صادرات نقش مستقیمی در توسعه و رشد اقتصادی کشور دارد. ازاین رو، در دنیای پرتلاطم و سرشار از رقابت کنونی، وجود رهیافتی مطمئن برای دستیابی به اهداف کوتاه مدت و بلندمدت در شرکت ها، می تواند شرکت را در مسیر تکامل و رشد همراهی کند و آن را به جایگاه مطلوب خود نزد مدیران و کارکنان آن برساند؛ بنابراین شناسایی عوامل درونی و بیرونی موثر بر صادرات بالاخص صادرات فرش ایران از اهمیت فراوانی برخوردار است. با توجه به این مهم هدف تحقیق حاضر ارائه الگوی توسعه صادرات فرش ایران در دوره پسابرجام می باشد. جامعه ی آماری این تحقیق، صادرکنندگان فرش دستباف ایران که تعداد آن ها برابر با 110 نفر می باشند لذا از روش سرشماری به منظور توزیع پرسشنامه استفاده گردید که از این تعداد تنها 86 پرسشنامه جمع آوری و به منظور تجزبه و تحلیل مورد استفاده قرار گرفت. روایی صوری، با استفاده ازنظرات اساتید مدیریت و روایی سازه پرسشنامه با استفاده از تحلیل عاملی و نیز پایایی متغیرهای پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ مورد تائید قرار گرفت. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و Smart PLS انجام شد. نتایج حاکی از تأثیر عوامل درونی (تمایز، توانمندسازی، عوامل هزینه ای، حمایت از مصرف کننده و فرهنگ سازمانی) و بیرونی (تمایل مشتری، دستیابی به کانال ها، عوامل رقابتی، رفتار مصرف کننده خارجی و تحریم ها) بر توسعه صادرات می باشد.