این پژوهش به بررسی رابطه اظهارنظر مقبول حسابرس با بیش ارزشیابی سهام و مدیریت سود و محافظه کاری حسابداری پرداخته است. متغیر وابسته پژوهش، اظهارنظر مقبول حسابرس و متغیرهای مستقل پژوهش، شامل نماینده های بیش ارزشیابی سهام (نسبت بهای هر سهم به سود هر سهم تاخیری و نسبت بهای هر سهم به ارزش هر سهم تاخیری) و نماینده مدیریت سود (تعهدات اختیاری) و نماینده محافظه کاری (معیار گیولی و هاین برای محافظه کاری غیرشرطی بر پایه اقلام تعهدی) می باشد. روش پژوهش از نوع کاربردی و روش آماری بکار رفته شامل رگرسیون لاجیستیک می باشد. نمونه آماری پژوهش شامل 429 سال شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران از سال 1393 تا 1399 می باشد. نتایج آزمون فرضیه های پژوهش نشان می دهد که در شرکت های مورد بررسی در این بازه زمانی، اظهارنظر مقبول حسابرس رابطه معنی داری با بیش ارزشیابی سهام و مدیریت سود و محافظه کاری ندارد. همچنین نوع موسسه حسابرسی و اندازه شرکت و تغییر حسابرس و گردش موجودی کالا و بازده دارایی ها بر ارائه گزارش مقبول حسابرسی مؤثر نیست اما اظهارنظر مقبول حسابرس با ارائه گزارش مقبول سال پیش رابطه مثبت و با اهرم مالی رابظه منفی معنی داری دارد.
