حسین پورسلطانی

هدف از این پژوهش تحلیل وضعیت نشریات علمی – پژوهشی و علمی- ترویجی حوزه تربیت بدنی در ایران در سال 1393 است. روش پژوهش تحلیل محتوای کمی بود که در آن داده ها از نمونه آماری 20 نشریه علمی – پژوهشی و یک نشریه علمی - ترویجی از جامعه آماری نشریات معتبر وزارت علوم و با روش نمونه گیری روش های آماری توصیفی با استفاده از نرم افزار SPSS و اکسل با ابزار برگه های کدگذاری جمع آوری شد. روایی ابزار صوری و محتوایی به تأیید رسید. نتایج نشان داد 36 درصد از نویسندگان مقالات رشته تحصیلی خود را مشخص ننموده اند، مدیریت و برنامه ریزی در تربیت بدنی با 28% از کل مقالات در جایگاه دوم قرار دارد. مؤلفه ورزشی همگانی با 38% از کل مقالات بیشترین سهم را در میان مؤلفه ها داشت. مباحث و موضوعات پیرامون رشته ورزشی همگانی 13/42% از کل مقالات را به خود اختصاص داده اند. همچنین، موضوعات پرداخته شده به رده سنی بزرگسال 86% از کل مقالات را به خود اختصاص داده است. بیشترین روش تحقیق استفاده شده در مقالات انواع روش های توصیفی با 69% از کل مقالات است و روش آماری استنباطی با 45% از کل مقالات بیشترین میزان استفاده را داشتند. مشارکت نویسندگان در گروه های سه نفره 47/53% از کل مقالات را به خود اختصاص داد که این رقم تمایل نویسندگان به پژوهش های گروهی را نشان می دهد. نویسندگان با رتبه علمی کارشناسی ارشد و دانشجوی کارشناسی ارشد با 39% از کل مقالات بیشترین سهم را در تألیف مقالات داشتند. سهم اعضای هیئت تحریریه نشریات در نوشتن مقالات تنها 8% از کل مقالات است. همکاری بین رشته ای تنها در 5% از کل مقالات صورت گرفته است. نویسندگان با وابستگی سازمانی دانشگاه تهران با 57/15% از کل مقالات بیشترین سهم را در تألیف مقالات داشتند. بازه زمانی 5-4 ماه با 18% از کل مقالات بالاترین درصد را دارد و میانگین مدت زمان پذیرش مقاله 05/5 ماه است. ارائه تصویری واقع بینانه از تحقیقات پژوهشی مبتنی بر ضعف ها و قوت ها در حوزه تربیت بدنی است. تحلیل محتوای این نشریات منجر به شناخت حوزه های تخصصی نیازمند پژوهش در کشور می گردد، در نتیجه دامنه پژوهش های تخصصی را گسترش می دهد. علاوه بر این، با بررسی میزان انطباق این پژوهش ها بر نیازهای ورزشی کشور، امکان برنامه ریزی دقیق تر و سیاست گذاری صحیح تر در حوزه ورزش پژوهی فراهم می گردد.

هدف کلی این پژوهش، شناسایی و اولویت بندی فاکتورهای تاثیر گذار بر توسعه گردشگری ورزشی در ایران بود. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر روش شناسی ترکیبی (کیفی- کمی) می باشد که ابتدا روش کیفی و سپس روش کمی به اجرا گذاشته شد. جامعه آماری این پژوهش در مرحله کیفی، شامل 15 نفر از صاحب نظران و اساتید مدیریت ورزشی بودند. جامعه آماری در مرحله کمی نیز 84 نفر از کارکنان، مدیران ورزشی و کارشناسان حوزه توریسم ورزشی و اساتید دانشگاه بودند که با توجه به کم بودن جامعه آماری از روش تمام شمار استفاده شد. در مرحله کیفی از طریق مصاحبه نیمه ساختار یافته با صاحب نظران و اساتید مدیریت ورزشی، داده ها جمع آوری شدند و بعد از کد گذاری، پرسشنامه محقق ساخته با 14 سوال تهیه گردید. بعد از انجام تایید روایی محتوایی، پرسشنامه بین نمونه ها پخش شد و از طریق ضریب آلفای کرونباخ پایایی پرسشنامه 89/0 به دست آمد. به منظور تحلیل داده های کیفی حاصل از مصاحبه، از نرم افزار NVivo10 بهره گرفته شد. در مرحله کمی جهت تحلیل داده های آماری، از تی تک نمونه ای و برای رتبه بندی اهمیت هر یک از مولفه ها، ابعاد و شاخص های مورد بررسی از آزمون فریدمن استفاده گردید. در تجزیه و تحلیل داده ها از طریق نرم افزارهای SPSS، از سطح معنی داری (05/0≥P) بهره گیری شد. نتایج تحقیق نشان داد که بین فاکتورهای ایجاد سایت های اینترنتی و معرفی جاذبه های گردشگری کشور، تبلیغات در شبکه های تلویزیونی و ماهواره ای، ایجاد و معرفی تورهای گردشگری و توسعه زیر ساخت ها بر توسعه گردشگری ورزشی تفاوت معنادار و مثبتی وجود دارد. همچنین، بین چهار مولفه تاثیر گذار بر توسعه گردشگری ورزشی در ایران تفاوت معناداری به چشم می خورد. فاکتور ایجاد سایت های اینترنتی و معرفی جاذبه های گردشگری کشور با میانگین 99/5 در رتبه اول و بهترین رتبه و فاکتور ایجاد و معرفی تورهای گردشگری با میانگین  05/3 در رتبه چهارم و کم ترین رتبه قرار دارند.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی ارتباط تعهد سازمانی با رفتار شهروندی سازمانی معلمان تربیت بدنی شهر مشهد بود. جامعة آماری پژوهش کلیة معلمان تربیت بدنی مدارس شهر مشهد (1200 = N) بودند که با استفاده از جدول مورگان نمونة آماری برابر با 291 نفر برآورد شد. به منظور جمع آوری داده ها از دو پرسشنامة استاندارد تعهد سازمانی (آلن و می یر، 1993) و رفتار شهروندی سازمانی (اورگان و کانوسکی، 1996) استفاده شد. اعتبار هر دو پرسشنامه با بهره گیری از نظرهای اصلاحی استادان مدیریت ورزشی به دست آمد. پایایی درونی پرسشنامه های تعهد سازمانی و رفتار شهروندی سازمانی با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ به ترتیب 85 /0 و 76 /0 تعیین شد. روش تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی بود که به صورت میدانی اجرا شده است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های توصیفی و آزمون های آماری کلوموگروف – اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتیجة آزمون کلوموگروف – اسمیرنوف نرمال بودن داده ها را اثبات کرد (05 /0 p>). نتایج آزمون همبستگی نشان داد که بین تعهد سازمانی و رفتار شهروندی سازمانی رابطة مثبت و معناداری (01 /0 P≤، 349 /0 = r) وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که از بین مؤلفه های تعهد سازمانی، تعهد عاطفی قدرت بیشتری برای پیش بینی رفتار شهروندی سازمانی معلمان دارد.

هدف پژوهش حاضر طراحی و تدوین نظامنامه اخلاقی اعضای هیئت علمی گروه ها و دانشکده های تربیت بدنی و علوم ورزشی ایران است. دفت (1998) اخلاق را اصول و ارزش هایی می داند که بر رفتار فردی یا جمعی حاکمیت دارد. بیشتر سازمان های آموزشی، پژوهشی و به ویژه دانشگاه های دنیا، نظامنامه اخلاقی را به عنوان راهی برای پیشبرد اهداف سازمان و ارتقای سطح فرهنگ سازمان خود پیشنهاد و اجرا کرده اند. پژوهش حاضر هم با همین رویکرد انجام شده است. جامعه آماری تحقیق را اعضای هیئت علمی گروه ها و دانشکده های تربیت بدنی ایران به تعداد 220 نفر تشکیل می دادند. نمونه آماری بر اساس جدول مورگان 136 نفر تعیین شد که از مجموع پرسشنامه های توزیع شده، 119 پرسشنامه برای تحلیل آماری مناسب تشخیص داده شد. ابزار اندازه گیری پرسشنامه محقق ساخته 41 سؤالی بود که دارای مقیاس پنج ارزشی لیکرتی بود. به-منظور توصیف آماری داده ها از شاخص های توصیفی همچون میانگین و انحراف استاندارد استفاده شد. برای تعیین عامل ها از روش تحلیل عاملی اکتشافی، برای تأیید مدل ارتباط سؤالات با عامل ها و عامل ها با مفهوم نظامنامه اخلاقی از تحلیل عاملی تأییدی، برای بررسی وضعیت سؤالات، عامل ها و مفهوم نظامنامه اخلاقی از آزمون t تک نمونه ای و همچنین برای اولویت بندی سؤالات و عامل ها از آزمون فریدمن استفاده شد. در تحلیل عاملی اکتشافی تعداد آزمون کیسر-می یر و اوکلین (به منظور کفایت حجم نمونه) برابر با 918/0 به دست آمد. همچنین فرض همبستگی بین سؤالات از طریق آزمون کرویت بارتلت (01/0≥ P، 172/3369=2x) تأیید شد. در نهایت، 28 سؤال از سؤالات طراحی شده از طریق مؤلفه های اصلی همراه با چرخش واریماکس تأیید شد. همچنین سؤالات در شش عامل فعالیت های گروهی، صداقت گفتاری و رفتاری، وظیفه-شناسی، رفتار حرفه ای، تعهد علمی-پژوهشی و مسئولیت مالی مشخص شدند که توان پیشگویی سؤالات براساس مجموع واریانس ها برابر با 13/74 درصد است. پایایی عامل های پرسشنامه به-ترتیب 88/0، 74/0، 87/0، 87/0، 82/0 و 87/0 به صورت عالی به دست آمد. در تحلیل ارتباطی سؤالات با عامل ها، تمامی سؤالات در سطح معنی داری بیشتر از (96/1=T value) با عامل خود ارتباط داشتند. در خصوص آزمون خوبی (نیکویی) برازش، نسبت2x به df برابر 51/1 و ریشه میانگین مجذور خطای تقریبی RMSEA برابر با 066/0 (برازش خوب مدل) به دست آمد. همچنین تمامی عامل ها با مفهوم نظامنامه اخلاقی ارتباط مثبت و معنی داری در سطح بالاتر از (96/1=T value) داشتند.

وجود نیروهای انسانی متعهد به سازمان و حرفه در هر سازمانی ضمن کاهش غیبت، تأخیر و جابه جایی، باعث افزایش چشمگیر عملکرد سازمان، نشاط روحی کارکنان، تجلی بهتر اهداف سازمان و نیز دستیابی به اهداف فردی خواهد شد. با توجه به اهمیت بررسی این موضوع در سازمان ها، هدف کلی این پژوهش بررسی رابطة تعهد سازمانی با تعهد حرفه ای اعضای هیئت علمی دانشکده ها و گروه های تربیت بدنی دانشگاه های دولتی ایران است. جامعة آماری پژوهش شامل کلیة اعضای هیئت علمی دانشکده ها و گروه های تربیت بدنی دانشگاه های دولتی ایران در سال 1388 (215 نفر) است که تعداد نمونه بر اساس جدول مورگان، 152نفر تعیین شد. برای انجام پژوهش از پرسشنامة محقق ساختة ویژگیهایی جمعیت شناختی، پرسشنامه های تعهد سازمانی و تعهد حرفه ای مایر و آلن (1993) استفاده شد. پایایی پرسشنامه های مذکور با استفاده از آلفای کرونباخ، به ترتیب 87/0 و 73/0 به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی Tukey HSD، tاستودنت و t تک نمونه ای استفاده شد. در تحلیل توصیفی داده ها مشخص شد جنسیت 75 درصد از اعضای هیئت علمی مرد و 25 درصد زن بود. درصد رتبه های علمی استاد، دانشیار، استادیار، مربی آموزشیار و مربی، به ترتیب 2 درصد، 2/7 درصد، 6/77 درصد، 2 درصد و 2/11 درصد بود. بین تعهد سازمانی و تعهد حرفه ای (001/0P= و 414/0=r)، تعهد سازمانی و خرده مقیاس عاطفی از تعهد حرفه ای (015/0P= و 197/0=r)، تعهد سازمانی و خرده مقیاس مستمر از تعهد حرفه ای (001/0P= و 289/0=r) و تعهد سازمانی و خرده مقیاس هنجاری از تعهد حرفه ای (001/0P= و 38/0=r) رابطة مثبت و معنیدار وجود دارد. بین تعهد سازمانی و تعهد حرفه ای بر اساس جنسیت، تأهل و گرایش تحصیلی تفاوت معنیداری مشاهده نشد. از آنجا که در این تحقیق بین تعهد سازمانی و تعهد حرفه ای رابطة معنیدار مثبتی به دست آمده است، به مدیران دانشکده ها و گروه های تربیت بدنی توصیه میشود برای دستیابی سریع و آسان به اهداف سازمانی، به تعهد حرفه ای و تعهد سازمانی و خرده مقیاس های آن ها توجه جدی مبذول نمایند. توجه به تعهد سازمانی و حرفه ای اعضای هیئت علمی به افزایش کارآیی و اثربخشی در قالب ارتقای سطح علمی استادان و دانشجویان، تولید علم و بهکارگیری آن در جامعه ورزشی منجر میشود.

به منظور آگاهی از میزان کارآیی، بهره وری و اثربخشی نظام اجتماعی تربیت بدنی و ورزش در ادارات تربیت بدنی، دارا بودن برنامه های نظام مند مربوط به نظارت، کنترل و ارزشیابی ضروری به نظر میرسد. در این تحقیق، به ارزیابی عملکرد ادارات کل تربیت بدنی استان های ایران، با استفاده از مدل اروپایی مدیریت کیفیت پرداخته شد. پس از بررسی روایی و پایایی پرسشنامه تعالی سازمانی EFQM در مطالعه ای مقدماتی (928/0= α)، 437 پرسشنامه در میان کارکنان ادارات کل تربیت بدنی 10 استان منتخب (تصادفی طبقه ای) توزیع شد که در نهایت، نتایج 337 پرسشنامه تجزیه و تحلیل شد. از میان معیارهای نه گانه مدل EFQM، معیار رهبری با نرخ 73/50 درصد امتیاز، در ردیف اول و معیار کارکنان با نرخ 74/38 درصد امتیاز، در ردیف آخر قرار گرفتند. همچنین بین توانمندسازها و نتایج در مدل تعالی سازمانی، رابطه قوی و معنیداری مشاهده شد (05/0>P و 864/0=r). پایین بودن امتیاز معیار کارکنان در مدل تعالی ادارات کل تربیت بدنی استان ها، بر لزوم توجه به این حوزه تأکید میکند. همچنین، توجه به هر یک از معیارهای حوزه توانمندسازها میتواند باعث شود سازمان به نتایج ملموسی در حوزه نتایج دست یابد. پیشنهاد میشود برای کسب نتایج قابل قبول در ادارات تربیت بدنی و حرکت به سوی تعالی، به توانمندسازهای مدل تعالی EFQM (معیارهای رهبری، کارکنان، منابع، استراتژی و فرآیندها) توجه بیشتری شود.

هدف از پژوهش حاضر، مطالعه عوامل مؤثر بر وقوع و رشد فساد اداری و ادراک شده و روش های کنترل آن در سازمان های ورزشی ایران است. این پژوهش، توصیفی و از نوع پیمایشی است که به شکل میدانی به اجرا در آمده است و در دسته بندی تحقیق، بر حسب هدف در دسته تحقیقات کاربردی جای میگیرد. جامعه آماری تحقیق را تمامی کارکنان سازمان مرکزی سازمان تربیت بدنی، فدراسیون های ورزشی و ورزشکاران نخبه (975 نفر) تشکیل داده است و نمونه برابر با 521 نفر در نظر گرفته شد. ابزار اندازه گیری تحقیق پرسشنامه ای محقق ساخته بود. برای تجزیه و تحلیل آماری یافته ها از روش های آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد از بین عوامل پنج گانه مختلف، به ترتیب وضعیت اقتصادی کارکنان، ویژگیهای فرهنگی جامعه، ویژگیهای سازمانی، کمیت و کیفت قوانین در وقوع و رشد فساد اداری در سازمان های ورزشی ایران نقش دارند. همچنین یافته های پژوهش نشان داد از بین عوامل ده گانه مؤثر بر کنترل فساد اداری، تمامی آنها در کنترل فساد اداری در سازمان های ورزشی نقش دارند و نقش آنها، به ترتیب از بیشترین به کمترین عبارت است از: افزایش حقوق کارکنان سازمان، جلوگیری از فساد استخدامی، برقراری نظام های کنترل مالی کارآمد، تدوین قوانین و مقررات کارآمد، آشنایی ارباب رجوع با قوانین و مقررات، سیاست زدایی از نظام اداری، ایجاد نهادی مستقل برای مبارزه با فساد اداری در سازمان، آموزش کارکنان درباره فساد اداری، خصوصیسازی (کاهش تصدیگری در سازمان)، تشدید و افزایش مجازات ها. یافته های تحقیق حاضر میتواند مدیران و سیاست گذاران سازمان های ورزشی کشور را در برنامه ریزی و تصمیم گیری برای کنترل و جلوگیری از وقوع و رشد فساد اداری و ایجاد سازمانی مملو از سلامت اداری در جهت اعتلای ورزش کشور یاری رساند.

پژوهش حاضر به ارزیابی امکان پیاده روی در فضای شهری (محله سعادت آباد تهران) و بررسی، مشاهده و تحلیل میدانی مؤلفه های قابلیت پیاده روی پرداخته است و به دنبال پاسخگویی به این سؤال است که وضعیت پیاده روی در محله سعادت آباد بر پایه الگوهای توسعه پایدار و نو- شهرسازی چگونه است؟ روش پژوهش از نوع توصیفی - تحلیلی و جمع آوری اطلاعات به صورت پیمایشی بوده است. جامعه آماری شهروندان ساکن محله سعادت آباد تهران و حجم نمونه تعداد 380 نفر که بر اساس جدول مورگان تعیین گردید. برای سنجش میزان قابلیت پیاده روی از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد که در آن چهار مؤلفه قابلیت پیاده روی (مطلوبیت و مطبوعیت، ایمنی و امنیت، آسایش و راحتی و تسهیلات و دسترسی) در قالب 30 سؤال مورد سنجش قرار گرفت. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه توسط 10 نفر از اساتید برجسته مورد تایید قرار گرفت و همچنین آلفای کرونباخ برابر با 87/0 محاسبه شد که نشان از پایایی و ثبات پرسشنامه داشت. پس از جمع آوری پرسشنامه ها و تعیین نرمال بودن داده ها توسط آزمون کالموگراف اسمیرنوف، به منظور تعیین وضعیت میانگین هر یک از متغیرها از آزمون t تک نمونه ای و به منظور تعیین ارتباط میانگین هر یک از مؤلفه ها با یکدیگر از آزمون تعقیبی Bounferoni استفاده گردید. نتایج به دست آمده در این تحقیق نشان داد که قابلیت پیاده روی و مؤلفه های آن در محله سعادت آباد در وضعیت مطلوب نیست.

هدف از این تحقیق تعیین اعتبار و پایایی مقیاس بازخورد 360 درجه است. جامعة آماری تحقیق شامل مسئولان و کارکنان سازمان تربیت بدنی، فدراسیون ها و هیئت های ورزشی و اعضای هیئت علمی دانشگاه های ایران بود. بر اساس جدول مورگان، 190 نفر (24 درصد) عضو هیئت علمی و 589 نفر (76 درصد) از سازمان تربیت بدنی، نمونة تحقیق را تشکیل دادند. ابزار اندازه گیری، پرسشنامة 64 سؤالی مقیاس بازخورد 360 درجه بود که هشت خرده مقیاس (مهارت های ارتباطی، تصمیم گیری، تشویق و نوآوری و تغییر، ارتباطات کاری، مهارت های رهبری، مهارت های حرفه ای، بهکارگیری قابلیت های مثبت خود و دیگران و توسعة فعالیت های تیمی) است. روش امتیازگذاری به سؤالات بر اساس طیف لیکرت و شامل گزینه های هرگز، به ندرت، بعضی مواقع، اغلب، تقریباً و نامناسب بود که به ترتیب، 1، 2، 3، 4، 5، 0 امتیاز داشتند. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه، پس از ترجمه، توسط 20 متخصص تربیت بدنی تایید شد. از شاخص های توصیفی برای توصیف داده ها، آلفای کرونباخ برای تعیین پایایی و تحلیل عاملی تأییدی بر اساس تعیین روابط و T-value برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد پایایی پرسشنامة بازخورد 360 درجه 98/0 است. درخصوص اعتبار سازه بر اساس میزان روابط و T-value، به جز سؤال 9 سایر سؤالات رابطة معنیداری با عامل خود داشتند و توانستند پیشگوی خوبی برای عامل خود باشند. شاخص های هم برازش مدل را تأیید کردند. همچنین در خصوص روابط عامل ها با مفهوم بازخورد 360 درجه، نتایج نشان داد تمامی عامل ها توانستند پیشگوی خوبی برای مفهوم بازخورد 360 درجه باشند. در نتیجه، اعتبار درونی و بیرونی مدل «بازخورد 360 درجه» تأیید شد.

کی از رویکردهای مهم روانشناسی ورزشی، بررسی تکنیکها و روشهایی در جهت بالا بردن عملکرد ورزشی و افزایش آمادگی مهارتهای روانی، افزایش اعتماد به نفس و ایجاد انگیزه در افراد میباشد. هدف از مطالعه حاضر، توصیف و مقایسه مهارتهای روانی بازیکنان والیبال ایستاده و نشسته در سطح لیگهای دسته یک ایران بود. به این منظور 180 نفر از بازیکنان مرد والیبال ایستاده و نشسته حاضر در مسابقات لیگ دسته یک ایران در سال 1385 انتخاب شدند. برای بررسی مهارتهای روانی بازیکنان، از پرسشنامه استاندارد 60 سؤالی خودسنجی انستیتوی ورزشی استرالیای جنوبی (Psych SASI) استفاده شد. روائی این ابزار به صورت محتوایی و صوری و پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ 95/0 محاسبه شد. پس از تعیین شاخصهای آمار توصیفی مانند فراوانی، میانگین و انحراف استاندارد، برای بررسی رابطه متغیرها در بین دو گروه از ضریب همبستگی پیرسون و برای مقایسه میانگینها در دو گروه از آزمونt استفاده شد. نتایج بیانگر آن بود که بین سن و مهارتهای روانی در بازیکنان والیبال ایستاده و نشسته همبستگی معنادار وجود ندارد (05/0 p ، 29/2=t) مشاهده گردید. تنها در مورد میانگین کنترل انرژی روانی بازیکنان والیبال ایستاده و نشسته اختلاف معناداری (05/0

تحقیق حاضر با عنوان تعیین فعالیت های ورزشی متناسب با سن جانبازان در اوقات فراغت آنان انجام گرفته است. اوقات فراغت، فرصت و زمانی است که پس از کار موظف روزانه باقی میماند و فرد به هنگام آسودگی با شوق و رغبت اقدام به تفریحات، سرگرمیها و فعالیت های مفرّح میکند. مقوله اوقات فراغت برای جانبازان که دارای نوع و درجاتی از معلولیت هستند، بسیار مهم است. بهره گیری درست از اوقات فراغت جانبازان به منظور تندرستی جسم و روان در قالب فعالیت های ورزشی امکان پذیر است و این مهم با برنامه ریزی اصولی در تربیت بدنی بنیاد شهید و امور ایثارگران عملی است. تعداد جانبازان ورزشکار ایران 33054 نفر و تعداد مربیان آنها 700 نفر بوده اند. با توجه به جدول مورگان تعداد 461 نفر ورزشکار و 249 نفر مربی با روش نمونه گیری تصادفی در دسترس در تحقیق شرکت کردند. پرسشنامه اوقات فراغت(با 31 سؤال) برای اندازه گیری نحوه گذران اوقات فراغت و پرسشنامه های تناسب سازی رشته های ورزشی(با 10 سؤال) برای اندازه گیری رشته های ورزشی متناسب با تواناییهای جانبازان مورد استفاده قرار گرفت. پایایی پرسشنامه اوقات فراغت (78/0) و پرسشنامه تناسب سازی رشته ورزشی والیبال نشسته (79/0)، دو و میدانی (86/0)، تنیس روی میز(82/0)، وزنه برداری (86/0)، تیراندازی با کمان و تفنگ (83/0)، گلبال ( 78/0)، فوتبال و فوتسال (79/0)، بسکتبال با ویلچر (84/0)، شنا (75/0) و دارت (78/0) گزارش شد. یافته های پژوهش نشان داد که حداقل و حداکثر سن ورزشکاران 17 و 60 سال با (63/5 5/40=M) است. ورزشکاران جانباز نسبت به رضایت از نحوة گذران اوقات فراغت، 21درصد رضایت خیلی زیاد،37درصد زیاد، 34درصد متوسط، 6درصد کم و 2درصد رضایت خیلی کم را عنوان کرده اند. از میان رشته های ورزشی خاص افراد جانباز همبستگی معنیداری بین نظر مربیان و ورزشکاران در ورزش های دو و میدانی(000/0=sig و 96/0=r) ، تیراندازی با تفنگ(000/0=sig و 77/0=r)، دارت (016/0=sig و 7-/0=r)، تیراندازی با کمان(000/0=sig و 72/0=r) و تنیس روی میز (000/0=sig و 80/0=r) مشاهده شد و با تحلیل رگرسیون، نظر ورزشکاران از طریق نظر مربیان در رشته های دو و میدانی (000/0=sig و 07/69=F)، تیراندازی با تفنگ (000/0=sig و 02/16=F)، دارت (03/0= sig و 07/7=F)، تیراندازی با کمان (000/0= sig و 64/15=F) و تنیس روی میز (000/0= sig و 52/20=F) در سطح 05/0= پیش بینی گردید. در ورزش های بسکتبال با ویلچر، فوتبال فلج مغزی و فوتسال، گلبال، وزنه برداری، والیبال نشسته و شنا همسبتگی معنیداری بین نظر مربیان و ورزشکاران جانباز مشاهده نشده است.

هدف از انجام این تحقیق مقایسه وضعیت سلامت عمومی جانباز قطع عضو ورزشکار و غیرورزشکار بوده است. 2000 آزمودنی در سرار کشور به عنوان آزمودنی در این تحقیق به شیوه تصادفی نمونه گیری شدند. ابزار تحقیق پرسشنامه سلامت عمومی بوده که شامل چهار خرده مقیاس علائم جسمانی, اضطراب, اختلال در کنش وری اجتماعی و افسردگی شدید هستند. نتایج تحقیق نشان داد که ورزشکاران جانباز نسبت به غیر ورزشکاران در مورد چهار خرده مقیاس سلامت عمومی وضعیت برتری دارند. همچنین نتایج نشان داد که بین سن و سلامت عمومی این افراد رابطه معنی داری وجود ندارد. نتیجه این که انجام فعالیت های بدنی در مورد افراد جانباز و معلول دارای منافع روانی نیز می باشد.