حوادث بزرگی که وقوع آنها ساختار شهری را برهم زده و جریان زندگی را در کلان شهرها به مخاطره می اندازند را میتوان در سه دسته عمده حوادث طبیعی، حوادث انسان ساز و تهدیدات خارجی جای داد. در زمان وقوع یک حادثه بزرگ و تا مدتی بعد از آن، تمامی نگاه ها، امیدها و انتظارات معطوف به خدمات سازمانهای بحران مدار شهری و توان عملیاتی و تجهیزاتی آنها میباشد. ارگان های بحران مدار شهری همچون سازمان آتش نشانی، اورژانس، مدیریت بحران شهری، نیروی انتظامی، هلال احمر و ... قبل و بعد از حوادث در خصوص تامین ایمنی داخلی و بعضا بیرونی شهرها فعالیت داشته و هر یک در حیطه وظایف و اختیارات خود به ایفای نقش می پردازند لکن در زمان وقوع بحران در کلان شهرها، ایجاد ارتباط، تعامل و همکاری اثر بخش این ارگان ها به منظور هم افزایی توان انجام اقدامات مشترک و همچنین افزایش تاب آوری بعد از حادثه امری ضروری و حائز اهمیت می باشد. در این مقاله کنترل مشارکتی و برنامه ریزی شده بحران در حوادث بزرگ با رویکرد شناخت راهکارهای تعامل مابین تمامی سازمانهای بحران مدار شهری مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته و در این راستا طرحی جامع در خصوص پدافند غیرعامل مشترک شهری با محوریت سازمانهای بحران مدار به رشته تحریر در خواهد آمد. همچنین در این طرح راهکارهای همگرایی اهداف و ایجاد کانون های مشترک خدمات پیشگیرانه، عملیاتی و تاب آور مابین ارگانهای بحران مدار شهری قبل و بعد از وقوع بحران مورد بررسی قرار میگیرد.