پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین فرهنگ سازمانی و ادراک توانمندسازی آموزگاران منطقه تبادکان مشهد در سال تحصیلی 1397-1398 انجام گرفته است. این تحقیق از نظر ماهیت کمی، از نظر هدف کاربردی، از نظر روش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه آموزگاران مقطع ابتدایی منطقه تبادکان مشهد به تعداد 814 (373 زن، 441 مرد) نفر است. نمونه با استفاده از جدول کرجسی – مورگان شامل 265 (121 زن و 144 مرد) نفر آموزگار مقطع ابتدایی به روش تصادفی ساده انتخاب شد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل، پرسشنامه های فرهنگ سازمانی دنیسون (2000) و توانمندسازی اسپریدزر (1995) می باشد. داده ها با استفاده از آزمون های t مستقل، ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس یک راهه به کمک نرم افزار آماری 22 spss تحلیل شد. یافته های پژوهش نشان داد که بین فرهنگ سازمانى با اداراک توانمندسازی رابطه معناداری وجود دارد (0.01p< و 0.212r=)؛ یعنی با ارتقاء فرهنگ سازمانی آموزگاران احساس شایستگی و استقلال و اعتماد آنها را افزیش می یابد و بین فرهنگ سازمانی و اداراک توانمند سازمانی آموزگاران به لحاظ جنسیت، میزان تحصیلات و سابقه خدمت تفاوت وجود دارد جنسیت و میزان تحصیلات و سابقه شغلی تفاوتی در ارتقاء یا کاهش فرهنگ سازمانی و توانمندسازی اموزگاران ندارد.
