آموزش مهندسی ایران

امروزه رقابت در کشورهای جهان تحت تأثیر جهانی شدن و سایر فرایندها قرار می گیرد. در رقابت، دارایی های غیرملموس همانند دانش یا سرمایه اجتماعی به عنوان کلیدی ترین نقش در موتور توسعه اقتصادی است. برای به فعل درآوردن توانایی بالقوه به طور مطلوب در زمینه توسعه اقتصادی، حضور فرهنگی برجسته آموزش لازم است اما کافی نیست همچنین باید استانداردهای کیفی در زمینه فعالیت های پژوهشی و ترویج استفاده از نتایج در اقتصاد محلی و جهانی حفظ شود. هدف از مقاله حاضر، تحلیل و ارائه مؤلفه های دانشگاه نسل چهارم و نقش آن در اقتصاد محلی و جهانی است. روش این تحقیق توصیفی و تحلیلی است. با استفاده از منابع موجود در کتابخانه ها و سایت های دانشگاهی و مجلات معتبر و کارکردهای آموزش عالی در تحقیقات انجام شده، مطالب جمع آوری و تحلیل انجام شده است. تحقیقات متعدد و رویکردهای عصر حاضر نشان می دهد که آموزش عالی به سمت حرفه ای شدن حرکت می کند و دانشگاه به عنوان منبعی از دانش با ارزش در ایجاد رشد اقتصادی از طریق آگاهی سازی عمومی و همچنین، روابط و شبکه سازی بین بخش های مختلف انتقال رسالت و مأموریت داده است. نتایج تحلیلی این تحقیق کمک می کند تا دانشگاه های کشور رویکردهای خود را از آموزش و پژوهش به دانشگاه های با ارزش افزوده کار و عمل از طریق تأثیر در اقتصاد محلی و جهانی و با استفاده از منابع با ارزش سرمایه انسانی تغییر دهند.   

در طول سه دهه گذشته آموزش فنی و مهندسی در کشورهای درحال توسعه رشد زیادی داشته و تمرکز آموزش های مهندسی در این کشورها بر پایه تدریس مبانی فناوری های نوین بوده است. هدف از انجام این پژوهش تدوین چهارچوبی برای تبیین مؤلفه های آموزشی فناوری تولید الکترونیکی جهت آموزش مهندسان است. این پژوهش با استفاده از روش تحقیق آمیخته و در سه مرحله صورت پذیرفته است. ابتدا از روش هفت مرحله ای فراترکیب باروسو و سندلوسکی جهت تدوین چهارچوب مفهومی اولیه تحقیق استفاده شده است. در مرحله دوم با انجام مصاحبه های نیمه ساختاریافته با خبرگان دانشی چهارچوب تکمیلی تحقیق حاصل شده و در مرحله سوم به منظور اعتبار سنجی کمّی چهارچوب پیشنهادی از آزمون های مختلف آماری و روش تحلیل عاملی تأییدی استفاده شده است. همچنین برای بررسی صحت و سقم فرضیات و آزمون چهارچوب پیشنهادی از مدل سازی معادلات ساختاری و از روش تحلیل مسیر در نرم افزار SmartPLS3  استفاده شده است. نتایج تحلیل نشان دهنده برازندگی مناسب چهارچوب مفهومی پژوهش بود. بدین ترتیب الگوی نهایی تبیین مؤلفه های آموزشی فناوری تولید الکترونیکی برای آموزش مهندسان با دو مؤلفه اصلی آموزش های مدیریتی و آموزش های فناوری و با هشت زیرمؤلفه: سیستم مدیریت الکترونیکی، مدیریت زنجیره تأمین الکترونیکی، مدیریت ارتباط با مشتریان، فناوری های پیشرفته تولید، فناوری های نوین ارتباطی، فناوری نگهداری و تعمیرات الکترونیکی، فناوری عیب یابی الکترونیکی و فناوری داد و ستد الکترونیکی مورد تأیید نهایی قرار گرفت.

هدف این پژوهش شناسایی راه های ترویج و توسعه صلاحیت های کارآفرینی در دانشجویان است. کارآفرینی مشتمل بر مجموعه صلاحیت های چندوجهی و پیچیده است که پرورش آنها صرفاً با آموزش های مستقیم کلاسی میسر نمی شود و به دامنه وسیعی از روش ها، منابع و امکانات نیاز دارد. در این پژوهش با استفاده از رویکرد کیفی، از سه مصاحبه جمعی استفاده شد که دو جلسه مصاحبه گروهی با هفت نفر از افراد آشنا به آموزش کارآفرینی و یک جلسه گروه کانونی با 16 نفر از اعضای هیأت علمی دانشگاه بوعلی سینا تشکیل شد که همه این افراد، کارآفرین یا پژوهشگر در حوزه کارآفرینی بودند. تحلیل داده ها با استفاده از شیوه تحلیل مضمون و در قالب مضامین فراگیر، سازمان دهنده و مضامین پایه نمایش داده شد. در این پژوهش شناسایی شیوه های توسعه صلاحیت های کارآفرینی به عنوان مضمون فراگیر و شیوه های فرهنگی و فوق برنامه، آموزشی، پژوهشی و مدیریتی به عنوان مضامین سازمان دهنده آشکار شد. در حوزه های فرهنگی و فوق برنامه راه هایی مانند نشر مطالب و اخبار کارآفرینی، برپایی نمایشگاه، مشاوره شغلی، برگزاری دوره های رسمی، برپایی اردوهای صنعتی و شغلی، ایجاد انجمن دانش آموختگان، برگزاری مسابقات متنوع و دعوت از کارآفرینان؛ در حوزه آموزشی، بازنگری در برنامه های درسی، بهبود کیفیت دوره های آموزشی، معرفی رشته های دانشگاهی به جامعه، اعطای امتیاز به دانشجویان و استادان کارآفرین و توسعه کارگاه های مهارت آموزی؛ در حوزه پژوهشی معرفی قابلیت های دانشگاه به جامعه، توسعه مراکز رشد و در حوزه مدیریتی تهیه برنامه های میان مدت و سالانه، تقویت باور مدیران به این موضوع به عنوان مضامین پایه زمینه های کسب صلاحیت های کارآفرینی برای دانشجویان را فراهم می سازد.

هدف این پژوهش بررسی ارتباط بین مهارت های حرفه ای با نوآوری های برنامه های درسی اعضای هیأت علمی گروه های فنی مهندسی دانشگاه صنعتی اصفهان و دانشگاه اصفهان بود. روش پژوهش کاربردی و از نوع توصیفی پیمایشی بود. جامعه آماری این پژوهش اعضای هیأت علمی گروه های فنی - مهندسی دانشگاه صنعتی اصفهان و دانشگاه اصفهان بودند. در انتخاب نمونه از روش نمونه گیری طبقه بندی متناسب با حجم استفاده شد و90 نفر (20 نفر از گروه فنی مهندسی دانشگاه اصفهان و70 نفر از گروه فنی مهندسی دانشگاه صنعتی اصفهان) برای نمونه انتخاب شدند. داده های پژوهش از طریق پرسشنامه  استاندارد مهارت های حرفه ای و پرسش نامه محقق ساخته نوآوری برنامه های درسی گردآوری شد. یافته های تحقیق نشان داد بین مهارت های حرفه ای (طراحی آموزشی، فناوری آموزشی، روش تدریس و ارزشیابی تحصیلی) و نوآوری های برنامه های درسی استادان رابط ه وجود دارد

آموزش های مهندسی صنعتی از دیرباز یکی از ابزارهای انتقال تجربه مهندسی به دانشگاه و به کارگیری آن در بهبود کیفیت آموزش های مهندسی در دانشگاه مبتنی بر تجربیات صنعتی به شمار می رود. این مقاله به معرفی یک مدل یکپارچه تعامل دانشگاه نسل سوم و دانشگاه کارآفرین با صنعت پرداخته است. مدل پیشنهادی ارائه شده در این مقاله مشتمل بر بازدیدهای صنعتی، جلسات تخصصی، آموزش مهندسی صنعتی، تعریف مسئله پژوهش، خلق ایده و نوآوری است. ارکان این مدل شامل شبکه ای از استادان دانشگاه، دانشجویان کارشناسی و تحصیلات تکمیلی، دانش آموختگان، پژوهشگران پسادکتری، متخصصان صنعتی و دانشگاهی ایرانی/خارجی شاغل در داخل/خارج از کشور هستند. فعالیت های این مدل تا حدی در هم ادغام شده و هر فعالیت بر سایر فعالیت ها اثر گذاشته و از سایرین تأثیر می پذیرد. نتایج پیاده سازی این مدل به صورت یک مطالعه موردی در یک بازه زمانی سه ساله در یکی از صنایع بزرگ پالایش گاز ارائه و تحلیل شده است. یافته ها حاکی از یادگیری بهتر مفاهیم، تحول در سرفصل محتوای دوره آموزش صنعتی، ارتباط مؤثرتر میان متخصصان صنعت و دانشگاه، خلق ایده های نوآورانه بیشتر، و انتقال مؤثرتر تجربیات فراگیران صنعتی در پلتفرم یکپارچه آموزش مهندسی، پژوهش و نوآوری است.

هدف: این پژوهش در صدد مطالعه نقش هوش فرهنگی در تسهیم دانش و حمایت محیطی ادراک شده در بین دانشجویان دانشکده فنی- مهندسی دانشگاه ملایر می باشد. همچنین روابط بین متغیر هوش فرهنگی با متغیرهای جمعیت شناختی و نمره پیشرفت تحصیلی (معدل) مورد مطالعه قرار گرفته است. روش شناسی: روش مطالعه از نوع روش های توصیفی - همبستگی و طرح پژوهش از نوع معادلات ساختاری است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشکده فنی- مهندسی دانشگاه ملایر به تعداد 810 نفر بوده و حجم نمونه پژوهش با استفاده از جدول مورگان تعداد 262 دانشجو تعیین گردید که به روش تصادفی انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه استاندارد هوش فرهنگی آنگ و همکاران (2007) ، پرسشنامه تسهیم دانش(با اقتباس از مالاسی و آینین، 2015) و پرسشنامه محقق ساخته حمایت محیطی ادراک شده می باشد. یافته ها: نتایج تحلیل معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار معادلات ساختاری لیزرل، نشان می دهد اثر مستقیم هوش فرهنگی بر تسهیم دانش(50/0) با آماره تی 31/3 در سطح معنی داری 001/0 مثبت و معنادار است. اثر مستقیم هوش فرهنگی بر حمایت محیطی ادراک شده (70/0) با آماره تی 41/5 در سطح معنی داری 001/0 مثبت و معنادار است. اثر مستقیم حمایت محیطی ادراک شده بر تسهیم دانش (62/0) با آماره تی 88/3 در سطح معنی داری 001/0 مثبت و معنادار است. اثر غیر مستقیم هوش فرهنگی بر تسهیم دانش با نقش میانجی حمایت محیطی ادراک شده (43/0) با آماره تی 56/2 در سطح معنی داری 05/0 مثبت و معنادار است. ه