شرکتهای کوچک و متوسط در حال تجربه کردن یک جهش اساسی به سمت سیستم های ای آر پی ابری می باشد. این سیستمها می توانند سازماندهی کنند، داده های از راه دور را نگهداری کنند، روش " پرداخت بر اساس مصرف " را بپذیرند و روشی را بکار ببرند که اطلاعات مرتبط را از طریق پلتفرم رایانش ابری، فراهم می کند. از این رو، باعث می شود که سیستم ای آر پی ابری برای پایداری و بقا سازمانها بسیار کارآمد باشد و آنها را قادر سازد که در بازار رقابتی امروز، به رقابت بپردازند. با این حال، نرخ پذیرش ای آر پی ابری در شرکتهای کوچک و متوسط خیلی کم ثبت شده است. برای رفع این شکاف، هدف این پژوهش، بررسی عواملی است که بر روی پذیرش ای آر پی ابری تاثیر می گذارند و ایجاد یک مدل کاربردی برای اس ام ای ها می باشد. مدل مبتنی بر چارچوب مدلهای TOE، DOI و FVM است. عوامل، برگرفته شده از این سه مدل می باشند که از چهار بعد ساخته شده اند. بعد کار، فناوری، سازمان و محیط. شرکت بنیان گستر اروند (سهامی خاص) برای مطالعه موردی انتخاب گردید. جمعیت این مطالعه شامل 150 نفر از این سازمان می باشدکه از این بین 100 نفر بعنوان نمونه بصورت تصادفی با طبقه بندی نمونه گیری شدند. نرم افزار Smart PLS 2.0 برای تحلیل داده ها استفاده شد. یافته های این تحقیق نشان می دهد که به ترتیب عامل تناسب محیط سازمانی دارای بیشترین تاثیر و عامل محیطی قانونی (نظارتی) دارای کمترین تاثیر و یا بعبارت دیگر به ترتیب بعد کار، محیط، فناوری و سازمان بیشترین و کمترین تاثیر را در پذیرش ای آر پی ابری دارند.