نویسندگان: رضا آذین

کلید واژه ها: آموزش مهندسی دانشگاه نسل سوم مدل یکپارچه نوآوری صنعتی گاز

حوزه های تخصصی:
شماره صفحات: ۷۷ - ۹۲
دریافت مقاله   تعداد دانلود  :  ۷۴

آرشیو

آرشیو شماره ها:
۱۰۲

چکیده

آموزش های مهندسی صنعتی از دیرباز یکی از ابزارهای انتقال تجربه مهندسی به دانشگاه و به کارگیری آن در بهبود کیفیت آموزش های مهندسی در دانشگاه مبتنی بر تجربیات صنعتی به شمار می رود. این مقاله به معرفی یک مدل یکپارچه تعامل دانشگاه نسل سوم و دانشگاه کارآفرین با صنعت پرداخته است. مدل پیشنهادی ارائه شده در این مقاله مشتمل بر بازدیدهای صنعتی، جلسات تخصصی، آموزش مهندسی صنعتی، تعریف مسئله پژوهش، خلق ایده و نوآوری است. ارکان این مدل شامل شبکه ای از استادان دانشگاه، دانشجویان کارشناسی و تحصیلات تکمیلی، دانش آموختگان، پژوهشگران پسادکتری، متخصصان صنعتی و دانشگاهی ایرانی/خارجی شاغل در داخل/خارج از کشور هستند. فعالیت های این مدل تا حدی در هم ادغام شده و هر فعالیت بر سایر فعالیت ها اثر گذاشته و از سایرین تأثیر می پذیرد. نتایج پیاده سازی این مدل به صورت یک مطالعه موردی در یک بازه زمانی سه ساله در یکی از صنایع بزرگ پالایش گاز ارائه و تحلیل شده است. یافته ها حاکی از یادگیری بهتر مفاهیم، تحول در سرفصل محتوای دوره آموزش صنعتی، ارتباط مؤثرتر میان متخصصان صنعت و دانشگاه، خلق ایده های نوآورانه بیشتر، و انتقال مؤثرتر تجربیات فراگیران صنعتی در پلتفرم یکپارچه آموزش مهندسی، پژوهش و نوآوری است.

An integrated model for education, research and innovation for collaboration of third generation university`s with industry

Industrial engineering training has been recognized as a tool for transferring the industrial experience into university and implementing to improve the quality of academic engineering education. This paper introduces an integrated model of collaboration between a third generation, entrepreneurial university and industry. The suggested model includes industrial visits, technical meetings, industrial engineering training, problem definition, idea generation, and innovation. The elements of this model form a network of university professors, undergraduate and graduate students, fresh graduates, postdoc researchers, domestic as well as overseas academics and industrial experts. In this model, all activities merge to some extent and each activity affects and is affected by other activities. Results of implementing the proposed model for three years in a gas plant are presented and discussed as a case study. Results indicate a better learning, transformation in curriculum of industrial training course, more effective communication between industry and academic experts, creation of more innovative ideas. Its implementation indicate more effective transfer of experiences from industry to university in an integrated platform of engineering training, research and innovation.

تبلیغات