مطالعات مدیریت ورزشی

پژوهش حاضر با هدف طراحی الگوی برندسازی لیگ برتر بسکتبال ایران انجام شد. این پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی و از نوع پژوهش های میدانی بود که از نوع پژوهش های کیفی است. جامعه آماری پژوهش، خبرگان آگاه در حوزه برند و ورزش بسکتبال بودند که براساس روش نمونه گیری گلوله برفی و هدفمند تا حد رسیدن به اشباع نظری، 19 نفر به عنوان نمونه پژوهش مشخص شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، مصاحبه های کیفی بود. به منظور گردآوری و تحلیل داده ها از روش گراندد تئوری استفاده شد. در فرایند کدگذاری باز مصاحبه های انجام گرفته، درمجموع 247 نشان شناسایی شد که در اولین مرحله کدگذاری با توجه به نزدیکی موضوعی و مفهومی در 27 طبقه دسته بندی شدند. نتایج پژوهش نشان داد که علل اهمیت برندسازی در لیگ برتر بسکتبال ایران هفت عامل بود که شامل لیگ بسکتبال ایران، فلسفه و ماهیت ورزش بسکتبال، ماهیت ورزش، نیروهای خارجی، مشتریان برند، ارتباطات و بازاریابی است. این عوامل در سه بخش عوامل داخلی، عوامل خارجی و عوامل واسطه تعریف شدند. در پایان پژوهش، مدل نهایی الگوی برندسازی لیگ برتر بسکتبال ایران ارائه شد .

این پژوهش با هدف طراحی ساختار مدیریت دانش در مرکز ملی نوآوری های فناوری های ورزشی انجام شد. سؤال های این پژوهش با عنوان ساختار مناسب برای ذخیره، توزیع و کاربرد دانش مطرح شدند. سپس به جمع آوری مطالب از منابع و شناخت کامل از ساختار سازمانی مرکز ملی نوآوری های ورزشی پرداخته شد. پس از آن، مصاحبه با استفاده از سؤال های نیمه ساختاریافته با پاسخ باز، از جامعه آماری مدنظر انجام شد که شامل چهار نفر از اساتید رشته مدیریت و هشت نفر از اعضای مرکز ملی نوآوری های ورزشی بودند. با استفاده از مبانی نظریه پژوهش و تحلیل و کدگذاری داده های حاصل از مصاحبه، سه مقوله اصلی، 23 مقوله فرعی و 74 مفهوم یا کد باز شناسایی شد. نتایج نشان داد که مهم ترین قسمت طراحی ساختار ذخیره دانش شامل کدگذاری دانش در فرایند ذخیره، نوع فایل مناسب برای ذخیره دانش، نوع محتوای مناسب برای ذخیره با توجه به هرم دانش، تعیین مقادیر مشخص برای ذخیره دانش، آموزش افراد برای ذخیره سازی دانش، تعیین مسئول مدیریت دانش در سازمان، اضافه شدن مسئولیت ذخیره دانش به شرح وظایف سازمانی، موارد تشویقی برای ذخیره دانش، خرید یا سفارش دانش، حجم دانش انتخابی برای ذخیره و مقوله های اصلی توزیع دانش شامل دسته بندی دانش بر اساس موضوع، دسته بندی دانش بر اساس کلمات، دسته بندی دانش بر اساس تیم ها و افراد، امکان درخواست دانش غیرقابل دسترس، دسترسی دادن به افراد مشخص و برای کاربرد دانش نیز دسترسی سریع به دانش، دسترسی آسان به دانش، امنیت دانش، جست وجوی دانش براساس کلمات کلیدی، جست وجوی دانش براساس تیم ها و افراد، فروش دانش، اعمال نظرها بر دانش و جست وجوی دانش براساس موضوع است. با تحلیل نتایج به دست آمده، مفاهیم خاص و مشخصی از ذخیره، توزیع و کاربرد دانش به دست آمد که با تبدیل آن ها به آیین نامه و مدل مفهومی و همچنین آموزش و رهبری آن در ساختار سازمانی می توان فرایند اجرای مدیریت دانش در مرکز ملی نوآوری ورزش را شروع کرد.

با توجه به پیچیدگی روزافزون سازمان ها و تفاوت در اندیشه، نگرش و باورهای افراد، تعارض و ستیز به عنوان جزء اجتناب ناپذیر زندگی سازمانی مطرح است. هدف از انجا م دادن این پژوهش، طراحی مدل پیشایندها و پیامدهای رقیب ستیزی افراطی در بین مدیران ورزشی کشور بود. این پژوهش دارای رویکردی کیفی بود و از روش نظریه داده بنیاد (استراوس و کوربین) استفاده شده است. روش گردآوری داد ه ها، مطالعات کتابخانه ای و مصاحبه های عمیق و باز با 30 نفر از نخبگان آگاه از موضوع مطالعه شده است. مصاحبه شوندگان و سپس اساتید متخصص روایی این پژوهش را بررسی و تأیید کردند. پایایی نیز با استفاده از روش مطالعه حسابرسی فرایند نتایج، 80 درصد به دست آمد. برای تحلیل داده ها از روش مقایسه مداوم در طی سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی استفاده شد. براساس داده های به دست آمده از مطالعات کتابخانه ای، اسناد بالادستی و مصاحبه های عمیق و مقوله بندی آن ها، 143 مفهوم کلیدی در قالب 64 مقوله و 11 طبقه اصلی شامل عوامل انحصار، مادی گرایی و قدرت طلبی، رقیب ستیزی افراطی، اصلاحات ساختاری و فرایندی، مدیریت اثربخش و کارآمد، عوامل مؤثر مدیریتی، مکانیزم های آموزش و یادگیری، مکانیزم های اصلاح فرهنگ، فضای سازمانی، عوامل بیرونی، ویژگی های جمعیت شناختی و پیامدهای فردی و سازمانی شناسایی و استخراج شد؛ بنابراین در انتصاب مدیران ورزشی به سبب مواجهه مستمر با تعارضات سازمانی بهتر است بر این مؤلفه ها تأکید شود تا توانایی های مدیران ورزشی برای اداره و کنترل سازمان تقویت شود.

هوادارای یکی از ویژگی های فرهنگ عامه پسند در جوامع صنعتی به شمار می رود که برای توسعه فرهنگ مطلوب هواداری از طریق اتخاذ سیاست ها و تعیین ساختارهای مناسب و بسترهای مطلوب، بسترسازی هایی لازم است. پژوهش حاضر با هدف شناسایی پیشران های نهادینه سازی فرهنگ مطلوب هواداری در فوتبال کشور ایران انجام شد. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از نظر ماهیت براساس روش آینده پژوهی، تحلیلی و اکتشافی بود. اطلاعات لازم توسط مصاحبه های کیفی عمیق نیمه ساختاریافته با 23 نفر از اساتید رشته تربیت بدنی دانشگاه، مدیران علمی (آکادمیک) و عملی (مدیران سازمانی) ورزشی، مربیان، داوران و اصحاب رسانه به عنوان خبرگان به دست آمد که شامل پنج پیشران و 36 شاخص اصلی بود. براساس این متغیر ها، پرسشنامه دلفی طراحی شد و در اختیار 13 نفر از خبرگان مدیریت ورزشی، بازاریابی و رویدادها در سطح کشور برای تأیید گویه های نهایی قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ماتریس 36 در 36 اثرات متقاطع توسط نرم افزار میک مک استفاده شد. بر پایه یافته های حاصل از پژوهش، پنج دسته کلی از پیشران ها (تأثیرگذار تا تأثیرپذیر) شامل پیشران های اخلاقی، پیشران های تشویقی و قانونی، پیشران های پرورشی و آموزشی، پیشران های زیربنایی و پایه و پیشران های رسانه های اجتماعی شناسایی شدند. نهادینه سازی فرهنگ هواداری، زمان بر است و باید برای آینده آن با توجه به شاخص های کلیدی مؤثر برنامه ریزی هایی کرد تا بتوان فرهنگ مطلوب هواداری ایرانی را با کشورهای پیشرفته هم تراز کرد.

برگزاری رویدادهای ورزشی می تواند تأثیرات مثبت و منفی را به صورت کوتاه مدت و پایدار بر روی زندگی ساکنان شهر میزبان داشته باشد. پژوهش حاضر به بررسی نقش تأثیرات ادراکی رویداد بر ساکنان شهرهای میزبان با نقش میانجی سرمایه اجتماعی پرداخته شده است. 778 پرسش نامه در قبل و بعد از برگزاری رویداد به طور جداگانه بین ساکنان دو شهر میزبان (اردبیل و ارومیه) به صورت تصادفی توزیع و جمع آوری شد. ابزار پژوهش شامل پرسش نامه ای 48 سوالی بود که شامل تأثیرات مثبت و منفی ادراکی ساکنان از رویداد (اقتصادی، اجتماعی فرهنگی و محیطی)، سرمایه اجتماعی و حمایت ساکنان می شد. جهت تحلیل داده ها و آزمون فرضیات تحقیق از مدل یابی معادلات ساختاری به روش حداقل مربعات جزئی از نرم ا فزار اس.پی.اس.اس و اسمارت پی.ال.اس استفاده شد. ضریب تعیین و قدرت پیش بینی تأثیرات ادراکی بر سرمایه اجتماعی (در قبل رویداد: 0/268 =R2 و 0/130= Q2 و در بعد آن : 0/422 = R2 و 0/263 = Q2) و همچنین اثر متغیر میانجی بر حمایت ساکنان (در قبل رویداد: 0/163 =R2 و 0/128 =Q2 و در بعد آن: 0/542 = R2 و 0/504 =Q2) بدست آمد؛ بنابراین سرمایه اجتماعی می تواند درک عمیقی از رابطه بین شش دسته تأثیرات ادراکی رویداد و حمایت ساکنان از آن ارائه دهد. به مسئولان برگزاری رویدادهای بزرگ پیشنهاد می شود قبل از درخواست میزبانی رویدادهای بزرگ، به منظور افزایش سرمایه اجتماعی ساکنان و درنتیجه بیشترین حمایت آنان، تأثیرات مثبت ادراکی رویداد بر ساکنان به ویژه از لحاظ فرهنگی- اجتماعی تقویت شود و تأثیرات منفی ادراکی به ویژه مسائل منفی اقتصادی رویداد تضعیف شود.

دستیابی به امنیت پایدار در رویدادهای بزرگ ورزشی از مهم ترین چالش های آن در سطح جهان است، اما در ایران به دلیل شرایط خاص ملی و منطقه ای اهمیت بیشتری دارد. این پژوهش با هدف طراحی مدل امنیت پایدار در رویدادهای بزرگ ورزشی در ایران انجام شد. این پژوهش با استفاده از روش کیفی و نظریه داده بنیاد (استراوس و کوربین1990) و با مصاحبه نیمه ساختاریافته با 20 نفر از خبرگان مدیریت ورزشی (نُه نفر) و امنیتی و انتظامی (هشت نفر) و نخبگان ادارات ورزشی (سه نفر) و با نمونه گیری غیرتصادفی هدفمند انجام شد. اطلاعات از طریق مطالعه پژوهش های پیشین و مصاحبه جمع آوری شد. نتایج پژوهش به مشارکت کنندگان ارائه شد و نظرهای آن ها اعمال شد. همچنین روایی صوری و محتوایی تعیین شد و برای بررسی پایایی از روش بازآزمون استفاده شد. میانگین میزان پایایی بازآزمون 82 درصد گزارش شد. برمبنای یافته ها، عوامل علّی شامل مدیریت و برنامه ریزی صحیح، کنترل انتظامی و امنیتی، تعامل و ارتباطات سازمانی، عوامل زمینه ای شامل مدیریت هیجانات هواداران، حمایت های روحی و روانی، عوامل مداخله گر شامل ضعف در اجرای قوانین و مقررات، ضعف در کنترل رسانه ها و فضای مجازی، سیاست گذاری های ورزشی نامناسب بودند. راهبردها شامل ارتقای فرهنگ، همگرایی اجتماعی، آموزش های صحیح، دیپلماسی ورزشی، بهبود زیرساخت رفاهی و ورزشی، سرمایه گذاری و کمک مالی، فناوری و اطلاعاتی بودند. پیشنهاد می شود متولیان ورزش با عزم ملی به وسیله تغییر نگرش در جامعه ورزش کشور با مدیریتی یکپارچه و هماهنگ با محوریت پلیس، تعاملی سازنده و وحدت بخش را برای خلق امنیت پایدار ریل گذاری کنند.

پژوهش حاضر با هدف مطالعه تطبیقی وضعیت باشگاه های بازی کودکان کشورهای منتخب (انگلستان، استرالیا، کانادا، هلند و نیوزلند) و ایران و ارائه پیشنهادهای کاربردی در جهت بهبود باشگاه های ایران انجام شد. این باشگاه ها مکانی برای رشد همه جانبه کودکان اند. روش پژوهش، توصیفی-تحلیلی و جامعه آماری باشگاه های کودک کشورهایی بودند که کودک در اولویت جامعه آن ها قرار دارد. انتخاب نمونه ها به صورت دردسترس و با رعایت این نکته که امکان دستیابی به اسناد و مدارک معتبر وجود داشت، انجام شد. این پژوهش به مقایسه بین باشگاه های بازی در ایران و کشورهای، انگلستان، استرالیا، کانادا، هلند و نیوزلند پرداخت. داده های مورد نیاز با استفاده از کتب دانشگاهی، مجله های علمی و پایگاه های اطلاع رسانی جمع آوری شد و سپس با استفاده از مدل جرج زد اف بردی، در چهار مرحله توصیف، تفسیر، هم جواری و مقایسه تطبیقی انجام شد. نتایج نشان داد که در چهار محور فضاهای بازی، میزان فعالیت بدنی، نقش مربیان و معلمان و والدین، هرکدام به ترتیب با هشت، سه، چهار و سه شاخص در کشورهای مطالعه شده به طور هدفمند دنبال می شود و ابعاد مختلف رشد کودک را در نظر می گیرند، ولی در ایران سلیقه ای و برمبنای تجارب شخصی به محورهای محدودی توجه می شود. نتایج پژوهش حاضر می تواند در تدوین برنامه ای جامع و انجام دادن اقدام های نوآورانه یک باشگاه کودک برمبنای محورهای معرفی شده و با درنظرگرفتن لایه های فرهنگی هر شهر و منطقه، تأثیر مثبت و چشمگیری داشته باشد و در رشد فعالیت بدنی و استعدادهای ورزشی کودکان ایرانی مؤثر باشد.

این پژوهش با هدف ارزیابی کیفیت آموزش مجازی درس تربیت بدنی در دوران شیوع ویروس کرونا انجام شد. پژوهش از نوع توصیفی- پیمایشی با هدف کاربردی بود. جامعه آماری همه دانش آموزان مقطع متوسطه اول شهر رشت با حجم نمونه آماری 534 دانش آموزان بودند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته از نوع مقیاس پنج ارزشی لیکرت بود. برای تعیین پایایی، ضریب همبستگی آلفای کرونباخ 96/0 محاسبه شد و برای تأیید روایی صوری و محتوایی، پرسشنامه در اختیار جمعی از صاحب نظران قرارگرفت. با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی، 10 بعد بازخورد، محتوای آموزشی، تعامل، زیرساخت و فناوری، پشتیانی، سنجش و ارزشیابی، ویژگی های فردی یادگیرنده، مدیریت، خدمات آموزشی و رضایتمندی شناسایی شد. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های کولموگروف-اسمیرنوف، دو جمله ای، یومن ویتنی و فریدمن انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش مجازی درس تربیت بدنی از کیفیتی بالاتر از سطح معیار برخوردار بوده است و در اولویت ابعاد کیفیت آموزش الکترونیکی این درس تفاوتی معنا دار مشاهده شد؛ به طوری که بعد سنجش و ارزشیابی بالاترین رتبه و تعامل از کمترین رتبه برخوردار بودند. همچنین در دیدگاه دانش آموزان دختر و پسر در ابعاد سنجش و ارزشیابی، بازخورد، مدیریت و تعامل تفاوت معنا داری وجود داشت. با توجه به یافته های پژوهش و ادامه همه گیری کرونا پیشنهاد می شود، شرایط و امکانات لازم برای بهره مندی بیشتر دانش آموزان از این شیوه آموزش فراهم شود؛ بنابراین باید با طراحی برنامه درسی هماهنگ با ویژگی ها، نیازها و متناسب با سرعت یادگیری دانش آموزان و نیز طراحی آزمون ها متناسب با شرایط و امکانات آن ها، از یادگیری مطلوب درس تربیت بدنی اطمینان یافت. 

پژوهش حاضر با هدف پرورش استراتژیست در حوزه ورزش، به ارائه یک مدل با روش پژوهش کیفی و ماهیت اکتشافی پرداخته است. بدین منظور از نظریه داده بنیاد با رویکرد ساخت گرا برای تعیین مدل پرورش استراتژیست در ادارات کل ورزش و جوانان استان های کشور استفاده شد. جامعه آماری پژوهش، نخبگان و متخصصان مرتبط با حوزه ورزش بودند. دوازده نفر به عنوان نمونه به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و در مطالعه شرکت کردند. داده های کیفی حاصل از مطالعات میدانی که از طریق مصاحبه ها حاصل شده بود، کدگذاری شد. فرایند کدگذاری شامل چهار مرحله کدگذاری اولیه، متمرکز، محوری و نظری بود. در فرایند مراحل به ترتیب 517 کد اولیه، 15 کد متمرکز، چهار مقوله فرعی و یک مقوله اصلی (پرورش استراتژیست) شناسایی شدند. نتایج نشان داد به منظور پرورش نیروهای استراتژیست در سازمان های ورزشی، به غربالگری افراد براساس شایستگی های استراتژیست (فردی، آموزشی، میان فردی و ارتباطی، تخصصی و مدیریتی) و همچنین شیوه هایی برای توسعه شایستگی های آنان و الزامات سازمانی نیاز است. با پرورش استراتژیست ها در حوزه ورزش می توان اجرای موفقیت آمیز مدیریت های برنامه محور و مأموریت گرا را با توجه به تحولات جهانی در ورزش انتظار داشت و همچنین توسعه نسبتاً پایدار برنامه های ورزشی، رشد و ایجاد سازمان های پویا و بهره ور در ادارات کل ورزش و جوانان را انتظار داشت. 

ورزشکاران قهرمانی در دوران ورزش خود با چالش های متعددی روبه رو هستند و باید این چالش ها با موفقیت مدیریت شوند. این مطالعه با هدف شناسایی چالش های ورزشکاران در سطح ورزش قهرمانی، با استفاده از روش پژوهش کیفی و با استراتژی پدیدارشناسی برمبنای رویکرد هوسرل انجام شد. با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند با 21 ورزشکار قهرمان مصاحبه شد و داده های جمع آوری شده با نرم افزار مکس کیودی ای نسخه 2020 تحلیل شد. نتایج حاکی از وجود 10 مقوله اصلی از چالش های ورزشکاران بود که شامل چالش فردی، چالش مالی، تبعیض ها در ورزش، چالشهای دوران بازنشستگی، چالش با مربیان، چالش با مدیران ورزشی، چالش اجتماعی، چالش در رابطه با امکانات و تجهیزات ورزشی، چالش های اعزام به مسابقات و چالش های اردوها بود؛ ازاینرو پیشنهاد می شود در راستای کاهش چالش های مذکور، مدیریت (باشگاه، وزارت ورزش، کمیته ملی المپیک) به عنوان بالاترین و مؤثرترین عنصر یک سازمان، در سه جبهه اقتصادی (مؤثر در بهبود امکانات و موانع مالی ورزشکاران و مربیان)، جبهه روان شناختی (مؤثر در بهبود چالشهای فردی ورزشکاران)، جبهه عدالت سازمانی (برای رفع هرگونه تبعیض) کوشا باشد. همچنین برنامه ریزی برای رفع آنها می تواند موجب تعالی عملکرد، شکوفایی ظرفیت ها و افزایش افتخارآفرینی ورزشکاران سطح قهرمانی کشور شود.

این پژوهش با هدف بررسی ارتباط شوخ طبعی مدیران و خلاقیت کارکنان با نقش میانجی رفتار سازمانی مثبت گرا انجام شد. این پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی بود که به شکل میدانی انجام شد. همه کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان کرمان جامعه آماری را تشکیل دادند (تعداد = 252)  که از بین آن ها 164 نفر به روش تصادفی خوشه ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها پس از تأیید روایی و پایایی از پرسش نامه های شوخ طبعی، رفتار سازمانی مثبت گرا و خلاقیت کارکنان استفاده شد. داده ها به کمک روش حداقل مربعات جزئی و آزمون سوبل تحلیل شد. نتایج نشان داد شوخ طبعی مدیران بر رفتار سازمانی مثبت گرا و خلاقیت کارکنان تأثیر مستقیم و معناداری داشت (07/6P > ؛ 62/16P >). همچنین رفتار سازمانی مثبت گرا اثری مثبت و مستقیم بر خلاقیت کارکنان داشت (54/2P > ). همچنین نتایج حاصل از بررسی نقش متغیر میانجی نشان داد شوخ طبعی مدیران به واسطه رفتار سازمانی مثبت گرا بر خلاقیت کارکنان تأثیر غیرمستقیم و معناداری نداشت (64/1P > ). با توجه به یافته های پژوهش حاضر به مسئولان ادارات ورزش و جوانان توصیه می شود از برنامه های تقویت کننده شوخ طبعی و مهارت های روان شناختی مثبت گرا در جهت افزایش سطح خلاقیت کارکنان غافل نشوند و در راستای بهبود خلاقیت از آموزش و تمرین این مهارت ها بهره گیرند.

این پژوهش با هدف بررسی مهم ترین جاذبه های طبیعی مؤثر بر توسعه گردشگری ورزشی استان هرمزگان از دیدگاه کارشناسان ورزشی و گردشگری انجام شد. جامعه آماری پژوهش، 167 نفر (19 نفر کارشناسان بخش گردشگری سازمان میزاث فرهنگی، 60 نفر کارشناسان آژانس های مسافرتی فعال در زمینه تورگردانی، 88 نفر کارشناسان هیئت های ورزشی کوهنوردی، قایق رانی، شنا، سوارکاری، دوچرخه سواری، تیراندازی، دو و میدانی و ورزش های همگانی) بودند. این پژوهش به روش توصیفی و گردآوری داده ها به شیوه میدانی انجام شد. نمونه گیری از نوع طبقه ای و به صورت تمام شماری در هر طبقه انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه  محقق ساخته بود . روایی محتوایی پرسشنامه توسط افراد صاحب نظر ارزیابی شد و با پایایی ضریب همبستگی آلفای کرونباخ  (93/0= α) تأیید شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها  از روش آماری تحلیل عاملی تأییدی بهره گرفته شد. یافته های پژوهش نشان داد که «جاذبه های مربوط به آب گرم و طبیعت درمانی» با بار عاملی 84/0، «جاذبه های مربوط به تپه نوردی و طبیعت گردی» با بار عاملی 76/0 و «جاذبه های مربوط به ورزش های ساحلی، آبی و تابستانی» با بار عاملی 73/0 از اهمیت بیشتری در توسعه گردشگری ورزشی استان هرمزگان برخوردارند. با توجه به نتایج پژوهش حاضر، ورزش های بومی مانند شترسواری از توانمندی های ورزشی خاص و بومی منطقه هرمزگان است؛ بنابراین توجه به ورزش های بومی سنتی، راهبردی مفید و مؤثر برای توسعه گردشگری ورزشی در این استان محسوب می شود.