مطالعات مدیریت ورزشی

هدف این پژوهش مقایسة وضعیت و روش های رایج بازاریابی ورزشی در ایران است. به این منظور، پرسشنامة محقق ساختة سه بخشی و دوسویه شامل اطلاعات جمعیت شناختی، وضعیت موجود و وضعیت مطلوب بازاریابی ورزش ایران در اختیار 104 نفر از مدیران و معاونان سازمان تربیت بدنی و رؤسا و مدیران ادارات کل تربیت بدنی 33 استان کشور قرار گرفت. روایی ابزار توسط متخصصان و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ (96/0) تأیید شد. برای خلاصه و طبقه بندی کردن داده ها از روش های آمارتوصیفی (فراوانی، درصد، میانگین و انحراف استاندارد) استفاده شد. تجزیه و تحلیل وضعیت بهینه (مطلوب) و وضعیت موجود بازاریابی ورزشی، با استفاده از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف یک گروهی و توجه به شاخص های تعیین کجی توزیع (میانگین، میانه و انحراف استاندارد) انجام شد. برای مقایسة وضعیت موجود با وضعیت مطلوب روش های بازاریابی، به دلیل عدم توزیع نرمال متغیرها، از آزمون ویلکاکسون و همچنین برای مقایسة دیدگاه های گروه های مختلف (با توجه به جنسیت و سابقة مدیریت) از آزمون غیرپارامتری -U مان ویتنی استفاده شد. یافته های پژوهش نشان می دهد بین وضعیت مطلوب و وضعیت موجود، در مؤلفه های چاپ نشریات و کتاب های تربیت بدنی، حمایت های مالی، مشارکت سرمایه گذاران و سهام داران، حق میزبانی بازی های بین المللی و منطقه ای، کمک ها و حمایت های مردمی و بخش خصوصی، گردشگری ورزشی، فروش مارک باشگاه ها، استفاده از بازاریابان ورزشی، تشکیل دوره های آموزش ورزش های مختلف برای مردم، آموزش و تربیت ورزشکاران نخبه توسط بخش خصوصی، برگزاری همایش های علمی ورزشی و مشاورة ورزشی تفاوت معناداری وجود دارد و در تمامی موارد، میانگین امتیاز وضع موجود کمتر از وضعیت مطلوب است.

تعیین سطح توانایی ها و ارزیابی میزان پیشرفت ورزشکاران با توجه به آزمون های ویژه و نیم رخ مربوط به آن انجام می شود. آزمون های ویژه بسکتبال قبلاً در طرحی پژوهشی در سازمان تربیت بدنی، جمع آوری شده؛ بنابراین پژوهش حاضر به توصیف نیم رخ آمادگی جسمانی و مهارتی بازیکنان زن بسکتبال در رده جوانان و بزرگسالان می پردازد. اعضای دعوت شده به تیم ملی جوانان (تعداد: 15 نفر، سن: 99/0 ± 3/17 سال، قد: 01/6 ± 5/173 سانتی متر و وزن: 44/7 ± 3/59 کیلوگرم) و بزرگسالان (تعداد: 25 نفر، سن: 57/3 ± 4/23 سال، قد: 81/6 ± 5/175 سانتی متر و وزن: 76/9 ± 6/65 کیلوگرم) در سال 1387 در این پژوهش شرکت کردند. از آزمون های تخصصی بسکتبال شامل سیمو، لمس خطوط، پرش عمودی با یک قدم دورخیز، دراز و نشست، شنا روی کف دست، جابه جایی دست، دو 20 یارد رفت و برگشت، دو سرعت 30 یارد و دو 300 یارد برای تعیین وضعیت آمادگی جسمانی، و از آزمون های تخصصی سه گام چپ و راست، پاس سینه با دو دست، دریبل ایفرد و شوت از نقطه پنالتی برای تعیین قابلیت های مهارتی رشته بسکتبال استفاده شد. از آمار توصیفی برای توصیف نیم رخ بازیکنان و از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف برای مطالعه توزیع طبیعی داده ها استفاده شد، سپس نقاط درصدی هر آزمون تدوین گردید (05/0p<). در بخش یافته ها، نیم رخ قد و وزن آزمودنی ها، به تفکیک رده سنی و منطقه بازی، تعیین و نتایج آزمون ها در دو رده جوانان و بزرگسالان ارائه شد. به دلیل تعداد کم بازیکنان نخبه در هر پست، نقاط درصدی 10، 25، 50، 75، 90، فقط به تفکیک جوانان و بزرگسالان توصیف شد. نتایج نشان می دهد، با توجه به سوابق موجود درباره سایر بازیکنان نخبه دنیا، تیم جوانان در آزمون شنا روی کف دست و هر دو رده سنی، در آزمون های پرش عمودی و دوی 300 یارد در سطح خوبی قرار ندارند؛ بنابراین، به نظر می رسد مربیان ایرانی باید به استقامت عضلات کمربند شانه، قدرت انفجاری پایین تنه و استقامت بی هوازی میان مدت بازیکنان زن توجه بیشتری داشته باشند.

هدف این پژوهش اولویت بندی انگیزه های دانشجویان داوطلب در نهمین المپیاد ورزشی دانشجویان دختر و پسر ایران در سال 1387 است. نمونة آماری پژوهش را کلیة داوطلبان شرکت کننده در المپیاد ورزشی دانشجویان دانشگاه ها و مؤسسات آموزش عالی کشور در دو دانشگاه بوعلی سینا همدان و دانشگاه یزد (396 نفر) تشکیل می دادند که از این میان، تعداد 292 داوطلب (74/73%) در تحقیق شرکت کردند. ابزار تحقیق، پرسشنامة 39 سؤالی انگیزه های داوطلبی در ورزش بود که انگیزة شغلی، مادی، هدفمند، پیشرفت، اجتماعی، حمایتی و تعهد را اندازه گیری می کرد و پایایی آن با استفاده از ضریب همبستگی آلفای کرونباخ، 94/0 = α محاسبه شد. تجزیه و تحلیل یافته های تحقیق با استفاده از آزمون های فریدمن و-U مان ویتنی (در سطح 05/0 ≤ P) نشان داد که انگیزه های هدفمند، تعهد و شغلی مهم ترین و انگیزة مادی کم اهمیت ترین عوامل انگیزشی داوطلبان را تشکیل می دهند. همچنین مشخص شد که در دختران انگیزه های شغلی و پیشرفت، بیشتر از پسران و در دانشجویان رشتة تربیت بدنی انگیزه های شغلی و اجتماعی، بیشتر از دانشجویان سایر رشته هاست. ضمناً انگیزه شغلی داوطلبان المپیاد دانشجویی همدان بیشتر از المپیاد یزد بود. با توجه به اولویت انگیزه های هدفمند، تعهد و شغلی، مدیران برگزارکنندة المپیادهای ورزشی دانشجویان می توانند با حفظ و ارتقای این انگیزه ها، زمینة مشارکت بیشتر دانشجویان را در بخش داوطلبی ورزشی را فراهم آورند.

هدف این تحقیق بررسی ارتباط مدیریت مشارکتی با اثربخشی دبیران تربیت بدنی زن تعدادی از مناطق تهران میباشد. روش پژوهش از نوع همبستگی است. جامعة آماری پژوهش، دبیران تربیت بدنی زن مناطق غرب تهران در مقاطع راهنمایی و دبیرستان است که تعداد آنها، در زمان تحقیق، 314 نفر بوده است. از این تعداد، 100 نفر به طور تصادفی انتخاب شدند و مطالعة میدانی روی آنها انجام شد. ابزار تحقیق، دو پرسشنامة 30 سؤالی محقق ساخته شامل: پرسشنامة مدیریت مشارکتی پرسشنامة اثربخشی با چهار جزء تعهد سازمانی، رضایت شغلی، مقاومت منفی و انگیزش کاری بود. پایایی پرسشنامه ها با استفاده از آلفای کرونباخ محاسبه شد که برای پرسشنامة مدیریت مشارکتی این مقدار91/. و برای پرسشنامة اثربخشی، 85/. بود. برای تعیین روایی صوری پرسشنامه ها نیز از نظر متخصصان استفاده شده است. به منظور سازمان دادن، خلاصه کردن و طبقه بندی نمرات خام و توصیف داده ها از آمار توصیفی استفاده شد. همبستگی بین متغیرها با توجه به نرمال بودن توزیع داده ها، از طریق آزمون پیرسون و با سطح خطای 05/0 محاسبه شد. نتایج نشان میدهد بین مدیریت مشارکتی و تعهد سازمانی دبیران تربیت بدنی همبستگی مثبت (001/0, p<462/0= r) وجود دارد، بین مدیریت مشارکتی و مقاومت منفی دبیران تربیت بدنی همبستگی منفی و معکوس (001/0, p<473/0=r) وجود دارد، بین مدیریت مشارکتی و انگیزش کاری دبیران تربیت بدنی همبستگی مثبت (583/0r = ,001/0p<) وجود دارد، بین مدیریت مشارکتی و رضایت شغلی دبیران تربیت همبستگی مثبت بدنی (001/0p< ,562/0r=) وجود دارد و در نهایت، بین مدیریت مشارکتی و اثربخشی دبیران تربیت بدنی همبستگی مثبت (001/0, p<566/0 =r) وجود دارد. با استفاده از آزمون رتبه بندی فریدمن مشخص شد از نظر آزمودنیها، مقاومت منفی کارکنان در مقابل تغییرات، مهم ترین خرده مقیاس اثربخشی دبیران است. مدیران با بهکارگیری مدیریت مشارکتی میتوانند تعهد سازمانی، انگیزش کاری و رضایت شغلی دبیران را بالا برده، مقاومت منفی آنها را نسبت به تغییرات کاهش دهند و به اثربخشی بیشتر آنها کمک کنند.

هدف این پژوهش تعیین رابطة سلامت سازمانی با بهره وری حوزة ستادی سازمان تربیت بدنی کشور از دیدگاه کارشناسان است. جامعة آماری، کلیه کارشناسان حوزه ستادی سازمان تربیت بدنی کشور بودند که بر اساس فرمول کرجسی و مورگان ، 169 نفر از آنها به عنوان نمونة آماری انتخاب شدند. در این تحقیق، از پرسشنامه های بهره وری اچیو هرسی ، بلانچارد و همکاران (1983) و سلامت سازمانی هوی و همکاران (1991) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها، علاوه بر آمار توصیفی، از آزمون های آمار استنباطی مانند ضریب همبستگی پیرسون، آزمون tو رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد میانگین سلامت سازمانی 49/140 و میانگین بهره وری سازمانی 06/93 است و بین میزان سلامت سازمانی و بهره وری کارشناسان، رابطة مستقیم و معنی دار وجود دارد (01/0P<، 58/0=r). نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد متغیر سلامت سازمانی به طور معنی داری توانایی پیش بینی بهره وری کارشناسان را دارد؛ به عبارت دیگر متغیر سلامت سازمانی می تواند 33/0 تغییرات بهره وری را پیش بینی کند. با توجه به نتایج تحقیق، میتوان گفت حوزة سازمانی سازمان تربیت بدنی از نظر سلامت سازمانی در حد بالا و از نظر بهره وری سازمانی کارشناسان، در وضعیتی معمولی است. به علاوه، سلامت سازمانی توان پیش گویی بهره وری سازمانی را دارد.

هدف این پژوهش تدوین نظام ارزیابی عملکرد کمیتة ملی المپیک با رویکرد «کارت امتیازی متوازن» است. جامعه آماری پژوهش 114 نفر از اعضای مجمع عمومی، متخصصان و خبرگان آشنا به امور کمیتة ملی المپیک بودند که از بین آنها به طور هدفمند، 89 نفر برای بخش کمّی و 27 نفر برای بخش کیفی انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات در بخش کمّی از پرسشنامة محقق ساخته استفاده شد. روایی پرسشنامه مورد تأیید متحصصان قرار گرفت و پایایی آن با آزمون آلفای کرونباخ و با ضریب 84/0 تأیید شد. در بخش کیفی نیز از مصاحبة کیفی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات جمع آوری شده در بخش کمّی از آزمون مجذور کای و در بخش کیفی از روش استقرای منطقی استفاده شد. یافته های پژوهش نشان میدهد کمیتة ملی المپیک چهار منظر مالی، مشتری، فرآیندهای داخلی، یادگیری و رشد و 41 هدف بلندمدت (8 هدف در منظر مالی، 11 هدف در منظر مشتری، 12 هدف در منظر فرآیندهای داخلی و 10 هدف در منظر یادگیری و رشد) دارد. همچنین 126 سنجه در منظرهای مختلف (به ترتیب 24، 37، 30 و 35 سنجه در منظرهای مالی، مشتری، فرآیندهای داخلی، یادگیری و رشد) دارد. در نهایت، میتوان نتیجه گرفت به دلیل ارتباط بین چشم انداز و استراتژیها با اهداف بلندمدت و سنجه های کمیتة ملی المپیک در منظرهای مختلف، منظرها، اهداف و سنجه های به دست آمده قابلیت ارزیابی عملکرد این سازمان ورزشی را دارند و زمینة اجرای استراتژیهای کمیتة ملی المپیک را فراهم می کند.

هدف از مطالعة حاضر، تعیین نگرش ورزشکاران نسبت به پول در دو گروه سنی مختلف است. 140 نفر از ورزشکاران باشگاه ورزشی فولاد مبارکه و ذوب آهن اصفهان در دو گروه سنی 21- 26 سال و 27- 39 سال، به صورت داوطلبانه، مقیاس استاندارد شدة نگرش به پول یاماچی و تمپلر (1992) را تکمیل کردند. این مقیاس شامل چهار زیر مقیاس اعتبار، صرفه جویی، تردید و اضطراب است (1). یافته های آزمون تحلیل واریانس چند متغیره MANOVA)) با سطح اطمینان 95 درصد نشان داد تفاوت معنیداری در چهار عامل مقیاس نگرش به پول بین دو گروه سنی وجود دارد. (Partial eta squared= 0/28, F(4,135)= 13/67, p<0/05, Wilks lambda= 0/71). متغیرهای اعتبار (2/15= (1,138)F و 05/0>P)، صرفه جویی (1/9 =F و 05/0>P) و اضطراب (7/10 = (1،138)F و 05/0>P) درون گروه ها نیز تفاوت معنیداری داشتند، اما تفاوت درون گروه ها در متغیر تردید (61/0= (1،138) Fو 05/0>P) معنیدار نبود. درمجموع، یافته ها نشان میدهد پول به عنوان نظام پاداش نزد این دو گروه سنی ورزشکاران اهمیت خاصی دارد، اما نحوة نگرش دو گروه به پول تا حدی با یکدیگر متفاوت است. برای گروه جوان تر پول ابزاری برای شأن و منزلت اجتماعی، قدرت و پرستیژ است در صورتی که گروه مسن تر به پس انداز پول برای آینده و برنامه ریزی مالی اهمیت بیشتری میدهد. همچنین پول ممکن است عاملی برای ایجاد اضطراب یا جلوگیری از آن در ورزشکاران مسن تر باشد.

باوجود اهمیت عدالت سازمانی و تعهد سازمانی، محققان ورزشی تا کنون به بررسی ارتباط میان این دو متغیر در سازمان های ورزشی نپرداخته اند. هدف این تحقیق، بررسی رابطة میان عدالت سازمانی و تعهد سازمانی کارکنان آکادمی ملی المپیک و پارالمپیک است. ابزار تحقیق، پرسشنامة عدالت سازمانی رگو و کانها (2006) و پرسشنامة تعهد سازمانی میر و آلن (1990) است. جامعة آماری تحقیق شامل کلیة کارکنان آکادمی است و نمونة آماری نیز برابر جامعه در نظر گرفته شده است (59=n). برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون کلموگروف-اسمیرنوف و آزمون ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده است. نتایج نشان می دهد عدالت سازمانی و سه مؤلفة عدالت رویه ای، عدالت اطلاعاتی و عدالت توزیعی در پاداش با تعهد سازمانی و سه مؤلفة آن (عاطفی، مستمر، هنجاری) ارتباط مثبت و معنی-داری دارند در حالی که عدالت توزیعی در وظایف، فقط با تعهد سازمانی و تعهد مستمر همبستگی مثبت و معنی دار دارد. عدالت بین فردی نیز با تعهد سازمانی، تعهد هنجاری و تعهد عاطفی همبستگی مثبت و معنی داری دارد ولی رابطة آن با تعهد مستمر معنی دار نیست. چگونگی ارتباط میان مؤلفه های مختلف عدالت سازمانی و تعهد سازمانی از نتایج این پژوهش است که شناخت و آگاهی از آن می تواند به مدیران یاری رساند تا برای بهبود تعهد سازمانی کارکنان اقداماتی انجام دهند.

در این پژوهش رابطة سبک رهبری مربیان با رضایتمندی ورزشکاران بررسی شده است. 271 ورزشکار مرد تیم های ملی کشور و نیز ورزشکاران مرد شرکت کننده در مسابقات لیگ برتر کشور (سال1387)، در رشته های والیبال، فوتبال، بسکتبال، هندبال و فوتسال، پرسشنامه های مقیاس رهبری در ورزش و رضایتمندی ورزشکار را تکمیل کردند. پرسشنامة مقیاس رهبری در ورزش با 43 سؤال، پنج بعد سبک رهبری مربیان شامل: سبک آموزش و تمرین، دموکراتیک، آمرانه، حمایت اجتماعی و بازخورد مثبت را اندازه گیری میکند. پرسشنامة رضایتمندی ورزشکار با 14 سؤال، رضایت ورزشکاران را درخصوص سبکهای رهبری مربیان میسنجد. ثبات درونی پرسشنامه ها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ به ترتیب 91/0 و 94/0 محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون های کلموگراف- اسمیرنف و ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده شد. تمامی فرضیه های آزمون در سطح P≤ 0/05 تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان میدهد از دیدگاه ورزشکاران، مربیان بیشتر از سبکهای آموزش و تمرین، دموکراتیک و حمایت اجتماعی استفاده میکنند. همچنین در میان ابعاد رضایتمندی ورزشکار، رضایت از رفتار و تعامل مربی اولویت دارد و پس از آن به ترتیب: رضایت از تمرین و آموزش، عملکرد تیمی و عملکرد فردی قرار دارد. به طور کلی، نتایج پژوهش نشان میدهد سبکهای رهبری آموزش و تمرین، حمایت اجتماعی و بازخورد مثبت با رضایتمندی ورزشکاران رابطة مثبت و معنی داری دارند.

هدف این پژوهش، مطالعة نقش سرفصل دروس کارشناسی ارشد تربیت بدنی در تأمین مهارت های کارآفرینی دانش آموختگان، از دیدگاه کارفرمایان است. جامعة آماری پژوهش، مدیران سازمان تربیت بدنی و مدیران ارشد تربیت بدنی در سایر سازمان های دولتی (حداقل در سطح مدیرکل) بودند. درنهایت، 72 نفر از کارفرمایان در پژوهش مشارکت کردند. ابزار این تحقیق، پرسشنامة محقق ساخته بود. پایایی پرسشنامه از طریق آلفای کرونباخ (83/0=α) به دست آمد و روایی آن نیز توسط صاحب نظران تأیید شد. برای تجزیه و تحلیل آماری از آزمون t تک نمونه ای، آزمون t، کولموگروف-اسمیرنوف و ضریب همبستگی استفاده شد. داده ها، با استفاده از نرم افزار SPSS تحلیل شدند. یافته های پژوهش نشان داد بین سرفصل کارشناسی ارشد تربیت بدنی با مهارت های کارآفرینی، رابطة معنیداری وجود ندارد (05/0P> ,048/0 r=). بر اساس نتایج، سرفصل دروس کارشناسی ارشد تربیت بدنی، از نظر کارفرمایان، با مهارت های کارآفرینی دانش آموختگان مطابقت ندارد. بین سرفصل دروس کارشناسی ارشد تربیت بدنی با مهارت های شخصی کارآفرینی، رابطة معنیداری وجود دارد (0.01P< ,199/0r=). بین سرفصل کارشناسی دروس ارشد تربیت بدنی با مهارت های مدیریتی کارآفرینی، رابطة معنیداری وجود ندارد (05/0, P> 099/0 r=). بین سرفصل دروس کارشناسی ارشد تربیت بدنی با مهارت های فنی کارآفرینی، رابطة معنیداری وجود دارد (01/0P < ,273/0r= ). اگرچه طبق یافته های پژوهش، سرفصل ها با مهارت های شخصی و فنی دانش آموختگان مطابقت داشت؛ تطابق کمتری با مهارت های مدیریتی دیده شد. در عین حال باید اذعان کرد بیشتر دانش آموختگان، نمیتوانند به نحوی اثرگذار پاسخ گوی نیاز محیط های ورزش باشند و رضایت کارفرما را تأمین نمایند. به علاوه باید پذیرفت که امروزه وظیفة دانشگاه ها تنها آموزش و پژوهش نیست، بلکه تبدیل یافته های پژوهشی به کالا و کارآفرینی و بهره وری کیفی بیشتر است.

هدف از این تحقیق تعیین اعتبار و پایایی مقیاس بازخورد 360 درجه است. جامعة آماری تحقیق شامل مسئولان و کارکنان سازمان تربیت بدنی، فدراسیون ها و هیئت های ورزشی و اعضای هیئت علمی دانشگاه های ایران بود. بر اساس جدول مورگان، 190 نفر (24 درصد) عضو هیئت علمی و 589 نفر (76 درصد) از سازمان تربیت بدنی، نمونة تحقیق را تشکیل دادند. ابزار اندازه گیری، پرسشنامة 64 سؤالی مقیاس بازخورد 360 درجه بود که هشت خرده مقیاس (مهارت های ارتباطی، تصمیم گیری، تشویق و نوآوری و تغییر، ارتباطات کاری، مهارت های رهبری، مهارت های حرفه ای، بهکارگیری قابلیت های مثبت خود و دیگران و توسعة فعالیت های تیمی) است. روش امتیازگذاری به سؤالات بر اساس طیف لیکرت و شامل گزینه های هرگز، به ندرت، بعضی مواقع، اغلب، تقریباً و نامناسب بود که به ترتیب، 1، 2، 3، 4، 5، 0 امتیاز داشتند. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه، پس از ترجمه، توسط 20 متخصص تربیت بدنی تایید شد. از شاخص های توصیفی برای توصیف داده ها، آلفای کرونباخ برای تعیین پایایی و تحلیل عاملی تأییدی بر اساس تعیین روابط و T-value برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد پایایی پرسشنامة بازخورد 360 درجه 98/0 است. درخصوص اعتبار سازه بر اساس میزان روابط و T-value، به جز سؤال 9 سایر سؤالات رابطة معنیداری با عامل خود داشتند و توانستند پیشگوی خوبی برای عامل خود باشند. شاخص های هم برازش مدل را تأیید کردند. همچنین در خصوص روابط عامل ها با مفهوم بازخورد 360 درجه، نتایج نشان داد تمامی عامل ها توانستند پیشگوی خوبی برای مفهوم بازخورد 360 درجه باشند. در نتیجه، اعتبار درونی و بیرونی مدل «بازخورد 360 درجه» تأیید شد.

هدف از این پژوهش تجزیه و تحلیل رابطه بین برخی ویژگی های فردی، اجتماعی و محیطی با فعالیت بدنی در اوقات فراغت و همچنین قصد ادامه فعالیت است. 639 نفر از دانشجویان دانشگاه تبریز (321 مرد و 318 زن با میانگین سنی 78/2 ±43/21) با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای، به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. در بخش تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی، همبستگی پیرسون، آزمون t و تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج نشان می دهد آمادگی جسمانی ادراک شده، سابقه فعالیت بدنی و حمایت مربی در هر دو گروه پسران و دختران، تأثیر مستقیم بر انجام فعالیت بدنی و تأثیر غیرمستقیم بر قصد ادامه فعالیت دارند. همچنین مشارکت ورزشی، تأثیر مستقیمی بر ادامه فعالیت دارد. در پسران، شرکت در رقابت های ورزشی و در دختران، عضویت در یک باشگاه ورزشی، شاخص های پیش بین مشارکت ورزشی و قصد ادامه فعالیتاند.