در طول چند دهه گذشته، استفاده از مشتقات مالی افزایش یافته است، در نتیجه حسابداری برای این ابزارهای مشتقه به میزان زیادی تکامل یافته است. مشتقات در بازارهای سرمایه نقش مهمی بازی می کند و مدیران از آن ها برای کاهش نتایج ریسک های نامطلوبی که شرکت هایشان با آن ها مواجه می شوند، مورد استفاده قرار می دهند. برای کمک به افشا و شفافیت بهتر، بعضی از کشورها استانداردهای حسابداری برای مشتقات ارائه داده اند. حسابداری ابزارهای مالی از طرف بنیاد IFRS نیز توجه زیادی را به خود جلب کرده است. این هیات در اواسط سال 2005، IFRS7 را منتشر کرد و همه شرایط افشا ابزارهای مالی را بیان کرد. همچنین در پاسخ به بحران 2008 IASB,هم استاندارد IAS39 را منتشر کرد؛ و در نهایت در سال 2014 نسخه نهایی IFRS9 منتشر شد. این سیر تکاملی استانداردهای حسابداری در مورد ابزارهای مشتقه نشان از اهمیت آن در خصوص شناسایی و اندازه گیری ابزارهای مشتقه دارد. لذا در این مطالعه با توجه به اهمین پیاده سازی ابزارهای مشتقه در ایران پس از مروری بر تعاریف ابزارهای مشتقه طبق IFRS7, IFRS9 و IAS39 چالش های پیش رو با توجه به محیط گزارشگری ایران مورد بررسی قرار گرفته است.