پوشیده نیست. وجود اطلاعات مالی شفاف و قابل مقایسه، رکن مهم پاسخ گویی و تصمیمات اقتصادی آگاهانه و از ملزومات بی بدیل توسعه اقتصادی محسوب می شود. بازار سرمایه به عنوان موتور محرکه اقتصاد بر محور اطلاعات قرار دارد. جریان درست اطلاعات در این بازار منجر به اتخاذ تصمیمات صحیح و منطقی از سوی مشارکت کنندگان می شود و درنهایت، توسعه اقتصادی و بهبود رفاه اجتماعی را به ارمغان می آورد. گزارش گری مالی یک ابزار ارتباطی اصلی بین شرکت و گروه های مختلف ذینفع در شرکت است. منافع زیادی را که سیستم حسابدای مدیریت برای شرکت های تولیدی به همراه دارد، موجب شده تا این پژوهش با هدف بررسی پذیرش روش های حسابداری مدیریت در بنگاه های کوچک و متوسط انجام گیرد. شرکت های کوچک و متوسط به عنوان موتور محرک اقتصاد کشور محسوب می شوند. این که این شرکت ها در ارزیابی های مالی خود زیان ده نباشند و همواره در مسیر پیشرفت قدم بردارند نیازمند بررسی دقیق و حتی بازنگری در روش های مدیریتی و حسابداری می باشد.

پیشرفت سریع تکنولوژی اطلاعات و رقابت جهانی منجر به عقب ماندگی سیستم های حسابداری مدیریت سنتی در تهیه اطلاعات مفید جهت تصمیم گیری مدیریت، در مقایسه با سایر پیشرفت های تکنولوژیکی شده است. سیستم هزینه یابی برمبنای فعالیت ابزاری است جهت کمک به مدیریت سازمان ها تا تصویر درستی از بهای تمام شده کالاها و خدمات مختلف خود داشته باشند و چارچوبی است که بدان وسیله تصمیم گیری های مدیریتی و ارزیابی عملکرد سازمانی بهبود می یابد. مدیران با به کارگیری حسابداری مدیریت برمبنای فعالیت، بهتر قادر خواهند بود فعالیت های سودآور را از فعالیت های با سودآوری کمتر و یا حتی زیان ده تشخیص دهند؛ به عبارت دیگر، سیستم مدل هزینه یابی برمبنای فعالیت ابزاری را در اختیار مدیران قرار می دهد که آن ها را در امر تخصیص منابع به فعالیت هایی که سودآورند یاری نموده و برای حذف فعالیت هایی که زیان ده می باشند راهنمایی های لازم را به عمل می آورد. بر همین اساس هدف این پژوهش ارائه محدودیت های سیستم هزینه یابی سنتی بود که در ادامه بررسی مقایسه ای بین دو سیستم هزینه یابی سنتی و فعالیت گرا انجام شد.

پژوهش حاضر به بررسی تاثیر محافظه کاری حسابداری بر رابطه بین اعتماد به نفس بیش از حد مدیرعامل و نوسان بازده و بازده غیر عادی تجمعی سهام در شرکت های پذیرفته شده بورس اوراق بهادار تهران می پردازد. این پژوهش از نظر هدف، پژوهشی کاربردی و به لحاظ روش انجام پژوهش، توصیفی– همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی شرکت های پذیرفته در بورس اوراق بهادار تهران که پس از نمونه گیری، بالغ بر 117 شرکت و در یک دوره زمانی 7 ساله از سال 1390 الی 1396 است، می باشد. جهت اندازه گیری متغیر اعتماد به نفس بیش از حد مدیر عامل، مطابق با پژوهش احمد و دوئلمن (2013)، از معیار overinvit که مرتبط با سرمایه گذاری می باشد، استفاده شده است و جهت اندازه گیری متغیر نوسان بازده سهام، انحراف معیار بازده های واقعی سهام در 5 سال گذشته بکار گرفته شده است. همچنین جهت اندازه گیری متغیر بازده تجمعی غیر عادی سهام نیز از تفاضل بین بازده واقعی سهم و بازده بازار استفاده شده است، در نهایت نیز جهت برازش متغیر محافظه کاری حسابداری از مدل خان و واتس استفاده گردیده است. روش آزمون فرضیات در مطالعه حاضر استفاده از رگرسیون معمولی چندگانه و با استفاده از نرم افزار ایویوز نسخه 9 بوده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که محافظه کاری حسابداری بر رابطه بین اعتماد به نفس بیش از حد مدیرعامل و نوسان بازده سهام تأثیر معناداری ندارد در حالی که محافظه کاری حسابداری بر رابطه بین اعتماد به نفس بیش از حد مدیر عامل و بازده غیر عادی تجمعی سهام تأثیر منفی و معناداری دارد.