پژوهش های ارتباطی

هدف از پژوهش حاضر، شناسایی، ارائه و رتبه بندی موانع موجود در مسیر توسعه اخلاق حرفه ای در رسانه های ورزشی بوده است. در گام نخست، با انجام مطالعات کتابخانه ای و همچنین مصاحبه با خبرگان و استادان برجسته در حیطه رسانه های ورزشی به شناسایی این موانع پرداخته شد و در گام بعدی، پرسشنامه ای با استفاده از 28 مانع تعیین شده طراحی شد و در اختیار 15 خبره قرار گرفت که دیدگاه های آنان را نسبت به موانع معرفی شده در یک مقیاس هفت ارزشی می سنجید. اطلاعات حاصل، به عنوان ورودی ماتریس داده های تکنیک تاکسونومی عددی در نظر گرفته و در نهایت، موانع موجود با استفاده از این تکنیک رتبه بندی شدند. طبق نتایج به دست آمده، چهار مانع «فقدان نظام جامع و اخلاقی نظارت بر عملکرد رسانه های ورزشی»، «نارضایتی شغلی کارکنان (فقدان امنیت شغلی، وجود فساد اداری و ...)»، «فقدان تحصیلات و تخصص کافی در بین کارکنان رسانه های ورزشی» و «پوشش بسیاری از تخلفات اخلاقی از طریق قوانین موجود» نسبت به سایر موانع موجود در اولویت قرار گرفتند که لازم است از سوی مسئولان مربوط مورد توجه بیشتر واقع شوند.

به منظور بررسی نقش رسانه در توسعه فرهنگ ورزش در اوقات فراغت زنان، تعداد 96 نفر از زنان شاغل در دانشگاه های شهر تبریز به عنوان نمونه انتخاب شدند و به پرسشنامه ای که با استفاده از پرسشنامه های استاندارد نظریه رفتار و سلامتی و تناسب اندام تهیه شده بود، همچنین پرسشنامه های محقق ساخته ویژگی های فردی و نقش رسانه در توسعه ورزش، پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی (پیرسون، اسپیرمن، دوجمله ای وآزمون t) استفاده شد. نتایج نشان داد بین سطح آگاهی بانوان از منافع بهداشتی حاصل از ورزش در اوقات فراغت و فعالیت رسانه رابطه مستقیم و معنی دار وجود دارد اما بین بی میلی و عوامل بازدارنده نسبت به شرکت در فعالیت های اوقات فراغت و فعالیت های رسانه رابطه معنی دار وجود ندارد. همچنین میزان عوامل بازدارنده مشارکت بانوان، در سطح پایین و عوامل تشویق کننده در سطح بالا قرار دارند.

با توجه به نقش انکارناپذیر رسانه ملی در شکل دهی و جهت دهی به باورها، نگرش ها و افکار جامعه و همچنین فراهم آوردن بستر مناسب برای پرداختن به ورزش؛ مقاله حاضر در صدد پاسخ به این سؤال است: آیا بین زیرمؤلفه های مؤثر نقش های اطلاع رسانی، مشارکت اجتماعی، آموزش و فرهنگ سازی رسانه ملی در ورزش همگانی تفاوت معنادار وجود دارد ؟ در این پژوهش روش تحقیق، توصیفی مقایسه ای، نوع تحقیق، کاربردی، روش اجرا، پیمایشی و گردآوری داده ها، به صورت میدانی بوده است. جامعه آماری تحقیق؛ کارشناسان ورزشی و رسانه ای را در بر می گیرد و روش نمونه گیری غیرتصادفی (در دسترس) و تعداد نمونه 120 نفر بوده است. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داد بین زیر مؤلفه های مؤثر نقش چهارگانه رسانه ملی در ورزش همگانی، تفاوت معناداری وجود دارد. به نظر می رسد رسانه ملی میتواند با به کارگیری نیروهای متخصص و متعهد در راه اعتلای ورزش همگانی و همچنین افزایش آگاهی افراد جامعه گام های مؤثری بردارد.

هدف از انجام این پژوهش، بررسی رابطه ارزش های اخلاقی انتقال یافته از رسانه ها به جامعه با کنترل رفتارهای وندالیسمی در بین تماشاچیان فوتبال، با توجه به ویژگی های فردی آنها بوده است. این پژوهش، از نظر هدف، کاربردی، از نظر استراتژی، توصیفی و از نظر مسیر اجرا، پیمایشی است و به شکل میدانی انجام شده است. تعداد افراد جامعه 20000 نفر از تماشاچیان هوادار تیم های ملوان و پیروزی بوده اند که در لیگ باشگاه های فوتبال در ورزشگاه تختی انزلی حضور داشته اند. جامعه نمونه تحقیق بر طبق جدول مورگان 377 نفر تعیین شده بود و ابزار سنجش تحقیق، پرسشنامه محقق ساخته ای بود که با تکیه بر مبانی نظری تحقیق و پرسشنامه تحقیقات مشابه داخلی و خارجی تهیه شد. نتایج به دست آمده از تحقیق نشان داد که بین میزان کنترل رفتارهای وندالیستی تحت تأثیر نمایش رسانه ای فوتبال با متغیرهای وضعیت تأهل، سن، تحصیلات و اشتغال رابطه معنی دار وجود دارد؛ همچنین اکثریت افراد جامعه تحقیق معتقد بوده اند که رسانه ها در انتقال ارزش های اخلاقی از طریق نمایش فوتبال در قالب رفتارهای مبتنی بر ارزش و معرفی الگوهای اخلاق مدار موفق نیستند و بین متغیرهای ارزش های اخلاقی برگرفته از رسانه ها با متغیرهای کنترل رفتار وندالیستی رابطه معنی دار مشاهده نمی شود.

هدف اصلی این مقاله، بسط چارچوب مفهومی فرهنگ هواداری و نشریات هواداری، به هواداری فوتبال و تحلیل وبلاگ های هواداران تیم فوتبال استقلال تهران بر اساس فرصت ها و چالش هایی که فضای مجازی در اختیار کاربران/ هواداران این باشگاه قرار می دهد، بوده است. به عبارت دیگر، مقاله در پی پاسخ به این مسئله است که هواداران فوتبال در ایران تا چه میزان توانسته اند از امکانات این فضای نمادین و مفهومی برای برساختن «هویت هواداری مجازی» مبتنی بر تعامل و ارتباط استفاده کنند. به همین منظور، برای مطالعه بازنمایی فرهنگ هواداری فوتبال در فضای مجازی، با تکیه بر مفاهیم «تمایزبخشی و تبعیض»، «تولیدگری و مشارکت»، «انباشت سرمایه» و نیز خصیصه های فضای سایبر، نمونه ای از وبلاگ های هواداران تیم استقلال تهران تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان می دهد در بیشتر وبلاگ های هواداری، نوید و وعده شکل گیری جماعتی از هواداران مبتنی بر تعاملات گسترده و معنادار محقق نشده است؛ بنابراین، وبلاگ های هواداری، بیشتر نوعی مجله هواداری منفرد هستند تا فضای تعاملی عام» مبتنی بر خصیصه های فضای مجازی. بر اساس این یافته ها، می توان استباط کرد که هواداری فوتبال در ایران هنوز تا حد زیادی وابسته به رسانه جمعی تلویزیون است.

هدف از انجام این پژوهش، تحلیل محتوای جدول پخش برنامه های شبکه سه سیما، با تأکید بر برنامه های ورزشی بوده است. نمونه آماری این تحقیق، تمام برنامه های پخش شده در ماه های اردیبهشت و خرداد را در بر می گیرد که از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شده اند. ابزار مورد استفاده در این تحقیق برگه کدگذاری بوده و واحد آن، زمان پخش شده بر مبنای دقیقه است. نتایج حاکی از آن است که بین نحوه پخش زنده و تولیدی برنامه های ورزشی و میزان زمان پخش مسابقات انفرادی و تیمی، اختلاف معناداری وجود دارد. بر همین اساس، بین حجم زمانی تمام خرده مقیاس های زمان پخش برنامه های ورزشی در طول روز، اختلاف معناداری وجود دارد. همچنین، بین تمام خرده مقیاس های نوع برنامه ورزشی پخش شده، اختلاف معناداری وجود دارد. علاوه بر این، اختلاف معناداری نیز بین خرده مقیاس های روزهای پخش برنامه های ورزشی به چشم می خورد.

در مقاله حاضر با استفاده از روش توصیفی تحلیلی، ضمن اشاره به ساختار زبانی گزارش های فوتبال سیما، به بررسی ناهنجاری های ساختاری و معنایی کلامی این گزارش ها پرداخته شده است. هدف اصلی این پژوهش تنها طرح ناهنجاری های زبانی گزارشگران نیست، بلکه ارائه راهکارهایی به منظور کاهش این نارسایی ها و سرانجام، معیارسازی زبان گزارش فوتبال است. برای دست یافتن به این مهم پس از تهیه پیکره زبانی (پانزده دقیقه پایانی از 12 گزارش فوتبال در یک سال اخیر) به هنجارگریزی های موجود در این گزارش ها پرداخته شده است. ملاک انتخاب گزارشگران در این پژوهش، تعداد زیاد گزارشگری آنان دست کم در ده سال اخیر بوده است. نتایج این بررسی نشان می دهد هر چند ناهنجاری های زبانی در این نوع گزارش ها وجود دارد، ساختار زبان گزارشگران به زبان معیار گفتاری بسیار نزدیک بوده است.