سن افراد و مدت زمان کار، از عوامل فرسودگی شغلی در آتش نشانان نیستند

چکیده

مقدمه: هدف از این مطالعه تعیین شیوع فرسودگی شغلی در آتش نشانان از نظر موقعیت و شناسایی عوامل پیش بینی کننده فرسودگی بیشتر به منظور برنامه ریزی استراتژی های پیشگیرانه در آینده بود. روش ها: داده های جمعیت شناختی، سبک زندگی، خستگی (مقیاس شدت خستگی (FSS))، کیفیت زندگی مرتبط با سلامت (SF-8 HRQL) و پرسشنامه فرسودگی شغلی MBI، خستگی عاطفی (EX)، بدبینی (CY) و کارآمدی حرفه ای (PE) از 604 آتش نشان (میانگین سنی 27 سال (IQR 12)) به دست آمد. ارتباط بین پیش بینی کننده ها و ابعاد EX، CY و PE با استفاده از تحلیل های رگرسیون لجستیک چند متغیره مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج: نمرات فرسودگی شغلی در این نمونه پایین بود. سن، مدت زمان کار، تحصیلات یا خستگی با EX یا CY در مدل های تنظیم شده مرتبط نبود. HRQL بهتر فرسودگی EX و CY کمتر را پیش بینی کرد، در حالی که عدم استفاده از الکل CY بالا را پیش بینی کرد. عدم داشتن مدرک دانشگاهی فرسودگی PE بالا را پیش بینی کرد. نتیجه گیری: مدیران آتش نشانی بدون در نظر گرفتن سن و مدت زمان کار در معرض خطر فرسودگی بالاتر هستند و تغییرات هدفمند برای مبارزه با فرسودگی شغلی باید شامل لباس بهتر، بهبود سلامت عمومی و الکل کمتر باشد.