ستاره تلویزیونی به عنوان یکی از مهم ترین عناصر انسانی در انتقال پیام و جذب مخاطب تلویزیون باید در نسبتی مشخص با سازمان رسانه ای قرار داشته باشد تا مدیریت سازمان بتواند بهترین بهره برداری را از آن به عمل آورد. پژوهش حاضر به دنبال دستیابی به مدل منابع انسانی مناسب برای ستاره های تلویزیونی در صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران است. پرسش اصلی پژوهش عبارت است از: «فرایند تعامل با ستاره ها در رسانه ملی چگونه است؟» این پژوهش، به روش کیفی و از نوع داده بنیاد است. برای انتخاب افراد نمونه از روش گلوله برفی، استفاده که با مطالعه اسناد و منابع کتابخانه ای و همچنین مصاحبه عمیق به پیش رفته است. برای این منظور با 36 نفر از افراد مطلع مصاحبه و مفاهیم استخراج شده است، مصاحبه ها در 40 مفهوم، 16 مقوله فرعی و 6 مقوله اصلی دسته بندی شده اند تا در نهایت، نتایج پژوهش در قالب یک مدل طراحی شود. پژوهش در قالب یک مدل نشان داد که برای بهبود وضعیت ستاره ها و تعامل آنها با سازمان لازم است تغییراتی در فرایند منابع انسانی و همچنین در ساختار و محتوای رسانه ملی صورت گیرد.
