"مقاله حاضر تلفیقی است از یک پایاننامه و یک پژوهش که هر دو به شیوه تحلیل محتوا با موضوع بررسی روابط میانفردی زن و مرد در مجموعههای تلویزیونی ایرانی انجام شدهاند.
عنوان پایاننامه که ارائه نتایج آن بخش اول این مقاله را دربرمیگیرد «بررسی روابط میانفردی (بین زن و مرد) در مجموعههای تلویزیونی با من بمان و مسافری از هند» است و عنوان پژوهشی (که بخش دوم همین مقاله است) «بررسی مقوله عشق در مجموعههای تلویزیونی دردسر والدین، جوانی، و شبدهم» است.
گرچه ویژگی مشترک تمام این مجموعهها طرح مقولات عاطفی میان زنان و مردان درگیر داستانهاست و انتظار میرود چهرهای لطیف، فداکار، مهرورز، منطقی، جویای عاطفه و متین از زنان و مردان (بهخصوص زنان ترسیم شود، نتایج هر دو پژوهش برخلاف انتظارات؛ مجموعههای یادشده زنان را غیرمنطقیتر، عجولتر، هیجانزدهتر با سبک ارتباطی ناخوشایندتر و کمتحملتر نشان میدهند. از سوی دیگر مردان با صفات شخصیتی بیشتر مثبت، ارتباط کلامی محبتآمیز و گفتار عاشقانه بیشتر تصویر شدهاند.
نکته جالب آنکه جذابیت فیزیکی افراد بهخصوص زنان عمدهترین عامل شکلگیری روابط میانفردی بوده است.
"