مطالعات مدیریت ورزشی

پژوهش حاضر رابطه خودکارآمدی معلمان تربیت بدنی و روش های مدیریت کلاس آنان را بررسی می کند. از مجموع 178 نفر معلم تربیت بدنی مرد و زن در مقاطع راهنمایی و متوسطه شهرستان رشت (107 نفر زن و 71 نفر)، 148 نفر در این پژوهش شرکت کردند (82 درصد). برای انجام پژوهش از پرسشنامه خودکارآمدی 16 سؤالی جفری جی مارتین (2003) در چهار بُعد دانش آموز، فضا، زمان و سازمان و پرسشنامه 20 سؤالی روش های مدیریت کلاس های تربیت بدنی مک کورماک (1997) با گزینه های پنج ارزشی لیکرت استفاده شد. ثبات درونی این پرسشنامه ها، با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ به ترتیب 86/0 و 80/0 محاسبه و تأیید شد. داده های تحقیق با استفاده از آزمون های کولموگروف - اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن، t مستقل و همچنین آزمون یومن ویتنی در سطح معنیداری 05/0 ≤ P تحلیل شدند. نتایج نشان می دهد بین خودکارآمدی معلمان و روش مدیریت پیشگیرانه آن ها رابطه منفی و معنیداری وجود دارد (23/0- =R)، ولی رابطه خودکارآمدی معلمان با مدیریت حمایتی و مدیریت اصلاحی معنی دار نیست. همچنین بین بُعد رفتار دانش آموزان در خودکارآمدی و سه روش مدیریت پیشگیرانه (21/0 =R) ، حمایتی (33/0 =R) و اصلاحی معلمان (16/0 =R) رابطه مثبت و معنیداری مشاهده می-شود، در حالی که بین بُعد فضا با روش مدیریت اصلاحی و مدیریت پیشگیرانه معلمان رابطه معنی داری وجود ندارد. همچنین، نتایج پژوهش نشان می دهد بین بُعد فضا و روش مدیریت حمایتی معلمان (16/0- =R)، بُعد زمان و همه روش های مدیریت معلمان (38/0- =R تا 22/0- =R ) و بُعد سازمان و روش مدیریت پیشگیرانه (60/0- =R) رابطه منفی و معنی دار وجود دارد. در نهایت، یافته های پژوهش نشان می دهد بین ابعاد خودکارآمدی معلمان تربیت بدنی (رفتار دانش آموزان، زمان، فضا و سازمان) و همچنین روش های مدیریت آن ها در کلاس های تربیت بدنی (روش مدیریت اصلاحی، پیشگیرانه و حمایتی) در دو مقطع راهنمایی و متوسطه تفاوت معنی داری وجود ندارد.

یکی از مهم ترین دستاوردهای رهبری، تعهد است (باس،2006). استفاده از سبکهای مناسب رهبری میتواند به افزایش تعهد و وفاداری پیروان منجر شود. هدف از این تحقیق، تعیین رابطه بین سبکهای رهبری عمل گرا و تحول گرا ی مربیان در چارچوب مدل باس (1985) و تعهد ورزشی بازیکنان تیم های لیگ برتر هندبال ایران است. سبک رهبری مربیان از طریق پرسشنامه رهبری چندعاملی و تعهد بازیکنان از طریق پرسشنامه مقیاس تعهد ورزشی اندازه گیری شد. پرسشنامه های مذکور پس از تعیین اعتبار (ظاهری، صوری، محتوایی و سازه از طریق تحلیل عاملی تأییدی) و پایایی (95/0 α= برای MLQ و90/0 α= برای SCMS) در بین نمونه آماری که برابر کل جامعه آماری توزیع شد که تعداد آن ها 218 نفر بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش آمار توصیفی و برای تعیین رابطه و پیش-بینی میزان تعهد ورزشی بازیکنان از طریق سبکهای رهبری عمل گرا و تحول گرا ی مربیان، از رگرسیون تک متغیره و چندمتغیره استفاده شد. یافته ها نشان داد رهبری تحول-گرا با 53/0ß= توان پیش بینی تعهد بازیکنان و رهبری عمل گرا با 44/0 ß= توان پیش بینی تعهد بازیکنان را دارند. از بین مؤلفه های رهبری تحول گرا، ترغیب به تلاش فکری (32/0ß=) و توجه به تفاوت های فردی (28/0(ß= و از بین مؤلفه های رهبری عمل گرا، مدیریت مبتنی بر پاداش های اقتضایی(40/0(ß= و مدیریت منفعل مبتنی بر استثنائات (18/0ß=) ارتباط مثبت و معنی داری با تعهد بازیکنان دارند. از یافته ها چنین استنباط میشود که سبک رهبری تحول گرا بیش از سبک رهبری عمل گرا در افزایش تعهد بازیکنان اثر دارد؛ بنابراین به مربیان توصیه میشود برای بهبود ویژگی های تحول گرایی در سبک رهبری خود بکوشند.

سازمان های موفق برای رضایتمندی کامل مخاطبان خود به دنبال بررسی و درک کامل انتظارات آن ها هستند. هدف این تحقیق تعیین انتظارات شرکت کنندگان ایستگاه های تندرستی پارکهای شهرداری تهران با مطالعه موردی منطقه 6 است. روش تحقیق حاضر، توصیفی- پیمایشی است. روش گردآوری داده ها، میدانی و ابزار تحقیق، پرسشنامه (83/0=α) است. جامعه آماری تحقیق، افراد شرکتکننده در ایستگاه های تندرستی پارکهای شهرداری منطقه 6 تهران بودند (500 نفر) و نمونه گیری به صورت تصادفی ساده انجام شد (191 نفر). یافته ها نشان داد محیط فیزیکی، بیشترین و هویت ایستگاه تندرستی، کمترین انتظار آن ها از ایستگاه بوده است. آزمون t مستقل بین میانگین کمترین انتظارات زنان و مردان و مجرد و متأهل تفاوت معنی داری نشان نداد. همچنین آزمون آنووای یک طرفه، به جز گروه های سنی متفاوت، در گروه های دیگر بر اساس تحصیلات، شغل، سابقه حضور و دفعات حضور در ایستگاه تندرستی تفاوت معنی داری بین میانگین انتظارات آن ها نشان نداد (05/0=α). با توجه به نتایج میتوان گفت که «محیط فیزیکی» شامل: تمیزی، راحتی و امنیت از جمله مواردی بودند که مسئولان، باید به آن ها توجه ویژه داشته باشند.

هدف این تحقیق بررسی ارتباط بین عدالت ادراک شده از رفتار مربی (عدالت رویه ای و عدالت بین فردی) با انسجام گروهی و موفقیت تیمی در تیم های لیگ برتر والیبال کشور است. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه بازیکنان لیگ برتر والیبال کشور در سال 1387 است (164=n) و نمونه آماری نیز برابر با جامعه آماری است. بدین منظور، پس از تأیید روایی و پایایی پرسشنامه ها، برای بررسی عدالت رویه ای و عدالت بین فردی از پرسشنامه عدالت سازمانی کولکویت (2001) و برای بررسی انسجام گروهی از پرسشنامه محیط گروهی (GEQ) کارون، ویدمایر و براولی (1985) استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری کولموگروف - اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون، آزمون لون، آنووا و آزمون تعقیبی شفه استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد بین دو بُعد عدالت (رویه ای و بین فردی) با دو بعد انسجام گروهی (انسجام اجتماعی و انسجام تکلیف) رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. مقایسه عدالت ادراک شده و انسجام گروهی بین تیم هایی با عملکرد مختلف نیز نشان می دهد عدالت ادراک شده از رفتار مربی در تیم های موفق به صورت معنی داری بیش از تیم های ناموفق است، همچنین انسجام گروهی در تیم های موفق به صورت معنی داری بیش از تیم های کمتر موفق و ناموفق است. با توجه به یافته های تحقیق به مربیان ورزشی پیشنهاد می شود برای ارتقای انسجام تیمی به ادراکات بازیکنان از عدالت اهمیت دهند و در وضع رویه ها و تعاملات بین فردی بیش از پیش دقت کنند.

هدف تحقیق حاضر تعیین رابطه بین رضایت شغلی اعضای هیئت علمی با رضایت دانشجویان تربیت بدنی است. روش تحقیق از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل دو گروه است: 1) کلیه اعضای هیئت علمی تربیت بدنی دانشکده ها و گروه های تربیت بدنی دانشگاه های دولتی تهران که در سال 1388 در دوره تحصیلات تکمیلی مشغول به تدریس بودند (53N=)؛ 2) کلیه دانشجویان تربیت بدنی دانشکده ها و گروه های تربیت بدنی دانشگاه های دولتی تهران که در سال 1388 در دوره تحصیلات تکمیلی مشغول به تحصیل بودند (428N=). در گروه اول، تمام اعضای هیئت علمی نمونه را تشکیل دادند و در گروه دوم 230 دانشجو به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده های مربوط به رضایت شغلی اعضای هیئت علمی و رضایت دانشجویان، به ترتیب از پرسشنامه استاندارد شاخص توصیفی شغل ) (JDI)1991) و پرسشنامه کرانکی (2006) استفاده شد. پایایی پرسشنامه ها، پس از تأیید روایی آن ها توسط متخصصان، در تحقیقی راهنما با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ، به ترتیب 85/0 و 81/0 به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون کولموگروف - اسمیرنوف، لوین، همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با روش ورود هم زمان) استفاده شد. نتایج تحقیق رابطه مثبت و معنیداری بین رضایت شغلی اعضای هیئت علمی و رضایت دانشجویان نشان داد. همچنین، نتایج نشان داد رضایت اعضای هیئت علمی از ارتقای سرپرستی و حقوق خود با هر دو جنبه رضایت دانشجویان از تدریس و اثربخشی آنان رابطه مثبت و معنیداری دارد. به علاوه، بین رضایت اعضای هیئت علمی از همکاران خود تنها با رضایت دانشجویان از تدریس آنان رابطه مثبت و معنیداری دیده شد. نتایج رگرسیون چندگانه نیز نشان داد که تنها مؤلفه سرپرستی پیش بین معنیداری برای رضایت دانشجویان است.

هدف از انجام پژوهش نیمه تجربی حاضر، بررسی تأثیر واحدهای تربیت بدنی عمومی یک و دو دانشگاه بیرجند بر هویت ورزشی دانشجویان است. بدین منظور، مقیاس 22 گزینه ای هویت ورزشی ساخته شده توسط چزلاک (2004) در دو مرحله اولین و آخرین جلسه کلاس های تربیت بدنی عمومی یک و دو نیمسال دوم سال تحصیلی 1387- 88، در اختیار 387 دانشجوی مقطع کارشناسی دانشگاه بیرجند با میانگین سنی 79/1±54/20 قرار گرفت. نمونه آماری به طور تصادفی با تخصیص متناسب در هر طبقه انتخاب و به چهار گروه تقسیم شدند که عبارتند از: تجربی واحد عمومی 1 (150=N)، کنترل واحد عمومی 1 (40=N)، تجربی واحد عمومی 2 (159=N) و کنترل واحد عمومی 2 (40= N). روایی محتوایی پرسشنامه توسط متخصصان و ثبات درونی آن نیز در مطالعه ای مقدماتی با آلفای کرونباخ 89/0 تأیید شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های کولموگروف - اسمیرنف، t گروه های همبسته و t گروه های مستقل در سطح معنیداری 05/0>p استفاده شد. یافته ها نشان داد واحدهای تربیت بدنی عمومی 1 (863/1- =t، 065/0=p) و تربیت بدنی عمومی 2 (333/1- =t، 185/0= p) دانشگاه بیرجند بر هویت ورزشی دانشجویان تأثیرگذار نیستند، در حالی که واحد تربیت بدنی عمومی 1 به طور معنیداری بر خرده-مقیاس های انحصارگرایی (767/3- =t، 001/0= p)، هویت اجتماعی (693/4 =t، 001/0= p)، تأثیرپذیری منفی (038/2 =t، 043/0= p) و هویت خود (183/3- =t، 002/0= p) دانشجویان تأثیرگذار بوده و واحد تربیت بدنی عمومی 2 تنها بر خرده مقیاس هویت خود آزمودنیها تأثیرگذار است (162/3- =t، 002/0= p). بر پایه یافته ها، واحدهای تربیت بدنی عمومی 1 و 2 دانشگاه بیرجند در دستیابی به اهداف خود که مهم ترین آن ها بهبود نگرش و مشارکت مورد انتظار از سوی دانشجویان است ناتوان به نظر میرسند.

هدف پژوهش حاضر تعیین اعتبار و پایایی پرسشنامه وضعیت های تناقض های در ورزش است. به همین منظور پرسشنامه 20 گویه ای وضعیت های دشوار اخلاقی در ورزش ساخته شده توسط کسول (2003) پس از بومیسازی، رفع تناقض ها، برگردان مجدد و تأیید محتوا توسط متخصصان در اختیار 158 دانشجوی تربیت بدنی (100 دانشجوی پسر و 58 دانشجوی دختر) دانشگاه فردوسی مشهد قرار گرفت. آزمودنی ها دارای سابقه حضور در کلاس های مربیگری دست کم یکی از رشته های ورزشی بودند. ابزار مورد استفاده، توانایی تصمیم گیری آزمودنیها را در پنج وضعیت دشوار اخلاقی با چهار خرده مقیاس قضاوت اخلاقی (4 گزینه)، آگاهی اخلاقی (4 گزینه)، گرایش اخلاقی (4 گزینه) و اهمیت شرایط (4 گزینه) ارزیابی می کند. به علاوه از مقیاس پنج ارزشی لیکرت (1=کاملاً مخالف تا 5=کاملاً موافق) نیز برای کمّیردن آن استفاده شد. به منظور تحلیل استنباطی داده ها از روش ضریب آلفای کرونباخ برای تعیین ثبات درونی پرسشنامه و از تحلیل عاملی تأییدی برای تعیین اعتبار سازه استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارهای آماری SPSS و Lisrel انجام شد و سطح معنیداری نیز برای تمامی فرضیه ها 05/0 و دو سویه در نظر گرفته شد. نتایج آلفای کرونباخ نشان میدهد ثبات درونی پرسشنامه 91/0 است و بین تمامی گویه ها و عامل ها، به جز یک مورد، ارتباط معنیدار مشاهده شد. بر پایه یافته های پژوهش، پرسشنامه تناقض های اخلاقی در ورزش ثبات درونی و برازش مناسبی دارد.

پژوهش حاضر با هدف تحلیل اجتماعی تفاوت های جنسیتی در فعالیت های ورزشی دانشجویان دانشگاه مازندران انجام شده است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانشجویان دختر و پسر شاغل به تحصیل در دانشگاه مازندران در سال تحصیلی 1389- 90 است که با استفاده از روش تحقیق پیمایشی و فرمول کوکران، 368 نفر از آن ها به روش نمونه گیری سهمیه ای متناسب و به طور تصادفی انتخاب شدند. داده ها از طریق پرسشنامه های خود اجراء در کلاس درس گردآوری شد. نتایج نشان میدهد فعالیت ورزشیِ 8/3 درصد افراد زیاد و خیلی زیاد و فعالیت ورزشیِ 3/92 درصد افراد کم و خیلی کم است. میانگین مشارکت ورزشی، 24/1 از 5 است که در سطح خیلی پایینی قرار دارد. سطوح معنی داری مشاهده شده آزمونt نشان میدهد تفاوت میانگین مشارکت ورزشی افراد متأهل و مجرد معنی دار نیست، اما تفاوت میانگین مشارکت مردان و زنان در فعالیت های ورزشی معنی دار است. همچنین، تفاوت میانگین مشارکت دانشجویان لیسانس و فوق لیسانس در زمینه فعالیت های ورزشی معنی دار نیست. تفاوت میانگین مشارکت در فعالیت های ورزشی دانشجویان شاغل و غیرشاغل نیز معنی دار نیست.

هدف این پژوهش بررسی معیارها و عوامل مؤثر در دسترسی، هم جواری اماکن و فضاهای ورزشی در مناطق مسکونی و خدمات شهری و نیز استانداردهای ساخت و ساز در اماکن و مجموعه های ورزشی است. پژوهش حاضر از نوع کاربردی و از نظر نوع جمع آوری داده های تحقیق، توصیفی-تحلیلی است که به روش میدانی اجرا شده است. جامعه آماری این تحقیق کلیه اماکن و مجموعه های ورزشی اداره تربیت بدنی شهرستان ارومیه است. نمونه آماری برابر با جامعه و به تعداد 29 مکان ورزشی است و ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته است. تجزیه و تحلیل یافته ها، با استفاده از آزمون باینومینال نشان داد اماکن و مجموعه های ورزشی از نظر معیار هم جواری و مکانیابی وضیعت متوسطی دارند (13/0=P). نتایج در مورد وضعیت دسترسی اماکن مشخّص میکند که اماکن ورزشی وضعیت ضعیفی دارند (002/0=P) نتایج آزمون کای دو نشان داد اماکن ورزشی از نظر زیبایی شناختی نیز در ضعیف و غیراستاندارد (001/0P=) و از نظر وضعیت بهداشت و نگهداری در حد متوسطی قرار دارند (001/0P=). نتایج آزمون باینومینال نشان می دهد اماکن ورزشی از نظر ایمنی و نظارت استانداردهای لازم را ندارند (001/0P=) بر اساس یافته های آزمون کای دو معیار طراحی پارکینگ وضعیت مناسبی ندارد (003/00P = ) و استانداردهای ویژه جانبازان و معلولین رعایت نشده است (016/0P =). بنا بر نتایج آزمون باینومینال معیار اطلاع رسانی و سرویس دهی استانداردهای لازم را ندارد (026/0P =) و معیار هم جواری، مکانیابی و بهداشت در وضعیت متوسطی قرار دارد. سایر معیارها همچون دسترسی، فضای سبز، پارکینگ، طراحی جانبازان، ایمنی و اطلاع رسانی وضعیت ضعیفی دارند.

وجود نیروهای انسانی متعهد به سازمان و حرفه در هر سازمانی ضمن کاهش غیبت، تأخیر و جابه جایی، باعث افزایش چشمگیر عملکرد سازمان، نشاط روحی کارکنان، تجلی بهتر اهداف سازمان و نیز دستیابی به اهداف فردی خواهد شد. با توجه به اهمیت بررسی این موضوع در سازمان ها، هدف کلی این پژوهش بررسی رابطة تعهد سازمانی با تعهد حرفه ای اعضای هیئت علمی دانشکده ها و گروه های تربیت بدنی دانشگاه های دولتی ایران است. جامعة آماری پژوهش شامل کلیة اعضای هیئت علمی دانشکده ها و گروه های تربیت بدنی دانشگاه های دولتی ایران در سال 1388 (215 نفر) است که تعداد نمونه بر اساس جدول مورگان، 152نفر تعیین شد. برای انجام پژوهش از پرسشنامة محقق ساختة ویژگیهایی جمعیت شناختی، پرسشنامه های تعهد سازمانی و تعهد حرفه ای مایر و آلن (1993) استفاده شد. پایایی پرسشنامه های مذکور با استفاده از آلفای کرونباخ، به ترتیب 87/0 و 73/0 به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی Tukey HSD، tاستودنت و t تک نمونه ای استفاده شد. در تحلیل توصیفی داده ها مشخص شد جنسیت 75 درصد از اعضای هیئت علمی مرد و 25 درصد زن بود. درصد رتبه های علمی استاد، دانشیار، استادیار، مربی آموزشیار و مربی، به ترتیب 2 درصد، 2/7 درصد، 6/77 درصد، 2 درصد و 2/11 درصد بود. بین تعهد سازمانی و تعهد حرفه ای (001/0P= و 414/0=r)، تعهد سازمانی و خرده مقیاس عاطفی از تعهد حرفه ای (015/0P= و 197/0=r)، تعهد سازمانی و خرده مقیاس مستمر از تعهد حرفه ای (001/0P= و 289/0=r) و تعهد سازمانی و خرده مقیاس هنجاری از تعهد حرفه ای (001/0P= و 38/0=r) رابطة مثبت و معنیدار وجود دارد. بین تعهد سازمانی و تعهد حرفه ای بر اساس جنسیت، تأهل و گرایش تحصیلی تفاوت معنیداری مشاهده نشد. از آنجا که در این تحقیق بین تعهد سازمانی و تعهد حرفه ای رابطة معنیدار مثبتی به دست آمده است، به مدیران دانشکده ها و گروه های تربیت بدنی توصیه میشود برای دستیابی سریع و آسان به اهداف سازمانی، به تعهد حرفه ای و تعهد سازمانی و خرده مقیاس های آن ها توجه جدی مبذول نمایند. توجه به تعهد سازمانی و حرفه ای اعضای هیئت علمی به افزایش کارآیی و اثربخشی در قالب ارتقای سطح علمی استادان و دانشجویان، تولید علم و بهکارگیری آن در جامعه ورزشی منجر میشود.

فرهنگ هر سازمان شخصیت و ویژگیهای آن سازمان است. در تمام مدل های مفهومی کارآفرینی سازمانی که محققانی همچون کوین، دس، اسلوین، زهرا، موریس ارائه کرده اند، فرهنگ سازمانی از پیش بران اصلی کارآفرینی سازمانی مطرح شده و شواهد زیادی وجود دارد که بیان میکنند فرهنگ کارآفرینانة سازمانی برای رشد و بقای سازمان ها و اقتصاد ملت ها ضروری است. پژوهش حاضر با هدف مطالعة ارتباط فرهنگ کارآفرینانة سازمانی با ابعاد گرایش های کارآفرینانة سازمانی در سازمان تربیت بدنی و تبیین مدل کارآفرینی ورزشی انجام شده است. متغیرهای پیش بین در این پژوهش، ده عامل مؤلفه های فرهنگ کارآفرینانة سازمانیاند که عبارتند از: جسارت، تحمل خلاقیت، قاطعیت، رضایت و آزادی عمل، خطر کردن، ارتباطات باز، مشارکت، نوآوری پیش فعالانه، آزادی بیان، لذت از کار و متغیرهای ملاک ابعاد گرایش کارآفرینانة سازمانی عبارتند از: پنج بّعد نوآوری، خطرپذیری، استقلال طلبی، رقابت تهاجمی و پیشتازی در بازار. علاوه بر متغیرهای فوق، متغیرهای تعدیلکنندة ویژگیهای جمعیت شناختی نیز مد نظر قرار گرفته است. نمونة آماری تحقیق شامل 202 نفر از مدیران و کارکنان سازمان تربیت بدنی بوده است. ابزار پژوهش شامل دو پرسشنامة فرهنگ کارآفرینانة سازمانی و گرایش کارآفرینانة سازمانی است که برای برآورد پایایی درونی از آلفای کرونباخ و برای بررسی روایی ابزار از تحلیل عاملی استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل نتایج داده ها از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چند متغیره، آزمونt تک گروهی و در نهایت، برای ارائة الگوی مناسب و تحلیل مسیر از روش مدل معادلات ساختاری، با بهره گیری از نرم افزار LISRL استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان میدهد وضعیت موجود سازمان تربیت بدنی از دیدگاه فرهنگ کارآفرینانة سازمانی و ابعاد گرایش های کارآفرینانة سازمانی، غیرکارآفرینانه است و در روند برنامه ریزیهای سازمان باید به مؤلفه های فرهنگ کارآفرینانة سازمانی توجه شود. نوآوری میتواند روشی مناسب برای حل مشکلات در سازمان تربیت بدنی باشد. همچنین، از میان ده مؤلفة فرهنگ کارآفرینانة سازمانی، مؤلفه های «جسارت»، «تحمل خلاقیت»، «خطر کردن»، «مشارکت»، «نوآوری پیش فعالانه» و «لذت از کار» ارتباط معنیداری در سطح 05/0≥α با متغیر ملاک «ابعاد گرایش های کارآفرینانه» دارند و نیز بین «فرهنگ کارآفرینانة سازمانی» با «گرایش های کارآفرینانة سازمانی» در سطح (15/462 =F , 001/0=α) ارتباط معنیداری مشاهده میشود. به مدیران سازمان تربیت بدنی توصیه میشود برای برون رفت از وضعیت موجود، افراد را به خلاق بودن تشویق کنند و افراد خلاق مجاز به ارائة پیشنهاد برای اصلاح قوانین باشند. مدیران به قضاوت کارکنان خود در انجام کارها اعتماد داشته باشند، دستیابی به موفقیت از طریق کار گروهی باشد و افراد در تصمیماتی که مربوط به آن هاست مشارکت کنند. خطرپذیری نکته ای مثبت برای فرد باشد و افرادی که تلاش میکنند و شکست میخورند تنبیه نشوند. ایده های جدید بتواند از هر واحد سازمان دریافت شود و افراد در سازمان بتوانند آزادانه به اطلاعات دسترسی داشته باشند. سازمان اقداماتی انجام دهد تا افراد مستعد را حفظ کند، حتی اگر لازم باشد نیازهای خاص آن ها برآورده شود. مدیران برای بهبود شرایط تلاش کنند تا مسیر حرکت به سمت استقرار کارآفرینی در سازمان تربیت بدنی روشن شود.

هدف این تحقیق بررسی رابطه بین رفتار مربیان با اثربخشی گروهی آن ها از دیدگاه دانشجویان است. جامعه آماری این تحقیق را انشجویان شرکت کننده در اولین دوره المپیاد ملی ورزش دانشجویی تشکیل میدهد (372 نفر) که 190 نفر بر اساس فرمول کرجسی و مورگان به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های مقیاس رهبری در ورزش (چلادوری وصالح، 1980) و اثربخشی گروهی (فردمن و یار براق، 1985) استفاده شد. پایایی پرسشنامه ها با استفاده از آلفای کرونباخ برای مقیاس رهبری در ورزش 85/0 و اثربخشی گروهی 79/0 به دست آمده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها، علاوه بر آمار توصیفی از آمار استنباطی مانند ضریب همبستگی پیرسون، آزمون کولموگروف - اسمیرنوف، واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داد بین اثربخشی گروهی و مؤلفه های سبک رهبری (رفتار آموزشی، رفتار دمکراتیک، رفتار حمایت اجتماعی و رفتار بازخورد مثبت) رابطه معنی داری وجود دارد (05/0p≤)، ولی بین اثربخشی گروهی و رفتار آمرانه رابطه ای وجود ندارد. همچنین، مقایسه رفتارهای مختلف مربیان نشان داد که در بین دانشگاه های کشور تنها در رفتار دمکراتیک اختلاف معنی داری وجود دارد و در میان رفتارهای دیگر، تفاوت معنی دار نیست. با توجه به نتایج تحقیق میتوان گفت که سبک رهبری مربیان از عوامل مؤثر بر بهبود اثربخشی گروهی است؛ بنابراین توصیه میشود مربیان از سبکهای رهبری مناسب استفاده کند.

هدف این تحقیق، تعیین ارتباط خودکارآمدی شغلی با عملکرد پژوهشی اساتید تربیت بدنی در دانشگاه های شهر تهران است. به این منظور، 116 استاد و مدرّس تربیت بدنی با میانگین سن 7/3±36 سال و سابقة تدریس 75/2±6/5 سال از دانشگاه های شهر تهران (11 دانشکده) در نیم سال دوم تحصیلی 1388- 89 انتخاب شدند و پرسشنامه های اطلاعات فردی و خودکارآمدی شغلی اساتید تربیت بدنی را تکمیل کردند. برای امتیازدهی فعالیت های پژوهشی از آیین نامة وزارت علوم، تحقیقات و فناوری برای ارتقای مرتبة اعضای هیئت علمی دانشگاه ها استفاده شد. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیره در سطح 05/0≥p تجزیه و تحلیل شد. یافته ها نشان داد عملکرد پژوهشی اساتید با باورهای خودکارآمدی آنان در تدریس تئوری (001/0≥p ,48/0=r)، پژوهش (001/0≥p ,73/0=r)، تدریس عملی (01/0≥p ,41/0=r) و خودکارآمدی شغلی (001/0≥p ,54/0=r) ارتباط معنیداری دارد. علاوه بر این، تحلیل رگرسیون نشان داد خودکارآمدی در تدریس تئوری (002/0=p ,386/0= β)، پژوهش (001/0>p ,401/0= β) و در تدریس عملی (037/0=p ,331/0= β) پیش بینیکننده های معنیدار عملکرد پژوهشی میباشند که 6/31 درصد از واریانس عملکرد پژوهشی را تبیین میکنند. یافته های این تحقیق پیشنهاد میکند که باورهای خودکارآمدی در قبال پژوهش، تدریس تئوری و تدریس عملی، به ترتیب، تعیین کننده های مهم عملکرد پژوهشی میباشند. این نتایج در راستای بهبود بهره وری پژوهشی اساتید تربیت بدنی قابل استفاده است.