نسبت میان خبر و واقعیت ازمهمترین مباحث نظری در حوزه روزنامهنگاری است. دیدگاههای اندیشمندان دراین خصوص را میتوان در طیفی قرار داد که در یک قطب آن عینی گرایان و در قطب دیگر آن دیدگاههای انتقادی قرار دارد. منتقدان عینیگرایی خبر را نه بازتاب واقعیت که ساخته و پرداخته رسانهها و متاثر از منافع و اهداف ایدئولوژیک مالکان رسانه میدانند.
این مقاله به بررسی نسبت ایدئولوژیک قدرت،زبان و رابطه آنها با نحوه تولید و پردازش خبر میپردازد و آراء فیلسوفان و اندیشمندان جامعهشناسی در روزنامهنگاری را در این باب به بحث میگذارد.بخش قابل توجهی از مقاله به بررسی پنج شیوه و روال کلی که ایدئولوژی از طریق آنها عمل میکند یعنی بازنمایی روابط سلطه به صورت مشروع، انحراف و پنهان کاری، ایجاد وحدت، چندپارگی و شیئیوارگی اختصاص یافته است.سپس نگارنده به بررسی ابزارها و شیوههای تحکیم ایدئولوژی غالب از طریق رسانهها میپردازد و بحث خود را با تشریح پنج فیلتر خبری که دسترسی به وسایل ارتباط جمعی را جز برای دولت و صاحبان پرقدرت سرمایه برای دیگر اقشار و نمایندگان فکری آنها غیرممکن میسازد به پایان میبرد.