بر مبنای نظریه توسعه ساختاری سازمان صدا وسیما، افزایش رقابت در فضای رسانه ای، پیشرفت فناوری های رسانه ای و تحولات اجتماعی فرهنگی ازجمله عوامل محیطی هستند که در مدیران و متولیان صداوسیما احساس نیاز به تغییر و توسعه ساختار را به وجود آورده اند. همچنین برخی عوامل درون سازمانی مانند تغییر مؤلفه های راهبردی سازمان و لزوم پاسخگویی به انتظارات ذی نفعان نیز منجر به تغییر و توسعه ساختار شده است.
بر اساس نظریه توسعه ساختاری سازمان صداوسیما، احساس نیاز به تغییر در ساختار، منجر به توسعه منطقی یا غیرمنطقی ساختار می شود. حاکمیت داشتن یا نداشتن دیدگاه کارشناسی در توسعه ساختار، درجه اختیار واحدها، میزان اختیارات ریاست سازمان و نگرش مدیران عالی به توسعه ساختار از عوامل زمینه ای تأثیرگذار بر توسعه ساختار هستند. ضعف نگاه سیستمی در توسعه ساختار، فقدان طرح جامع توسعه رسانه ای و ماهیت دولتی سازمان صدا و سیما از جمله عواملی هستند که مانع از اجرای توسعه منطقی ساختار می شوند. تکثر شرکت های وابسته، تورم ساختاری و فقدان توازن و تناسب ساختار سازمان صدا و سیما از جمله پیامدهای نامطلوب توسعه ساختاری طی سال های مورد مطالعه بوده است.
