بررسی رابطه بین توانایی مدیریت و مدیریت سرمایه در گردش

چکیده

یکی از مباحث پژوهش های بازار سرمایه توانایی مدیریت و سرمایه در گردش است که همواره موردتوجه پژوهشگران در حوزه پژوهش های حسابداری و دانش مالی می باشد. در حقیقت مدیریت سرمایه در گردش به خاطر اینکه به شکل مستقیم نقدینگی و سودآوری شرکت را تحت تأثیر قرار می دهد و به عنوان یک عامل اساسی در تعیین ارزش شرکت محسوب می شود برای شرکت ها از اهمیت بالایی برخوردار است. از سوی دیگر مدیران هم به دو دلایل باید به سرمایه در گردش توجه کنند اولاً مدیران بااستعداد درک بهتری از محیط کار شرکت داشته باشند؛ دوماً مدیران توانمند به طور مؤثر و اثربخش از منابع بنگاه ها به بهترین نحو ممکن استفاده می کنند. بر همین اساس پژوهش حاضر درصدد است تا به بررسی رابطه بین توانایی مدیریت و مدیریت سرمایه در گردش در بازار سرمایه ایران بپردازد. در این راستا با توجه به محدودیت های اعمال شده داده های 116 شرکت برای دوره زمانی 10 ساله از سال 1390 تا 1399 با استفاده از الگوی رگرسیون چند متغیره و داده های ترکیبی، آزمون و تجزیه وتحلیل شد. یافته های فرضیه اول پژوهش حاکی از آن است که توانایی مدیریت موجب افزایش چرخه تبدیل وجه نقد شرکت می گردد. همچنین، فرضیه دوم بیانگر رابطه منفی رابطه توانایی مدیریت و چرخه تبدیل وجه نقد است. بر اساس نتیجه فرضیه سوم می توان بیان کرد که بین توانایی مدیریت و دوره پرداخت حساب های پرداختنی رابطه منفی معناداری وجود دارد. در نهایت، بر اساس فرضیه چهارم، توانایی مدیریت باعث افزایش در دوره گردش موجودی کالا می گردد.