مطالعات مدیریت ورزشی

رشد استارت آپ ها بر اقتصاد کشور تاثیر گذار است که باعث تولید اشتغال و گاها مانع از تعطیل شدن کسب و کارها می شود. هدف تحقیق طراحی مدل و اولویت بندی عوامل مؤثر بر شکل گیری استارت آپ های ورزشی با رویکرد مدلسازی معادلات ساختاری بود. روش پژوهش آمیخته (کیفی-کمی) با رویکرد اکتشافی بود. جامعه آماری بخش کیفی را 15 نفر از اساتید مدیریت ورزشی و فعالان حوزه کسب و کار نوپا تشکیل دادند. در بخش کمی دانشجویان تحصیلات تکمیلی بودند که برای هر سوال بین ۵ تا ۱۰ نفر مورد نیاز بود، تعداد ۳۰۰ نمونه آماری به روش طبقه ای نسبتی انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات در بخش کیفی مصاحبه نیمه ساختارمند بود که نتایج برگرفته از این مصاحبه در قالب یک پرسشنامه با ۴ عامل اصلی و 1۳ عامل فرعی طراحی شد. روایی محتوایی پرسشنامه توسط 15 نفراساتید مدیریت ورزشی و خبرگان و روایی سازه آن از طریق تحیل عاملی اکتشافی و تائیدی مورد تائید قرار گرفت. برای مدلسازی معادلات ساختاری و سایر آزمون ها از نرم افزارهای آموس و اس. پی. اس. اس نسخه 23 استفاده شد. کفایت حجم نمونه 78/0 KMO= گزارش شد و شاخص های آزمون نیکویی برازش تناسب مدل، مدل نهایی را در4 عامل مدیریتی، تجاری، محیطی و فنی مورد تایید قرار داد. پیشنهاد می شود برای شکل گیری استارت آپ های ورزشی با تحلیل هر یک از عوامل، زمینه کاهش مشکلات و موانع احتمالی را فراهم نموده و احتمال موفقیت استارت آپ خود را ارتقا بخشند.

هدف از این پژوهش ارائه مدل زمینه ای توسعه استارت آپ در ورزش کشور بود. این پژوهش دارای رویکردی کیفی بود که به صورت داده بنیاد (گراندد تئوری) اجرا گردید. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل اساتید و مدیران آگاه به حوزه پژوهش و فعالان حوزه استارت آپ ورزشی بود. روش نمونه گیری به صورت هدفمند از نوع معیاری و تا حد اشباع نظری ادامه یافت. برای تحلیل داده ها از روش مقایسه مداوم در طی سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که مسائلی از جمله توان انسانی، ویژگی های مالی، ویژگی ایده، ویژگی های حقوقی و ویژگی های زیر ساخت و شرایط فرهنگی به عنوان عوامل زمینه ای مشخص گردید. همچنین نتایج نشان داد که ویژگی های شخصیتی، توانایی های فردی، ویژگی بازار و ریسک موجود در ایده به عنوان عوامل مداخله گر در این حوزه مشخص می باشد. توسعه استارت آپ در ورزش کشور می تواند آثار مثبتی در حوزه های فردی، ورزشی و فکری داشته باشد و این مساله ضرورت فعالیت های اجرایی در این حوزه را بیش از پیش مهم تلقی می نماید.

هدف پژوهش حاضر تحلیل هوشمندی رقابتی مدیران باشگاه های ورزشی شهر تهران است. جامعه آماری پژوهش کلیه مدیران و کارشناسان باشگاه های ورزشی شهر تهران بوده که با استناد به فرمول کوکران 384 نفر به عنوان نمونه تحقیق تعیین شد که به صورت دردسترس و احتمالی از بین جامعه آماری تحقیق انتخاب شد. ابزار تحقیق، پرسشنامه بازنگری شده هوشمندی رقابتی بوده که روایی و پایایی آن مورد بررسی و تأیید قرار گرفت. به منظور تحلیل داده ها از آزمون دوجمله ای و جهت بررسی معناداری ارتباط بین مؤلفه های پژوهش (هوشمندی بازار، هوشمندی اجتماعی و استراتژیک، هوشمندی رقبا، هوشمندی تکنولوژیک) و همچنین شدت رابطه ها از آزمون همبستگی اسپیرمن و یومن ویتنی و برای طراحی مدل از مدل حداقل مربعات جزئی (پی ال اس) استفاده شد. بررسی شدت همبستگی نشان داد که رابطه بین هوشمندی اجتماعی و استراتژیک و هوشمندی بازار و همچنین هوشمندی اجتماعی و استراتژیک و هوشمندی رقبا از شدت قوی برخوردار است و رابطه بین سایر مؤلفه ها در محدوده رابطه با شدت متوسط قرار دارد. با توجه به ضرایب مدل نهایی، هوشمندی رقبا بیشترین تأثیر و بعد از آن هوشمندی اجتماعی و استراتژیک، هوشمندی بازار و هوشمندی تکنولوژیک به ترتیب تأثیر داشتند. درنهایت با توجه به بالاتر بودن ضریب مسیر هوشمندی بازار در تحقیق حاضر، لازم است مدیران باشگاه های ورزشی برای حفظ و ارتقاء هرچه بیشتر هوشمندی رقابتی، با توزیع برگه های نظرسنجی دوره ای نسبت به کسب آگاهی هرچه بیشتر در مورد بازار هدف خود اقدام نمایند.

سازمان های امروزی با افزایش شتاب، پیچیدگی و غیرقابل پیش بینی بودن تغییر مواجه هستند و بقای سازمان در محیط متغیر و رقابتی به توانایی آن در توسعه کارکنانش بستگی دارد. هدف اصلی این پژوهش طراحی الگوی توسعه منابع انسانی وزارت ورزش و جوانان بود. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و در چارچوب رویکرد کیفی انجام شده است. جامعه آماری شامل خبرگان و صاحب نظران دانشگاهی، مدیریتی و اجرایی بودند که با استفاه از روش گلوله برفی نمونه گیری انجام شد و با هماهنگی قبلی با متخصصان، مصاحبه های کیفی نیمه ساختار یافته انجام شد. مصاحبه ها تا مرحله اشباع نظری ادامه یافت (14=n) برای تحلیل داده ها از تکنیک تحلیل موضوعی (تم) استفاده شد. جهت اطمینان از روایی پژوهش، بررسی توسط اعضاء (مصاحبه شوندگان) و روش چند سویه نگری منابع داده ها و برای محاسبه پایایی کدگذاری های انجام شده، از روش های پایایی باز آزمون و پایایی توافق درون موضوعی (توافق بین دو کدگذار) استفاده گردید. پس از پیاده سازی محتوای مصاحبه ها و تحلیل مقدماتی آن ها، کدها یا مفاهیم اولیه شناسایی و به منظور دستیابی به مقوله های اصلی کدهای مشابه در یک طبقه قرار گرفتند. یافته های تحقیق نشان داد که مهم ترین عوامل توسعه منابع انسانی در وزارت ورزش و جوانان شامل عوامل سازمانی، عوامل شغلی، عوامل فردی و در نهایت راهبردهای توسعه منابع انسانی می باشند. پیاده سازی این مدل می تواند ساختاری نظام مند در چارچوب ضوابط برای توسعه کارکنان وزارت ورزش و جوانان بوجود آورد.

هدف این پژوهش تدوین مدل گذار ورزشکاران المپیکی ایران از حرفه ورزش به زندگی اجتماعی بود. روش پژوهش از نوع مطالعات کیفی با رویکرد نظریه داده بنیاد بود. گردآوری داده ها با استفاده از مصاحبه و بررسی اسناد صورت گرفت. پس از انجام 19 مصاحبه عمیق و نیمه ساختاریافته با افراد با سابقه و دارای تجربه غنی در حیطه ورزش های المپیکی ایران شامل مدیران، مربیان، ورزشکاران مطرح و متخصصین علوم ورزشی، مقوله های اصلی پس از تکمیل فرایند کدگذاری استخراج گردید. نمونه گیری به صورت هدفمند و گلوله برفی تا حد اشباع نظری ادامه یافت. پس از تکمیل یافته ها مدل زمینه ای بر اساس مدل سیستماتیک استراس و کوربین (1994) طراحی گردید. نتایج تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار تحلیل کیفی مکس کیودا، طی سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی به دست آمد. به طوری که طی فرآیند کدگذاری باز مقوله هایی شامل عوامل علّی، عوامل زمینه ای، عوامل مداخله گر، اقدامات و راهبردها و پیامدهای ناشی از مقوله اصلی تحقیق استخراج گردید؛ سپس در مرحله کدگذاری محوری، پیوند میان این مقوله ها ذیل عناوین شرایط علّی (قابلیت های سازمانی ورزش کشور، خود ورزشکار، سیستم اطلاع رسانی، میزان حمایت از ورزشکار، محیط)، عوامل زمینه ای (ماهیت ورزش قهرمانی، ساختار ورزش کشور، محیط فعالیت و رشد ورزشکار)، عوامل مداخله گر (توانمندی های ورزشکار و چالش های ورزش قهرمانی)، راهبردهای موثر (در دو سطح سازمانی و ملی) و پیامدهای حاصل از به کارگیری راهبردها (مثبت و منفی) در قالب پارادایم کدگذاری تعیین شد؛ در ادامه و در مرحله کدگذاری انتخابی، یکایک اجزای پارادایم کدگذاری تشریح، سیر داستان ترسیم و نظریه خلق شده؛ درنهایت، گزاره های حکمی و فرضیه های راهبردی پژوهش تدوین گردید.

تحقیق حاضر از نوع فراتحلیل و با هدف بررسی دلایل وفاداری هواداران به باشگاههای فوتبال در ایران انجام شد. جامعه آماری شامل همه مطالعات داخلی انجام شده در بازه زمانی 1388 الی 1399 بود. از بین مطالعات گزارش شده تعداد 21 مطالعه که شرایط لازم برای ورود به فراتحلیل را داشتند به روش سرشماری انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارهای اس. پی. اس. اس و سی. ام.آ.2 انجام شد. نتایج نشان داد که میزان اندازه اثر ترکیبی مطالعات در مدل اثرات ثابت برابر 0.352 و در مدل اثرات تصادفی 0.362 برآورد شد که طبق طبقه بندی کوهن یک اندازه اثر متوسط محسوب می شود. نتایج آزمون کوکران نشان دهنده ناهمگنی تحقیقات بود و نتایج فرارگرسیون نشان داد که با افزایش سال انتشار تحقیقات، اندازه اثر آنها افزایش پیدا می کند و نتایج آزمون ایمن از خطای روزنتال، نمودار فانل، عرض از مبدا ایگر و ضریب همبستگی رتبه ای بگ و مزومدر نشان دهنده عدم خطای سوگیری انتشار بود. نتایج نشان داد که عوامل عشق به برند باشگاه، هویت تیمی، غرور اجتماعی و سرگرمی به ترتیب بیشترین اندازه اثر را در بین متغیرهای مستقل بر وفاداری هواداران به باشگاههای فوتبال دارند. پیشنهاد می شود به نحوه باشگاه داری مدیران، توسعه کانون های هواداری، تسهیل سازی حضور خانواده ها در ورزشگاه و در نهایت نیازسنجی از هواداران توجه جدی شود که این امر منجر به توسعه و جذب هواداران ثابت در مسابقات لیگ حرفه ای می شود و درآمد زیادی را برای باشگاه جذب خواهد کرد.

تحقیق حاضر باهدف تحلیلی بر روابط تعاملی عوامل مؤثر بر توسعه ائتلاف سازی جنبش های اجتماعی در ورزش طراحی و اجرا گردید. تحقیق حاضر ازجمله تحقیقات آمیخته می باشد که به صورت روش های کیفی و کمی انجام گردید و با توجه به کاربرد آن در محیط های سازمانی ازجمله تحقیقات کاربردی می باشد. در بخش کیفی از روش دلفی فازی و در بخش کمی از روش دیمتل استفاده گردید. روش گردآوری اطلاعات در تحقیق حاضر به صورت میدانی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل خبرگان آگاه به موضوع پژوهش بودند. به منظور شناسایی این نمونه ها، از روش نمونه گیری هدفمند استفاده گردید. درنهایت تعداد 16 نفر به عنوان نمونه تحقیق مشخص گردیدند. به عبارتی با توجه به ماهیت روش کمی پژوهش (رویکرد دیمتل) که نیاز به خبرگان و افراد آگاه به موضوع پژوهش دارند؛ لذا جامعه آماری پژوهش در بخش کیفی و کمی یکسان بود. ابزار گردآوری تحقیق حاضر در بخش کیفی، مصاحبه نیمه ساختاریافته می باشد. در قسمت تجزیه وتحلیل کمی تحقیق، از روش دیمتل استفاده شد. به علت اینکه روش دیمتل روابط میان عوامل را موردبررسی قرار می دهد و مشخص می نماید که تأثیر بر یک عامل سبب تأثیرگذاری بر سایر عوامل می گردد از روش فوق جهت مطالعه و تحلیل روابط میان عوامل مؤثر استفاده گردید. کلیه فرایند تجزیه وتحلیل داده های تحقیق در نرم افزار EXEL انجام شد. با توجه به نتایج مشخص گردید که تعالی اجتماعی و پویایی اجتماعی به عنوان عوامل علی و عوامل دانش اجتماعی، تحول مدیریتی و سیستم انگیزشی به عنوان عوامل معلولی مشخص گردید.

پژوهش حاضر باهدف طراحی مدل پارادیمی برنامه استراتژیک اوقات فراغت ورزشی با تأکید بر الگوی ایرانی اسلامی با رویکرد ترکیبی اجرا گردید. پژوهش حاضر ازلحاظ هدف کاربردی، روش تحقیق، آمیخته از نوع اکتشافی متوالی و شیوه گردآوری پیمایشی بود. جامعه آماری در بخش کیفی را اساتید مدیریت ورزشی متخصص در اوقات فراغت و برنامه ریزی استراتژیک و اساتید جامعه شناسی ورزشی شامل می شوند؛ که این افراد، به صورت هدفمند از نوع معیاری، برای مصاحبه های کیفی در موضوع پژوهش انتخاب گردید (16 مصاحبه با 16 نفر و تا حد اشباع نظری ادامه یافت). جامعه آماری بخش کمی ﺷﺎﻣﻞ خبرگان اداره ورزش و جوانان استان فارس می باشند (80 نفر). ابزار گردآوری اطلاعات در پژوهش حاضر مصاحبه نیمه ساختاریافته و پرسشنامه مستخرج از بخش کیفی بود. به منظور تجزیه وتحلیل داده های پژوهش حاضر از کدگذاری در بخش کیفی و از روش معادلات ساختاری در بخش کمی استفاده گردید. در بخش کیفی پژوهش مشخص گردید که مقوله ها در قالب 16 مقوله و 62 کد مفهومی مشخص شد و در دل ابعاد ۶ گانه مدل پارادایمی به صورت موجبات علی (4 مقوله)، مقوله اصلی: برنامه استراتژیک اوقات فراغت ورزشی (1 مقوله)، راهبردها (4 مقوله)، شرایط زمینه ای (3 مقوله)، شرایط مداخله گر (3 مقوله) و پیامدها (1 مقوله) جای گرفتند. در بخش کمی نیز مشخص گردید که هر 6 مؤلفه ی اصلی پژوهش از برازش مناسبی برخوردار است بنابراین مدل پژوهش از برازش کافی برخوردار می باشد.

سازمان های ورزشی در جهت دست یابی به اهداف خود نیاز به بهره گرفتن از ظرفیت های بخش خصوصی دارند. هدف از پژوهش حاضر شناسایی شاخص های راهبردی موثر بر جلب مشارکت بخش خصوصی در توسعه ورزش همگانی کشور بود. پژوهش حاضر به لحاظ هدف از نوع تحقیقات کاربردی و از منظر شیوه جمع آوری داده ها از نوع کیفی و از لحاظ روش تحلیل در زمره پژوهش های توصیفی-اکتشافی می باشد که به روش میدانی اجرا شد. جامعه آماری شامل کلیه خبرگان علمی و اجرایی ورزش همگانی کشور بود که نمونه گیری به صورت هدفمند انتخاب شد، که با 27 نفر مصاحبه انجام و به اشباع نظری منجر شد. جمع آوری داده ها با استفاده از مصاحبه عمیق و اکتشافی با خبرگان صورت پذیرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل تماتیک مصاحبه انجام شد. یافته ها نشان داد که شاخص های راهبردی موثر بر جلب مشارکت بخش خصوصی در توسعه ورزش همگانی کشور از دیدگاه خبرگان عبارتند از راهبردهای اداری و رویه ای، راهبردهای حقوقی و قانونی، راهبردهای اطلاعاتی و دانشی، راهبردهای عملیاتی و اجرایی، راهبردهای مالی، راهبردهای حمایتی و پشتیبانی، راهبردهای مدیریتی و برنامه ریزی، راهبردهای نظارتی و کنترلی، راهبردهای اقتصادی و راهبردهای سازماندهی و هماهنگی. یافته های پژوهش حاضر می تواند مسئولین ورزش کشور را در جهت جلب مشارکت بخش خصوصی در توسعه ورزش همگانی یاری کند، امید است که مورد توجه و استفاده مسئولین امر قرار گیرد.

هدف از این پژوهش توسعه و همگام سازی اپلیکیشن های ورزشی در دوران شیوع بیماری های همه گیر از طریق گیمیفیکیشن می باشد. روش تحقیق از نوع آمیخته اکتشافی کیفی و کمی است جامعه آماری تحقیق شامل خبرگانی بودند که تخصص لازم و کافی را در دو حوزه گیمیفیکیشن و ورزش داشتند و همچنین مشاوران و طراحان اپلیکیشن ها که به صورت عملی و کاربردی در این حوزه کار کرده اند. جهت نمونه گیری برای انجام مصاحبه های نیمه ساختاریافته از روش نمونه گیری هدفمند و تکنیک نمونه گیری گلوله برفی استفاده شد که تعداد آنها 11 نفر بودند. در این تحقیق برای جمع آوری داده ها از دو روش مطالعه اسنادی و روش دلفی استفاده شد. برای ارائه داده ها پس از مطالعه و بررسی مبانی نظری، داده ها بصورت استقرایی از مصاحبه های نیمه ساختاریافته با شرکت کنندگان به دست آمد که جمعا 9 سرویس و 18 قابلیت شناسایی شد. با توجه به روش کیفی تحقیق، داده های حاصل از مصاحبه ها و بررسی اسناد معتبر، با روش تحلیل مضمون مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. و برای بررسی داده های کمی و اولویت بندی داده ها از آزمون رتبه ای فریدمن استفاده شد. با توجه به نتایج می توان گفت ایجاد کردن فضایی اجتماعی، سفارشی سازی وایجاد چالش ها برای کاربران همچنین تشکیل گروه های مختلف توسط خود کاربران به ایجاد شدن انگیزه در آن ها از طریق گیمیفیکیشن و توسعه اپلیکیشن ها در این راستا با استفاده از مولفه های ذکر شده بسیار موثر بوده و به طور کلی قابلیت های تیم ها، همکاری، سفارشی سازی، چالش ها و روابط اجتماعی از اهمیت بالایی برخوردار بودند.

هدف پژوهش حاضر، شناسایی و تحلیل خصوصی سازی اماکن و فضاهای ورزشی سازمان ورزش شهرداری تهران با استفاده از آینده پژوهی است. نوع تحقیق، کاربردی و ازنظر ماهیت، تحلیلی- اکتشافی است. جامعه آماری شامل دو بخش اجرایی و نظری بود. در بخش اجرایی، مدیران مجموعه های ورزشی شهرداری تهران و همچنین مدیران سازمان ورزش شهرداری تهران را شامل می شود. در بخش نظری، اساتید مدیریت ورزشی متخصص در حوزه اماکن ورزشی، خصوصی سازی و اقتصادی ورزشی که در این زمینه ها، حداقل دو پژوهش در قالب تألیف و ترجمه کتاب، مقاله پژوهشی چاپ شده، سخنرانی ارائه شده در همایش های داخلی و خارجی، طرح پژوهشی انجام داده باشند. با استفاده از نمونه گیری هدفمند از نوع معیاری و تا رسیدن به اشباع نظری، مصاحبه ها با 22 نفر انجام شد. سپس 14 نفر از جامعه آماری بخش قبلی، جهت انجام تحلیل اثرات متقاطع اعلام آمادگی کردند. برای تجزیه وتحلیل داده ها، از روش های ترکیبی هیئت رئیسه خبرگان و اثرات متقاطع میک مک استفاده شد. یافته ها نشان داد که مهم ترین پیشران های خصوصی سازی اماکن و فضاهای ورزشی سازمان ورزش شهرداری تهران، به ترتیب میزان تأثیرگذاری، عبارت اند از: تسهیلات بیشتر به پیمانکار، بازنگری و ایجاد چهارچوب قوانین و مقررات برای خصوصی سازی، ایجاد مشوق ها و برون سپاری. به مدیران ورزش شهرداری تهران توصیه می شود از پیشران های شناسایی شده در این پژوهش به منظور جذب پیمانکاران، تشکل های خصوصی و مردمی استفاده نمایند.

هدف این پژوهش آینده نگری برندهای ورزشی ایران در افق 1410 با تأکید بر برندهای سازمانی و شرکتی بود. این پژوهش به لحاظ روش شناسی از نوع آمیخته (کیفی و کمی) و طرح آن از نوع همزمان بود. در بخش کیفی راهبرد پژوهش پویش محیطی و در بخش کمی آینده پژوهی روش تحلیل آثار متقابل بود. جامعه آماری این پژوهش خبرگان و مرور منابع بود که به صورت هدفمند انتخاب شدند و به ترتیب بر مبنای اشباع نظری و منابع ثانویه با 25 نفر از خبرگان برندهای ورزشی که شامل اساتید دانشگاه، تولیدکنندگان و عرصه کنندگان برند بودند مصاحبه انجام شد و به موازات آن 11 سند مرتبط با برندهای ورزشی که محتوای آینده نگاری داشتند استفاده شد. ابزار گردآوری اطلاعات در بخش کیفی مصاحبه نیمه ساختاریافته و چک لیست و در بخش کمی پرسشنامه بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها در بخش مرور منابع از روش نظام مند، در بخش تحلیل مصاحبه از روش کدگذاری و در بخش آینده پژوهی از روش تحلیل ساختاری با کمک نرم افزار میک مک استفاده شد. یافته ها نشان داد آینده برندهای ورزشی ایران در افق 1410 متأثر از 26 عامل می باشد اما 5 عامل برندینگ مشترک، رقابت در بازار، سرمایه گذاری روی برند، برندهای الکترونیکی و تکنولوژی دیجیتال پیشران های هستند که آینده برندهای ورزشی را دستخوش تغییر می کنند.