هدف از پژوهش حاضر ارائه مدل مربیگری مشتریان و تاثیر آن در رفتار شهروندی مشتری است. روش پژوهش حاضر کیفی و از نوع نظریه زمینه ای است. به منظور دستیابی به شناخت درستی از مهمترین مؤلفه های تشکیل دهنده و روابط بین آنها، روش مصاحبه عمیق و داده های ثانویه به کار گرفته شده است. نتایج حاصل از تحلیل داده ها در 15 بعد اصلی هستند که توسط نرم افزار Maxqda تجزیه و تحلیل شده اند و در نهایت با استخراج روابط بین آنها، مدلی جامع و بومی سازی شده جهت دستیابی به شناختی درست از مربیگری مشتری ارائه شده است. نتایج حاصله نشان دهنده این است که عوامل متعددی مدل مربیگری مشتری را تعریف می کنند. هر یک از این عوامل به زیرشاخه های متعددی تقسیم شده اند که شامل شرایط علی (مولفه ها، ویژگی ها و وظایف مربیگری)، شرایط زمینه ای (موانع و محدودیت ها، ویژگی های فردی مشتری)، راهبرد (مربیگری در بازاریابی، یادگیری اجتماعی، مربیگری تیمی، مربیگر چندتخصصی، الگوی مناسب با مخاطب، محیط و انواع پدیده ها)، تعدیلگر (مربیان غیر مستقیم)، پدیده محوری (مربی گری مشتریان) و پیامد (رفتار شهروندی مشتری، ارزش گذاری و ارزش آفرینی و رشد و شکوفایی) است. یافته های این تحقیق حاکی از این است که می توان با فرهنگ سازی و فراهم کردن بسترهای فرهنگی به استخدام (از درون و یا از بیرون)، آموزش و بکارگیری مربیان عرصه کسب و کار پرداخته و نیز با آموزش کارکنانی که ارتباط مستقیم با مشتریان دارند و تبدیل آنها به عنوان مشاوران مشتریان نه فروشندگان صرف و پیاده سازی برنامه هایی که مشتریان خود را نه به عنوان مشتریان صرف بلکه به عنوان شهروندان این فروشگاه بدانند به پیشبرد هر چه بیشتر این فروشگاه به سمت مشتری مداری کمک نمود.