پژوهش حاضر با موضوع آسیب شناسی جشنواره بین المللی فیلم های 100 ثانیه ای و ارائه راهکارهای مدیریتی انجام شد. روش تحقیق بر حسب هدف کاربردی، از نظر نوع داده و نحوه اجرا کیفی از نوع پدیدارشناسی و از نوع مطالعه توصیفی و اکتشافی بود. جامعه آماری شامل خبرگانی بود که در زمینه فیلم های 100 ثانیه ای و جشنواره بین المللی فیلم های 100 ثانیه ای دارای تخصص علمی و سابقه کاری بودند که در برگیرنده داوران، دبیران و مشاوران جشنواره، هنر پیشگان و کارگردانان، مدیران مرکز سینمای ایران و شبکه های تلویزیونی بودند. نمونه مورد بررسی، شامل خبرگان حوزه هنر بودند که به صورت غیر تصادفی و هدفمند به تعداد 7 نفر انتخاب شدند و نمونه گیری تا آنجا ادامه پیدا کرد که اشباع نظری صورت گرفت. شیوه اجرای تحقیق بدین صورت بود که پژوهشگر پس از کسب اجازه از مسئولین برگزاری جشنواره بین المللی فیلم های 100 ثانیه ای و با اطلاع رسانی انجام شده خبرگانی را که مایل به شرکت در مطالعه بودند، از طریق دعوت نامه هایی حاوی توضیح هدف مطالعه و درخواست جهت شرکت در پژوهش و درخواست از مشارکت کنندگان برای بیان زمانی جهت انجام مصاحبه وارد مطالعه نمود. زمان هر مصاحبه از 45 الی 90 دقیقه و بر حسب شرایط و حوصله مشارکت کننده متفاوت بود. نتایج پژوهش حاکی از آن بود که آسیب های وارده به جشنواره بین المللی فیلم های 100 ثانیه ای از منظر محتوایی شامل عدم آگاهی و ادراک فیلمساز، عدم نوآوری نیروی اجرایی، عدم آگاهی و ادراک نیروی اجرایی، بی انگیزگی نیروی اجرایی، تکرار محتوای فیلم، عدم انعطاف پذیری در محتوای فیلم، از منظر ساختاری شامل فرایند اشتباه در تصمیم گیری، عدم مدیریت مالی و بودجه بندی، عدم انعطاف پذیری قوانین و مقررات جشنواره، عدم جامعیت قوانین و مقررات جشنواره و از منظر زمینه ای شامل تبلیغات ناکافی در بحث اطلاع رسانی جشنواره، عدم دسترسی عموم مردم به جشنواره، انتخاب نادرست محیط در جشنواره، عدم توجه به تغییرات محیطی، مشکلات فرهنگی و اجتماعی مردم و نیز عدم ارتباطات بین المللی بود.