با بررسی بحران های به وقوع پیوسته در کشور و توجه به آمارهای صدسال گذشته این واقعیت تلخ نمایان می شود که حدود 3500 زلزله در ایران اتفاق افتاده که از این میان، 535 زلزله شدتی بالاتر از 4 ریشتر داشته اند و هر ده سال نیز یک زلزله با مقیاس 7 درجه ریشتر و بزرگ تر، در کشور رخ داده است و از طرفی سالانه نیز حدود 200 زلزله کوچک و بزرگ در کشور اتفاق می افتد. لذا برنامه ریزی برای تأمین امینی در شهرها و تکوین و تدوین طرح های نوین امدادرسانی با مدیریتی منسجم و کارا اهمیت خود را در کشور نمایان می سازد فقدان یا ضعف برنامه ریزی های شهری و منطقه ای تا به امروز خسارات مادی و معنوی جبران ناپذیری بر جای گذاشته است به گونه ای که آمار و مقدار تلفات انسانی زلزله که تنها یکی از حوادثی است که در طی صدسال گذشته یک درصد از جمعیت جهان را تشکیل داده در ایران برابر با 6 درصد تلفات انسانی زلزله در جهان طی این دوره بوده است. در این مقاله سعی بر آن است تا نقش برنامه ریزی شهری در مواجهه با بحران های طبیعی برجسته تر گشته و استفاده از سیستم های نوین اطلاعات جغرافیایی GIS معرفی گردد. همچنین راهبردی استراتژیک جهت امدادرسانی در بافت های فشرده شهری نیز ارائه شده است. باشد تا این تحقیقات و راهکارها کشور عزیزمان را به توسعه ای پایدار نزدیک تر ساخته و در حفظ سرمایه های برگشت ناپذیر نیز گامی مؤثر برداشته شود.
