کمدی‌های موقعیتی تلویزیونی

چکیده

درمطالعات نظری تلویزیون نوعی دسته‌بندی بسیار «عام» به نام برنامه‌های «کمیک» یا «خنده‌آور» وجود دارد. دراین دسته‌بندی بسیار عام، برنامه‌های متفاوتی قرار گرفته است که از نظر محتوایی بعضی می‌توانند هزل گونه، کنایه‌دار یا... باشند. دسته‌بندی برنامه‌های خنده‌آور تلویزیونی براساس ژانرهای مختلف و مشخصه‌های ساختاریشان است نه براساس موضوع طنز‌آمیز، هزل‌گونه یا کنایه‌إار داستان. دراینجا سعی می‌شود چنین برخورد آکادمیکی ارایه شود. برنامه‌های خنده‌آور تلویزیونی در اشکال گوناگونی ارایه می‌شود، بعضی برنامه‌های خنده‌آور تلویزیونی ریشه در (Slap-Stick) دارند که انواع پیشرفته آن حتی به شکل «صامت» به‌وسیله بی‌بی‌سی(BBC)و تمیز(Themes)تهیه‌شده‌است. نوع دیگر برنامه‌های خنده‌آور، ظهور کمدین در صحنه و خنداندن مخاطبان از طریق لطیفه‌گویی است. دراین نوع برنامه‌ها گاه اشکال فیزیکی نیز که شباهت زیادی به دلقک بازی‌های سیرک دارد، استفاده می‌شود. اما یکی از اشکال نسبتا موفق و فراگیر برنامه‌های خنده‌آور درتلویزیون استفاده از یک گروه کمدین برای اجرای تکه‌های کمیک،کاملا مجزا و بدون ارتباط با یکدیگر است. مثلا مانتی پایتان(Monty Paythan) که یکی از انواع بسیار موفق این نوع برنامه‌هاست حتی از گرافیک و نقاشی متحرک نیز استفاده می‌کند.دراین نوع آخر، پرده‌های نمایشی «بی‌ربط» از طریق «هنرپیشگان ثابت» و«سیاست حاکم بر برنامه‌»به یکدیگر ربط داده می‌شوند اماهیچ کدام از اینها موفق‌ترین ژانر خنده‌آور تلویزیونی نیست. دراین مقاله سعی می‌شود این شکل مهم ارایه طنز در تلویزیون بررسی شود.