مقایسه انگیزش پیشرفت، خودکارآمدی و سبک های یادگیری دانش آموزان پایه چهارم ابتدایی مدارس عادی و غیرانتفاعی شهر سقز در سال تحصیلی 1400-1399

چکیده

هدف اصلی پژوهش «مقایسه انگیزش پیشرفت، خودکارآمدی و سبک های یادگیری دانش آموزان پایه چهارم ابتدایی مدارس عادی و غیرانتفاعی شهر سقز در سال تحصیلی 1400-1399» بود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و از نظر گردآوری داده ها رویکرد پیمایشی بود. جامعه آماری تحقیق شامل دانش آموزان دختر و پسر پایه چهارم شاغل به تحصیل در مدارس ابتدایی شهر سقز در سال تحصیلی 1400-1399 بود. آزمودنی های پژوهش، 50 نفر (25 دختر و 25 پسر) از دانش آموزان مدارس عادی و 50 نفر (25 دختر و 25 پسر) از دانش آموزان مدارس غیرانتفاعی بودند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. برای سنجش خودکارآمدی از مقیاس خودکارآمدی شرر، برای سنجش انگیزش پیشرفت از مقیاس انگیزش پیشرفت هرمنس و برای سنجش سبک های یادگیری از مقیاس سبک های یادگیری کلب استفاده شد داده های مورد نیاز تحقیق با استفاده از 100 پرسشنامه که در بین حجم نمونه منتخب تحقیق توزیع شده بود در نرم افزار SPSS 24 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. آزمون های مورد استفاده در این تحقیق شامل آمارهای توصیفی و آمارهای استنباطی (آزمون t بر مبنای جنس و نوع مدرسه و همبستگی و رگرسیون) بود. با توجه به آزمون کولموگراف_اسمیرنوف آماره همگی متغیرها بین ۹۶/۱ ± قرار دارد لذا متغیرهای مورد مطالعه نرمال بودند. یافته های تحقیق نشان دهنده وجود تفاوت معنی دار و رابطه معنی دار بین هر سه متغیر تحقیق به تفکیک مدارس عادی و غیرانتفاعی بود. همچنین نتایج نشان داد که با افزایش میزان خودکارآمدی و سبک های یادگیری دانش آموزان پایه چهارم ابتدایی میزان انگیزش پیشرفت آنها افزایش پیدا می کند.