آرشیو

آرشیو شماره ها:
۸۹

چکیده

از آنجا که زبان زاینده منجر به تمایز جوامع گفتاری در طول زمان می شود، میانجی گری در میان تفاوت های زبان-و درنتیجه عمل ترجمه- از زمان توسعه زبان زاینده توسط انسانها در حداقل 200000 سال پیش، یکی از ویژگی های جوامع بشری بوده است. نه تنها زبان ها از هم جدا شده اند، بلکه شیوه های میانجیگری در بین زبان ها، یعنی شکل های ترجمه، با تفاوت هایی که تحت تأثیر مواردی مانند اشکال واگرایی زبان های درگیر هستند نیز متغیر بوده اند. آداب و رسوم و تفاوت های فرهنگی؛ اعمال و تابوهای دینی؛ زمینه های فوری ترجمه از جمله مواردی مانند مراسم؛ و در نهایت اشکال نوشتن، در میان علل بی شمار دیگرهستند؛ بنابراین برای درک دامنه پدیده های ترجمه و توسعه چارچوب های نظری برای ترجمه، داشتن یک دیدگاه بین فرهنگی بین المللی ضروری است.

تبلیغات