زمینه: مطالعات متعددی به اثربخشی قصه درمانی مبتنی بر کنش های اجرایی روزمره و بررسی بهبود نظم جویی شناختی هیجان پرداخته اند. اما پژوهشی که به بررسی اثربخشی قصه درمانی مبتنی بر کنشهای اجرایی روزمره بر بهبود نظمجویی شناختیِ هیجان کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه / بیش‌فعالی پرداخته باشد مغفول مانده است. هدف: تعیین اثربخشی قصه درمانی مبتنی بر کنشهای اجرایی روزمره بر بهبود نظمجویی شناختیِ هیجان کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه / بیش‌فعالی بود . روش: پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون و گروه گواه بود. جامعه آماری شامل کودکان 11-9 ساله مبتلا به اختلال نارسایی توجه / بیش‌فعالیِ تحت حمایت درمانگاه شبانه‌‌روزیِ حضرت علی اصغر (ع) شهر ری در سال 1397 بود، تعداد 30 نفر به‌شیوه نمونه‌گیری دردسترس به عنوان نمونه انتخاب و به‌صورت تصادفی در گروه‌های آزمایش و گواه گمارده شدند. ابزار گردآوری داده‌های پژوهش عبارتند از: مقیاس مشکلات رفتاری کودکان کانرز - فرم والد ( گویت، کانرز و آلریچ، 1973 )، مصاحبه بالینی ساختاریافته (محقق ساخته، 1397)، پرسشنامه نظمجویی شناختی هیجان - فرم کودکان ( گارنفسکی و همکاران (2007 ) و جلسات مداخله قصه درمانی مرادیان و همکاران (1393) . داده ها با استفاده از آزمون لوین و تحلیل کواریانس تحلیل شدند. یافته ها : قصه درمانی مبتنی بر کنشهای اجرایی روزمره بر بهبود نظم جویی شناختی هیجان کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه / بیش فعالی تأثیر معنادار داشت ( 0.01 > p ) . نتیجه گیری : کودکان بیش فعالی که در جلسات قصه درمانی شرکت کردند راهبردهای ناسازگارانه کمتر و راهبردهای سازگارانه نظمجویی شناختی هیجانی بیشتر کسب کردند .
