فریده اسدی

این پژوهش با هدف تدوین پارادایم توسعه بهبود فرهنگ ورزش در خانه در زمان شیوع ویروس کرونا انجام شد. روش پژوهش کیفی بود. در این پژوهش با  بهره گیری  از  روش نمونه گیری  هدفمند  و تکنیک  اشباع  نظری،  14 نفر  برای شناسایی  مدل توسعه بهبود فرهنگ ورزش در خانه در زمان شیوع ویروس کرونا ا نتخاب شدند  و  با  آن ها  مصاحبه  شد.  برای  شناسایی  عوامل  مدل توسعه بهبود فرهنگ ورزش در خانه در زمان شیوع ویروس کرونا از مصاحبه  نیمه  ساختارمند ) با  گروه های  کانونی ( و  مطالعه  اسناد  استفاده شد. برای تأمین روایی و پایایی مطالعه از روش ارزیابی لینوکلن و گوبا (2013) استفاده شد. مدل پارادایمی این پژوهش براساس الگوی پارادایمی استراوس و کوربین (1997) طراحی شد. در این مدل، شرایط علّی، عوامل فردی، جذابیت ورزش خانگی و افرایش آگاهی فرایند توسعه بهبود فرهنگ ورزش در خانه در زمان شیوع ویروس کرونا نشان داده می شود. همچنین شرایط زمینه ای، عوامل رقابت، انگیزه آمادگی جسمانی، و هیجان و احساس برای داشتن رویکرد بهبود فرهنگ ورزش در خانه در زمان شیوع ویروس کرونا هستند؛ شرایطی که برای موفقیت بهتر در اجرای این فرایند باید بیشتر مدنظر قرارگیرند.

هدف از این پژوهش تجزیه و تحلیل رابطه بین برخی ویژگی های فردی، اجتماعی و محیطی با فعالیت بدنی در اوقات فراغت و همچنین قصد ادامه فعالیت است. 639 نفر از دانشجویان دانشگاه تبریز (321 مرد و 318 زن با میانگین سنی 78/2 ±43/21) با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای، به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. در بخش تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی، همبستگی پیرسون، آزمون t و تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج نشان می دهد آمادگی جسمانی ادراک شده، سابقه فعالیت بدنی و حمایت مربی در هر دو گروه پسران و دختران، تأثیر مستقیم بر انجام فعالیت بدنی و تأثیر غیرمستقیم بر قصد ادامه فعالیت دارند. همچنین مشارکت ورزشی، تأثیر مستقیمی بر ادامه فعالیت دارد. در پسران، شرکت در رقابت های ورزشی و در دختران، عضویت در یک باشگاه ورزشی، شاخص های پیش بین مشارکت ورزشی و قصد ادامه فعالیتاند.

هدف این پژوهش عبارت است از بررسی رابطه بین فرهنگ سازمانی و استقرار مدیریت دانایی در ادارات تربیت بدنی استان آذربایجان غربی. پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است و به شیوه میدانی انجام گرفت. برای گردآوری اطلاعات از پرسش نامه مشخصات فردى، پرسش نامه فرهنگ سازمانی دارای پایایی 84/0α=، و پرسش نامه مدیریت دانایی دارای پایایی 93/0α= استفاده شد. جامعه آماری در این پژوهش شامل تمامی کارکنان مرد و زن ادارات تربیت بدنی استان آذربایجان غربی به تعداد 156 نفر بود. نمونه آماری در این پژوهش برابر با جامعه آماری تحت بررسی است که به دلیل عدم برگشت چند پرسش نامه، تعداد نهایی نمونه آماری برابر 146 نفر شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون همبستگی اسپیرمن استفاده شد. پاسخ دهندگان وضعیت فرهنگ سازمانی و مدیریت دانایی در ادارات تربیت بدنی استان آذربایجان غربی را متوسط ارزیابی کردند. نتایج یافته ها حاکی از آن است که بین فرهنگ سازمانی و مؤلفه های آن (حمایت مدیریت، تعلق سازمانی، خلاقیت فردی، سازش با پدیده تعارض، و سبک رهبری) با استقرار مدیریت دانایی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (01/0 < P). ارتباط بین فرهنگ سازمانی و مدیریت دانایی مبین آن است که مدیریت دانایی زمانی به طور موفقیت آمیز در سازمان اجرا می شود که از قبل زمینه فرهنگی مناسب با این نظام بسترسازی شده باشد، چرا که هدایت دانایی موجود در سازمان امری مردمی و تابعی از فرهنگ کارکنان سازمان است. لذا، سازمان ها باید برای اجرای موفق مدیریت دانایی، فرهنگ متناسب با آن را ایجاد و بر اساس آن عمل کنند.