تحلیل محتوا در رسانه (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

امروزه شرط ضروری و اصاسی پیشرفت در رسانه، تحلیل و شناخت درست از وضعیت محیطی و محاطی است؛ به ویژه موفقیت رسانه‌های عمومی در جریان سازیهای مطلوب فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و جلب مخاطبان در گرو اتکا به پژوهشهای مناسب، کارآمد و اثربخش است. پژوهش فرهنگی جایگاه بس رفیع و مهمی در رسانه‌ها دارد. به طوری که مدیریت فرهنگی رسانه‌ها امروزه پژوهش را به عنوان جزئی از فعالیت خود یا جزئی از فعالیت مرتبط با خود پذیرفته است و این پذیرش فی نفسه نوعی تکامل و گامی به پیش محسوب می‌شود. پژوهش به مشابه فرایند یادگیری سازمانی است و اختلال در آن به منزله اختلال نظام‌ یادگیری سازمان و مدیریت تلقی می‌شود. مجموعه سازمانهای رسانه‌ها، نظامهای زنده‌ای هستند که باید مدام بیاموزند. این موضوع برای صداوسیما از این‌رو اهمیت بیشتری دارد که باید این سازمان را در زمره سازمانهای یاددهنده قرار داد. اگر سازمانها را به دو گروه سازمانهای یاددهنده و یادگیرنده تقسیم کنیم- سازمان صداوسیما به منزله سازمان یادددهنده باید بصیرت لازم را برای برخورد مناسب و غیر انفعالی با تحولات محیطی داشته باشد و در اختیار سازمانهای دیگر قرار دهد.