اگر میشد سری به خانواده های دهه 1940 امریکا بزنیم، میدیدیم که تنها تعداد محدودی از خانواده های مرفه(ثروتمند)، دارای تلویزیون بودند، اما امروزه پیش از 90 درصد خانواده های امریکایی حداقل یک دستگاه و بسیاری هم بیش از یک دستگاه تلویزیون دارند. در سالنهای نشیمن و جمعی موسسات دانشجویی نیز تلویزیون وجود دارد، در اتاقهای بیمارستانها برای بیماران تلویزیون تعبیه کردهاند و همچنین در مسافرخانه های بین راهی و هتلها نیز تلویزیونهایی وجود دارد که با پرداخت مقدار وجهی، ازطریق کانالهای ویژه،فیلم سینمایی پخش میکنند.
مطالعات در مورد زمان تماشای برنامه های تلویزیونی توسط افراد سنین مختلف نشان میدهد که حتی نوزادان هم روزانه حدود نیم ساعت در معرض تماشای تلویزیون قرار میگیرند. کودکان سنین چهار تا شش سال به طور متوسط حدود دو ساعت و نیم تلویزیون تماشا میکنند.