"اگرچه همواره بین بحرانها، تفاوتهای ظریفی وجود دارد، در مواجهه و کنترل آنها وجوه مشترکی دیده میشود که از مهمترین آنها میتوان به ضرورت تصمیمگیری سریع، وجود راهحلهای محدود، برخورد با گروههایی با اهداف متضاد، نامطلوب بودن عواقب و پیامدها، لزوم واکنش سریع و .. ، اشاره کرد. در این مقاله سعی شده است ضمن معرفی شیوههای فیزیکی یا خشونتآمیز مقابله با بحران، مزیتهای بهرهگیری از رسانههای گروهی به مثابه ابزارهای ارتباطی کارآمد و اثربخش در مدیریت بحران تشریح شود. همچنین نویسنده کوشیده است ضمن پرداختن به اهمیت پیشبینی بحران، آمادگی برای مقابله با آن و کاهش پیامدهای احتمالی، به طور ویژه لزوم ایجاد «کلینک کشف و کنترل شایعه» و «ضرورت بازنگری در تعریف آرامشبخشی و امیددهی» را به مثابه دو راهبرد پیشگیرانه در مدیریت بحران مورد تأکید قرار دهد. در این مقاله با بررسی موردی برخی بحرانها در ایران، کاستیهای فراروی مدیریت بحران در کشور تشریح شده و نویسنده این نکته را یادآوری کرده است که اگرچه رسانههای گروهی نقش ویژهای در کنترل و مدیریت بحران ایفا میکنند، در شرایط خاص می توانند خود بحرانسازی کرده و یا به تشدید بحران کمک کنند.
"