اطلاع کافی از عملکرد گذشته، وضع موجود، و برنامههای آینده سازمان پخش مهمی از فرایند برنامهریزی و سیاست گذاری است.به عبارت ساده، برنامهریزی یعنی تصمیمگیری در مقطع کنونی برای شکل داده به آینده. از جمله مزایای برنامهریزی آن است که دشواریها و حوزه گزینشهای ممکن را به روشنی نشان میدهد و، درعین حال، برای شرایط گوناگون، گزینههای بااهمیت را جستوجو میکند.
درنتیجه، برنامهریزی منجر به روشی منطقی و نظامدار یا سیستماتیک میشود.
قدم اول در برنامهریزی تعیین اهداف دوربرد و کلی است، سپس تبیین و تعریف روشهاوچارچوب ها و چگونگیها برای نیل به اهداف. آنچه در فرایند برنامهریزی رسانههای دیداری و شنیداری مستلزم توجه و تعمق است، روشن ساختن مقاصد،امیال، نیازها، و مصلحت مخاطبان برنامهها و پیامهای رسانه است. لذا، سنجش عوامل تاثیرگذار در عملکرد هریک از این عوامل در درون محیط و خارج از محیط سازمانهای رسانهای و همچنین تحت تاثیر قراردادن این عوامل از اهم فعالیتهای مدیریت و برنامهریزی رسانه است.دراین مقاله، با برداشتی از حوزه عملکرد رسانهها، تجارب و دیدگاههای راهبردی را برای نیل به هدفگذاری نظامگرا مورد بحث و بررسی قرارمیدهیم. انتظار این است که، با مراجعه به تعامل و ارتباط سیستمی و نظامگرایانه عوامل محیطی رسانهها، راه منطقی برنامهریزان دراین بخش فراهم آید.