پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش بی تفاوتی کارکنان به سازمان بر بالندگی سازمانی در صندوق بیمه اجتماعی کشاورزان، روستائیان و عشایر انجام شد. این پژوهش از لحاظ هدف جزء تحقیقات کاربردی و توسعه ای، از لحاظ ماهیت و روش جزء تحقیقات توصیفی، از لحاظ نوع داده ها جزء تحقیقات کمی و از لحاظ مکان و زمان اجراء جزء تحقیقات میدانی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان صندوق بیمه اجتماعی کشاورزان، روستائیان و عشایر در سطح کشور در سال 1398 به تعداد 400 نفر بودند. نمونه آماری کارکنان در این پژوهش با توجه به جامعه آماری و با استفاده از جدول مورگان و کرجسی با روش در دسترس به تعداد 196 نفر برآورد گردید. بی تفاوتی سازمانی با پرسشنامه دانایی فرد و همکاران (1389) و بالندگی سازمانی با پرسشنامه اسپایدرز (1995) مورد سنجش قرار گرفتند. سطح بی تفاوتی سازمانی حدود 8/49 و بالندگی سازمانی از دیدگاه کارکنان 6/48 % بود. نتایج حاصل از تحلیل معادلات ساختاری با نرم افزار PLS نسخه 3 نشان داد که بی تفاوتی سازمانی به میزان 60% بر بالندگی سازمانی تاثیر منفی گذاشت.
