تغییرات شگرف و رو به تزاید در بخشهای مختلف فناوری در سالهای اخیر، تاثیرات محسوسی بر شیوه های زندگی و فعالیت انسان داشته است. اختراع رایانه های شخصی و افزایش روزافزون قابلیتهای آن، باعث گردیده تا بسیاری از کارها که قبلاً احتمال انجام آنها ناممکن می نمود، اکنون به امری عادی تبدیل شود. این گونه دستاوردها و هزاران نوآوری روزانه در جهان دانش، ما را بر آن میدارد تا پیوسته در نظام های اداری خود تجدیدنظر نموده و فعالیت هایمان را با پیشرفتهای حاصله تطبیق دهیم. یکی از زمینه هایی که تغییرات فناوری، تاثیر بسزایی در فرآیندهای آن گذاشته است، مبحث نگهداری و تعمیرات میباشد. در حالت معمول با انجام فعالیتهای مربوط به حفظ شرایط اساسی ماشین آلات، روند استهلاک اجزاء ماشین بصورت طبیعی درآمده و میزان نوسان در فواصل بین بروز خرابیها کاهش و عمر ماشین افزایش می یابد. عدم دستیابی به این نتیجه نشانگر وجود ضعف در طرح ماشین خواهد بود که در این راستا ع ملیات بهسازی طرح اجزاء ماشین توصیه میگردد. از این استراتژی عموما با عنوان "بهبود تعمیرپذیری" و "افزایش قابلیت اطمینان" نام برده میشود.