مینا حکاک زاده

هدف از این پژوهش ارائه مدل زمینه ای توسعه استارت آپ در ورزش کشور بود. این پژوهش دارای رویکردی کیفی بود که به صورت داده بنیاد (گراندد تئوری) اجرا گردید. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل اساتید و مدیران آگاه به حوزه پژوهش و فعالان حوزه استارت آپ ورزشی بود. روش نمونه گیری به صورت هدفمند از نوع معیاری و تا حد اشباع نظری ادامه یافت. برای تحلیل داده ها از روش مقایسه مداوم در طی سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که مسائلی از جمله توان انسانی، ویژگی های مالی، ویژگی ایده، ویژگی های حقوقی و ویژگی های زیر ساخت و شرایط فرهنگی به عنوان عوامل زمینه ای مشخص گردید. همچنین نتایج نشان داد که ویژگی های شخصیتی، توانایی های فردی، ویژگی بازار و ریسک موجود در ایده به عنوان عوامل مداخله گر در این حوزه مشخص می باشد. توسعه استارت آپ در ورزش کشور می تواند آثار مثبتی در حوزه های فردی، ورزشی و فکری داشته باشد و این مساله ضرورت فعالیت های اجرایی در این حوزه را بیش از پیش مهم تلقی می نماید.

هدف از انجام این پژوهش، تدوین راهبردها و پیامدهای توسعه فوتبال پایه ایران بود. این پژوهش به لحاظ هدف کاربردی است. برای دستیابی به هدف بیان شده و با توجه به تخصصی بودن موضوع پژوهش، مصاحبه های عمیق و نیمه ساختارمند با متخصصان فوتبال پایه انجام شد. مصاحبه ها به صورت هدفمند و به ش یوه گلوله برفی ادامه یافت.در نهایت با 23 نفر مصاحبه شد. چون از مصاحبه 19 به بعد پاسخ ها تکرار پاسخ های مصاحبه های قبل بود، انجام مصاحبه قطع شد. داده های حاصل از مصاحبه ها به روش داده بنیاد و بر اساس روش پیشنهادی استراس و کوربین (2011) به صورت همزمان و از طریق سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرف ت. یافتهها نشان داد که 33 مقوله فرعی در قالب راهبردهای سازماندهی، توسعه تعاملات و ارتباطات، توانمندسازی و بهره وری منابع انسانی، توسعه نظام مدیریت استعداد، درآمدزایی، و نظارت و پایش بر توسعه فوتبال پایه اثر کذار است و منجر به پیامدهای افزایش و استمرار افتخارات فوتبال پایه، پشتوانه سازی برای فوتبال بزرگسالان و در نهایت، توسعه فوتبال حرفه ای ایران خواهد شد. می توان گفت که چنانچه راهبردها اجرای موفقیت آمیزی همراه باشد، با توسعه فوتبال پایه و پشتوانه سازی برای فوتبال ایران، موفقیت و افزایش کسب مقام و افتخارات فوتبال در رده های سنی، عملکرد موفقیت آمیز باشگاه های فوتبال و در نهایت توسعه پایدار فوتبال حرفه ای را به دنبال خواهد داشت.

هدف تحقیق حاضر ارزیابی طراحی وب سایت های باشگاه های ورزشی خصوصی ایران براساس روش WEB-QEM بود. روش تحقیق حاضر توصیفی بود. جامعه آماری شامل وب سایت های باشگاه های ورزشی خصوصی ایران به تعداد مجموعا 20 وب سایت بود. از سیاهه وارسی مدل وب کیو ای ام توسط اولسینا و همکاران (1999) به عنوان ابزار تحقیق استفاده گردید. برای پیاده سازی و تحلیل مولفه های این سیاهه وارسی از نرم افزارهای آفلاین و آنلاین استفاده گردید. نتایج نشان داد که معیار قابلیت استفاده پذیری با میانگین (0.2215) نشان می دهد که 45 درصد از وب سایت ها در وضعیت متوسط هستند، معیار قابلیت عملکرد با میانگین (0.0656) نشان می دهد که 55 درصد از وب سایت ها در وضعیت بسیار نامطلوب قرار دارند. معیار قابلیت اطمینان با میانگین (0.0620) نشان می دهد که 25 درصد از وب سایت ها در وضعیت متوسط و 25 درصد هم در وضعیت مطلوب قرار دارند و معیار کارآیی با میانگین (0.1260) نشان می دهد که 50 درصد از وب سایت ها در وضعیت مطلوب قرار دارند. در نهایت روش وب کیو ای ام در ارزیابی وب سایت های باشگاه های ورزشی خصوصی ایران با میانگین (0.1188) بطور مشترک 35 درصد در وضعیت نامطلوب و 35 درصد را نیز در وضعیت متوسط نشان داد. کمترین امتیاز را وب سایت باشگاه سینرژی (0.02 امتیاز) و بیشترین امتیاز را دو وب سایت باشگاه آینده سازان (0.74 امتیاز) در روش وب کیو ای ام کسب کردند. با توجه به شناسایی نقاط قوت و ضعف این وب سایت ها در طراحی، پیشنهاد می گردد نسبت به بروزرسانی و رفع مشکلات فعلی اقدام نمایند.

پژوهش حاضر با هدف رتبه بندی عوامل مؤثر بر بهبود وضعیت داوطلبان بازنشسته در ورزش ایران با استفاده از رویکرد ترکیبی دیمتل و تحلیل شبکه ای طراحی و اجرا گردید. روش پژوهش حاضر آمیخته (کیفی-کمی) بود. جامعه آماری پژوهش شامل نخبگان در حوزه پژوهش بودند که بدین منظور تعداد 13 نفر بر حسب روش نمونه گیری هدفمند به عنوان نمونه پژوهش مشخص گردیدند. ابزار گردآوری پژوهش شامل پرسشنامه محقق ساخته و مصاحبه نیمه ساختاریافته بود. روایی پرسشنامه با توجه به نظر خبرگان مورد بررسی قرار گرفت. همچنین پایایی این پرسشنامه با استفاده از روش محاسبه آلفای کرونباخ مورد بررسی قرار گرفت (85/0= α). در قسمت تجزیه و تحلیل کمی پژوهش، از روش دیمتل و همچنین روش تحلیل شبکه ای استفاده شد نتایج پژوهش نشان داد که در مجموع 6 عامل کلی به عنوان عوامل مؤثر بر بهبود وضعیت داوطلبان بازنشسته در ورزش ایران شناسایی گردید. این عوامل شامل فعالیت های تبلیغاتی، مسائل اجتماعی، فعالیت های ارتباطی، تصویر ورزش، فضای انگیزشی و توان مدیریتی بود. نتایج همچنین نشان داد که عامل های مسائل اجتماعی، فعالیت های ارتباطی، تصویر ورزش، فضای انگیزشی عوامل علی می باشند که باعث تأثیرگذاری بر سایر عوامل می گردند. با توجه به نتایج مشخص گردید که در میان عوامل ذکر شده مسائل اجتماعی بیشترین اثر را به نسبت سایر عوامل دارد.

مقدمه:   امروزه اهمیت محیط زیست سالم و ضرورت تلاش برای حفظ آن بر کسی پوشیده نیست. حفاظت ازمحیط زیست کره زمین بدون مشارکت تمامی کشورها و مردم امکان پذیر نمی باشد. به همین دلیل در اسناد حقوقی بین المللی از جمله اعلامیه ریو، دستور کار 12 و ... بر اصل مشارکت عمومی در حفظ محیط زیست تأکید شده است. هدف:  هدف پژوهش حاضر ارائه مدل توسعه تمدن بوم شناختی و  محیط زیستی در ورزش می باشد . روش شناسی :  این پژوهش از نوع توصیفی- پیمایشی و به روش میدانی انجام شده است. جامعه آماری پژوهش نخبگان مدیریت ورزشی کشور آگاه به حوزه محیط زیست، برخی مدیران و کارشناسان سازمان های ورزشی از جمله مدیران وزارت ورزش و جوانان و همچنین فدراسیون های ورزشی بودند که تعداد آنان با توجه به تعداد 51 فدراسیون فعال در کشور، شامل 298 نفر بودند. با توجه به جدول حجم نمونه کوکران، تعداد 169 نفر بر اساس روش نمونه گیری دردسترس به عنوان نمونه پژوهش مشخص گردیدند. قلمرو جغرافیایی پژوهش:  قلمروی جغرافیایی تحقیق حاضر وزارت ورزش و جوانان است. یافته ها و بحث:   نتایج تحلیل نشان داد که اثر مستقیم توسعه بوم شناختی بر توسعه پایدار برابر با 36/0 و با توجه به مقدار(48/8t = ) در سطح 01/0 معنادار است. همچنین اثر مستقیم توسعه  محیط زیستی بر توسعه پایدار برابر با 29/0 و با توجه به مقدار(79/5t = ) در سطح 01/0 معنادار است. همچنین میزان واریانس تبیین شده توسعه پایدار در ورزش در این پژوهش برابر با 43/0 است که نشان می دهد 43 درصد از تغییرات توسعه پایدار در ورزش توسط متغیرهای موجود در مدل تبیین می گردد. نتیجه گیری:  در مسیر بهبود توسعه پایدار در ورزش می بایستی از ظرفیت های تمدن بوم شناختی و محیط زیستی در ورزش نهایت استفاده را داشت. بدون شک استفاده از تمدن بوم شناختی و محیط زیستی در ورزش می تواند بستر مهمی در جهت شکل گیری و ارتقا توسعه پایدار ایجاد گردد.

هدف از این پژوهش ارائه مدل پارادایمی توسعه رفتارهای اخلاقی سازمان یار در ورزش کشور می باشد. این پژوهش دارای رویکردی کیفی بوده و از روش نظریه داده بنیاد (گراندد تئوری) به عنوان روش پژوهش استفاده شده است. روش گردآوری داده ها، مطالعه مبانی نظری و مصاحبه های عمیق و باز با 16 نفر از اساتید برجسته حوزه مدیریت ورزشی متخصص در حوزه رفتار اخلاقی است. روش نمونه گیری به صورت هدفمند از نوع معیاری و تا حد اشباع نظری ادامه یافت. روایی این پژوهش توسط مصاحبه شوندگان و سپس اساتید متخصص مورد بررسی قرار گرفت و تأیید شد. پایایی نیز با استفاه از روش مطالعه حسابرسی فرآیند نتایج 3/70% به دست آمد. برای تحلیل داده ها از روش مقایسه مداوم در طی سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که عامل راهبردی مدل، ایجاد منشور رفتارهای اخلاقی برای بهبود شاخص های توسعه رفتارهای اخلاق سازمان یار در ورزش کشور در نظر گرفته شده است و در بعد پیامدها، نتایج مورد انتظار مشهود و نامشهود از پیامدهای پیامدهای اجتماعی، پیامدهای فردی، پیامدهای سازمانی مد نظر قرار گرفت. پیامدهایی که تجلی آن ها به معنای ظهور پدیده بهبود شاخص های توسعه رفتارهای اخلاق سازمان یار در ورزش کشور است. بهره گیری از راهبردهای شناسایی شده در جهت توسعه رفتارهای اخلاقی سازمان یار در ورزش کشور کاملا درک می گردد.

هدف این پژوهش، توسعه اقتصادی صنعت ورزش با کاربرد شبکه های اجتماعی با رویکرد طرح های ترکیبی و مدل سازی ISM است. روش پژوهش ترکیبی اکتشافی دو مرحله ای از نوع ابزارسازی بود برای انجام دادن این پژوهش با بررسی جامع پژوهش و همچنین با استفاده از نظر متخصصان، هشت دسته عوامل تبیین توسعه اقتصادی صنعت ورزش با کاربرد شبکه های اجتماعی شناسایی شدند. سپس با استفاده از تکنیک مدلسازی ساختاری تفسیری و با استفاده از ابزار پرسشنامه، عوامل در پنج گروه سطح بندی شدند. درادامه، پس از مشخص شدن سطوح هریک از عوامل و همچنین با درنظرگرفتن ماتریس در دسترس پذیری نهایی، مدل نهایی ساختار تفسیری ترسیم می ش ود. براس اس نت ایج، ع واملی مانند توسعه منابع مالی، توسعه سازمانی، توسعه نهادها و توسعه حامیان، در ارتب اط ب ا موض وع توسعه اقتصادی صنعت ورزش با کاربرد شبکه های اجتماعی، اثرپذیری کمتری دارند. در در بخش کمی روش پژوهش توصیفی- پیمایشی بود. جامعه آماری مورد مطالعه کلیه اعضای هیئت علمی دانشکده ها و گروه های تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشکده های سراسری می باشد. ابزار مورد استفاده در بخش کمی، مقیاس محقق ساخته بر اساس بخش کیفی بود. همچنین روایی همگرا، پایایی ترکیبی و آلفای کرونباخ مورد تأیید قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و مدل معادلات ساختاری برای بررسی برازش مدل پژوهش استفاده گردید. نتایج بخش کمی نشان داد که مقدار تی مربوطه هر عامل تأثیر معناداری را دارند و تمامی چارچوب مدل توسعه اقتصادی صنعت ورزش با کاربرد شبکه های اجتماعی مورد تأیید قرار گرفت. همچنین نتایج نشان داد که مدل پژوهش از برازش مناسبی برخوردار می باشد.

این پژوهش با هدف تدوین مدل توسعه اقتصادی صنعت ورزش با کاربرد شبکه های اجتماعی انجام شد. روش پژوهش، ترکیبی اکتشافی دومرحله ای از نوع ابزارسازی بود. در بخش کیفی با بهره گیری از روش نمونه گیری هدفمند و تکنیک اشباع نظری، 16 نفر از خبرگان حوزه مدیریت ورزشی برای شناسایی مدل توسعه اقتصادی صنعت ورزش با کاربرد شبکه های اجتماعی انتخاب شدند و با آن ها مصاحبه شد . جامعه آماری همه اعضای هیئت علمی دانشکده ها و گروه های تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشکده های سراسری بودند که طبق آخرین آمار، 38 مرکز آموزشی (دانشگاه دولتی) بود. جامعه آماری این پژوهش 369 نفر بود که براساس فرمول کوکران، 189 نفر از آن ها با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند.  ابزار استفاده شده در بخش کمّی، مقیاس محقق ساخته براساس شبکه تئوری داده بنیاد بخش کیفی بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و مدل معادلات ساختاری برای بررسی برازش مدل پژوهش استفاده شد. نتایج پژوهش در بخش کیفی نشان داد که عامل راهبردی مدل ارزش آفرینی چندگانه شبکه های اجتماعی برای توسعه اقتصادی در نظر گرفته شد و در بعد پیامدها، نتایج مورد انتظار مشهود و نامشهود از جانب سازمانی، نهادها و حامیان مدنظر قرار گرفت. در بخش کمی نیز مقدار تی در روش تحلیل مسیر مربوطه هر عامل تأثیر معناداری دارد و تمامی چارچوب مدل توسعه اقتصادی صنعت ورزش با کاربرد شبکه های اجتماعی تأیید شد. همچنین نتایج نشان داد که مدل پژوهش از برازش مناسبی برخوردار بود.

پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل مؤثر در بهبود قابلیت های فضاهای ورزشی در راستای توسعه امنیت شهری انجام شده است. روش پژوهش حاضر از نوع پیمایشی بود که به صورت میدانی اجرا شد. جامعه آماری پژوهش همه اساتید دانشگاهی و مدیران برخی مکان های ورزشی خصوصی و دولتی شهر تهران بودند. ابزار پژوهش پرسش نامه پژوهشگرساخته ای بود که با توجه به نظریه پیشگیری از جرم ازطریق طراحی محیطی و نظرهای خبرگان طراحی شد. روش آماری شامل آزمون های تحلیل عاملی اکتشافی و همچنین فرایند تحلیل سلسله مراتبیگروهی بود. همه تجزیه وتحلیل داده های پژوهش حاضر در نرم افزارهای اس. پی. اس. اس. و سوپردسیژن انجام شد. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد که درمجموع، هشت عامل 482/84 درصد از واریانس کل سؤال ها را در برگرفتند. نتایج رتبه بندی نشان داد که عوامل نظارتی با نمره نرمال 318/0، مهم ترین عامل برای بهبود قابلیت های فضاهای ورزشی در راستای توسعه امنیت شهری بودند. همچنین، براساس نتایج، عوامل برنامه ای-فعالیتی با نمره نرمال 271/0 و عوامل دسترسی مربوط با نمره نرمال 234/0، دیگر عوامل برای بهبود قابلیت های فضاهای ورزشی در راستای توسعه امنیت شهری بودند. افزون براین، عوامل آسایش بصری و محیطی با نمره نرمال 045/0 کم اهمیت ترین عامل در مقایسه با سایر عوامل برای بهبود قابلیت های فضاهای ورزشی در راستای توسعه امنیت شهری بود.

پژوهش حاضر با هدف طراحی الگوی تصمیم گیری اخلاقی داوران حرفه ای فوتبال ایران طراحی و اجرا گردید. روش پژوهش حاضر از نوع کیفی بود. جامعه آماری تحقیق شامل خبرگان آگاه به موضوع پژوهش بودند. ابزار گردآوری اطلاعات در پژوهش حاضر مصاحبه بود. مطابق با نتایج پژوهش مشخص گردید شرایط علی در مدل حاضر شامل عوامل فردی، عوامل ایمنی، عوامل مقررات و ساختار و عوامل محیطی است. نتایج همچنین نشان داد عوامل زمینه ای در جهت بهبود تصمیم گیری اخلاقی داوران شامل دانش و تخصص، ارزش ها و امکانات و تجهیزات است. نتایج نشان داد عوامل مداخله گر شامل عوامل اقتصادی، عوامل سیاسی، عوامل اجتماعی و عوامل انسانی است. مطابق با نتایج پژوهش مشخص گردید راهبردها در چهار حوزه ایمنی و امنیت، توسعه امکانات و تجهیزات، سیاست گذاری و آموزش و همچنین توسعه فرهنگی است. نتایج پژوهش حاضر همچنین نشان داد پیامدهای توسعه تصمیم گیری اخلاقی در میان داوران فوتبال حرفه ای ایران شامل پیامدهای فردی و شغلی است.

پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل تبیین کننده زبان مطلوب مدیران سازمان های ورزشی طراحی شد. مطالعه حاضر ازجمله پژوهش های آمیخته بود که به صورت روش های کیفی و کمی انجام شد. در بخش کیفی، نمونه آماری 14 نفر از خبرگان آگاه به موضوع پژوهش شامل اساتید مدیریت ورزشی و برخی مدیران سازمان های ورزشی بودند. در بخش کمی نیز جامعه آماری رؤسای فدراسیون ها، مدیران وزارت ورزش وجوانان و اساتید مدیریت ورزشی آگاه به مسائل ورزشی کشور به تعداد 140 نفر بودند که براساس انتخاب تمام شمار تمامی آنان به عنوان نمونه پژوهش مشخص شدند. ابزار پژوهش مصاحبه و پرسش نامه پژوهشگرساخته 37 سؤالی بود. روایی این پرسش نامه ازطریق نظرهای برخی اساتید دانشگاهی بررسی و تأیید شد. پایایی این پرسش نامه نیز برابر با 88/0 بود. برای تحلیل داده های پژوهش از نرم افزارهای اس.پی.اس.اس. و پی.ال.اس. استفاده شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که عوامل تبیین کننده زبان مطلوب مدیران ورزشی شامل شفافیت، ایجاد انگیزش، پاسخگویی، توجه به جامعه، رعایت ارزش های دینی، جلب مشارکت های عمومی، ارائه حقایق، ادب و احترام، رعایت عدالت و هویت دهی بودند که دراین بین بعد پاسخگویی با میزان تأثیر 791/0 بیشترین اهمیت را داشت. نتایج نشان می دهد که مدیران سازمان های ورزشی با بهبود تمامی عوامل تبیین کننده زبان مطلوب ازجمله پاسخگویی، ارتباطات خود با محیطشان را تقویت کنند.