پژوهش حاضر با هدف تحلیل اجتماعی تفاوت های جنسیتی در فعالیت های ورزشی دانشجویان دانشگاه مازندران انجام شده است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانشجویان دختر و پسر شاغل به تحصیل در دانشگاه مازندران در سال تحصیلی 1389- 90 است که با استفاده از روش تحقیق پیمایشی و فرمول کوکران، 368 نفر از آن ها به روش نمونه گیری سهمیه ای متناسب و به طور تصادفی انتخاب شدند. داده ها از طریق پرسشنامه های خود اجراء در کلاس درس گردآوری شد. نتایج نشان میدهد فعالیت ورزشیِ 8/3 درصد افراد زیاد و خیلی زیاد و فعالیت ورزشیِ 3/92 درصد افراد کم و خیلی کم است. میانگین مشارکت ورزشی، 24/1 از 5 است که در سطح خیلی پایینی قرار دارد. سطوح معنی داری مشاهده شده آزمونt نشان میدهد تفاوت میانگین مشارکت ورزشی افراد متأهل و مجرد معنی دار نیست، اما تفاوت میانگین مشارکت مردان و زنان در فعالیت های ورزشی معنی دار است. همچنین، تفاوت میانگین مشارکت دانشجویان لیسانس و فوق لیسانس در زمینه فعالیت های ورزشی معنی دار نیست. تفاوت میانگین مشارکت در فعالیت های ورزشی دانشجویان شاغل و غیرشاغل نیز معنی دار نیست.
