هدف اصلی این پژوهش بررسی دامنه یا وسعت مالکیت بر بازده اضافی سهام (صرف ریسک سهام) می باشد. با استفاده از داده های معاملاتی ماهانه ی شرکت های پذیرفته شده در بورس اواق بهادار تهران، وسعت مالکیت مبتنی بر معاملات با استفاده از حجم خریدار و حجم فروشنده در سهام جداگانه ایجاد شد و نقش وسعت مالکیت در بازده اضافی سهام (صرف ریسک سهام) بررسی شد. در راستای بررسی این موضوع، فرضیه های پژوهش بر مبنای یک نمونه آماری متشکل از 92 شرکت طی سال های 1394 لغایت 1398 و با استفاده از الگوهای رگرسیونی چندمتغیره مبتنی بر داده های ترکیبی مورد آزمون قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان میدهد که بین وسعت مالکیت و بازده اضافی سهام رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که بین متغیرهای کنترلی سه عامل فاما و فرنچ شامل صرف ریسک، عامل اندازه، عامل ارزش و متغیرهای کنترلی سطح شرکت یعنی عمر، نسبت ارزش دفتری به بازار و نرخ گردش سهام با بازده اضافی سهام رابطه ی مثبت و معنی دار و بین متغیر کنترلی اندازه شرکت با بازده اضافی سهام رابطه منفی و معنی داری وجود دارد. بر اساس نتایج پژوهش به مدیران و سرمایه گذاران پیشنهاد می شود که در تصمیم گیری های کلیدی سرمایه گذاری شرکت ها، باید از رابطه بین وسعت مالکیت و بازده اضافی سهام آگاهی داشته باشند تا از بروز زیان های ناخواسته که ممکن است ناشی از تصمیم های غیرمنطقی باشد جلوگیری شود.
