راهبردهای آموزش دینی درتلویزیون: مطالعه‌ای تطبیقی در رسانه‌های دینی ایران (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

"امروزه آموزش به عنوان یک نهاد اجتماعی در رابطه‎ای تنگاتنگ با نهاد ارتباط جمعی رسانه‎ها را در سرفصل برنامه‎های توسعه آموزشی جوامع قرار داده است. پس از جنگ جهانی دوم، تلویزیون با تکیه بر توانمندی‎های منحصر به فرد خود، کارکردهای نوینی را در آموزش بر عهده گرفت و به عنوان یک رسانة آموزشی جایگاه ویژه‎ای برای خود تعریف کرد. آموزش دینی در ایران به طور عمده مرهون رسانه‎های سنتی بوده است که بسیاری از آنها خود پس از ورود اسلام به ایران و از تلاقی فرهنگ ایرانی و اسلامی پدید آمده‎اند. حضور رسانه‎های جمعی به ویژه تلویزیون در عرصة اجتماعی سبب شد که از حدود هشتاد سال پیش، جمعیت‎ها و سازمان‎های دینی با بهره‎گیری از رسانه‎های الکترونیک اقدامات چشمگیری را در این خصوص سامان بخشند. ایران پس از انقلاب اسلامی شاهد تقسیم کارکردهای دینی میان رسانه‎های سنتی و رسانه‎های مدرن بوده است. نبود مطالعات علمی و فقر ادبیات حوزة دین در ارتباطات، اختلالات مستمری را در فرایند سیاستگذاری تا برنامه‎سازی دینی رسانه‎ای سبب شده است. این مقاله در پی یک مطالعة تطبیقی تلاش می‎کند راهبردهای اصلی موضوع آموزش دینی از تلویزیون را پیشنهاد دهد. باشد تا قدمی در راه غنای ادبیات علمی و سامان‎بخشی آموزش‎های دینی رسانه‎ای برداشته شود. "