"موضوع «رسانه و موسیقی» مدتهاست که در دستور کار فصلنامه پژوهش و سنجش قرار دارد، البته با ملاحظاتی که وجود داشته از جمله دغدغه اهمیت و حساسیت موضوع و ارائه مطالبی درخور. این فرصت اکنون فراهم شده است.
محور اصلی این شماره از فصلنامه، موسیقی رسانه است. اگر این دیدگاه را بپذیریم که موسیقی رسانه وجود دارد، آنگاه باید درباره چیستی آن، ویژگیهای این نوع موسیقی و چگونگی سامان دادن به آن گفتگو کنیم. واقعیت این است که پس از پیدایش رسانههای مدرن، موسیقی از محدوده تالارها و محافل و مجالس خاص خارج شد و همگان امکان یافتند تا بدون صرف وقت و هزینه بسیار و در مکانهای مختلف مثل خانه، محل کار، اتومبیل و ... به موسیقی موردعلاقه خود در قالبهای مختلف گوش دهند و از آن لذت ببرند. موضوع البته تنها این نبود، به تدریج موسیقی در قالب برنامههای مستقل، در لابلای برنامهها، به شکل آرم برنامه، موسیقی متن برنامهها و فیلمها و ... بخش مهمی از رسانه شد؛ تا جایی که سهم عظیمی از زمان پخش در رادیو و تلویزیون به موسیقی اختصاص یافت. لذا میتوان پیدایش رسانههای مدرن را نقطه عطفی در حیات موسیقی دانست و از سوی دیگر موسیقی به عنوان یک جزء اصلی، تأثیرگذار و غیرقابل حذف رسانه مطرح شد.
موسیقی در هر یک از برنامههای فرهنگی، سیاسی، اقتصادی، و ... از ویژگیهای خاصی برخوردار است؛ چنانکه کارکرد موسیقی در خبر با برنامههای تولیدی کاملاً متفاوت است، یا آرم برنامهها گونهای از موسیقی را میطلبد که شاید کاربرد آن در جای دیگر مطلوب نباشد.
مسئله مهمی که ذهن مدیران و برنامهریزان رسانه را به خود مشغول داشته، نحوه تأمین موسیقی مناسب برای بخشهای مختلف است. طبیعی است که امکان ساخت موسیقی برای همه موارد وجود ندارد، لذا موسیقی انتخابی نیز در عمل بخش مهم و بلکه به لحاظ حجم جایگاه اصلی را در پخش به خود اختصاص میدهد. روشن است که در اینجا نقش انتخابکنندة موسیقی نیز از اهمیتی ویژه برخوردار میباشد.
حرکت به سوی استفادة مطلوب از موسیقی در رسانه ملی راهبردی مهم و نقطهای محوری است که فصلنامه پژوهش و سنجش کوشیده است تا با ارائه شمارهای با عنوان «رسانه و موسیقی» بستری مناسب برای اندیشیدن پیرامون این موضوع ایجاد کند. در مقالات این شماره تلاش شده است با برداشتن نخستین گام در تبیین موضوع، توجه استادان، پژوهشگران و نویسندگان به لزوم ارائه کارهای جدی در این حوزه جلب شود.
"