پژوهش حاضر به بررسی پیش بینی اثربخشی کارکنان و فرسودگی شغلی بر اساس مؤلفه های سلامت سازمانی (مورد مطالعه کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان همدان) پرداخت. این تحقیق از لحاظ هدف یک تحقیق کاربردی، از لحاظ روش جزء تحقیقات توصیفی و همبستگی و از لحاظ جمع آوری داده ها تحقیقی میدانی بود. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان همدان در سال 1399 به تعداد 152 نفر بود. نمونه آماری با استفاده از جدول مورگان و کرجسی با روش تصادفی در دسترس به تعداد 103 نفر برآورد شد. برای سنجش سلامت سازمانی از پرسشنامه 19 سوالی هوی و همکاران (2016)، اثربخشی کارکنان از پرسشنامه 37 سوالی لاری و همکاران (2004) و فرسودگی شغلی کارکنان از تست مسلچ (2005) استفاده شد. یافته های پژوهش نشان دادند که سطح سلامت سازمانی 2/66%، اثربخشی کارکنان 4/80% و فرسودگی شغلی کارکنان 8/33% بود. نتایج حاصل از همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیری با نرم افزار SPSS نشان داد که مؤلفه های سلامت سازمانی از جمله یگانگی نهادی، ساخت دهی و تاکید علمی توانایی پیش بینی اثربخشی کارکنان را داشتند. همچنین مؤلفه های نفوذ مدیر، ساخت دهی و تاکید علمی توانایی پیش بینی فرسودگی شغلی کارکنان را داشتند.
