تاثیر مسئولیت پذیری اجتماعی بر خستگی عاطفی بانقش میانجی تعلق سازمانی

چکیده

هدف اصلی این تحقیق بررسی تاثیرمسئولیت پذیری اجتماعی بر خستگی عاطفی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی استان لرستان بانقش میانجی تعلق سازمانی می باشد. جامعه آماری این پژوهش کلیه کارکنان که در 507 نفر دانشگاه علوم پزشکی استان لرستان می باشند. با استفاده از جدول مورگان تعیین حجم نمونه تعداد 220 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. روش نمونه نمونه گیری طبقه ای نسبی و غیراحتمالی می باشد. تحقیق حاضر از نظر روش توصیفی از نوع همبستگی و به لحاظ هدف، کاربردی می باشد که مبتنی بر تحقیقات میدانی و کتابخانه ایی است. داده ها توسط پرسشنامه استاندارد مسئولیت پذیری؛ کارول (1991)، تعلق سازمانی شاوفلی و همکاران (2003)، خستگی عاطفی جانگ (1995) جمع آوری شده است؛ که روایی آن ها با روایی سازه؛ و پایایی آن ها با آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی تأیید شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS23 و SMART PLS2 تحلیل شدند نتایج فرضیه های پژوهش نشان داد: که مسئولیت پذیری اجتماعی بانقش میانجی تعلق سازمانی بر خستگی عاطفی در کارکنان دانشگاه علوم پزشکی استان لرستان تاثیر دارد با افزایش مسئولیت پذیری اجتماعی سازمانی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی استان لرستان نیز تعلقات سازمانی افزایش می یابد.