مقایسه تکانشگری شناختی، حرکتی و بی برنامگی در افراد وابسته به مت آمفتامین مراجعه کننده به کلینیک ترک اعتیاد با افراد غیر وابسته (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
زمینه: وابستگی به مواد و به خصوص مت آمفتامین به دلیل تأثیر بر ساختار شناختی (از جمله برنامه ریزی، انعطاف پذیری و توجه) زمینه ساز تکانشگری می شود. بنابراین بررسی و مقایسه ابعاد تکانشگری در گروه های مختلف مصرف کننده مواد برای متناسب سازی مداخلات یک ضرورت اجتناب ناپذیر است. هدف: این مطالعه با هدف مقایسه تکانشگری شناختی، حرکتی و بی برنامگی در افراد وابسته به مت آمفتامین مراجعه کننده به کلینیک ترک اعتیاد با افراد غیر وابسته شهر شیراز انجام شد. روش: پژوهش از نظر هدف کابردی و از نظر روش شناسی یک مطالعه علّی-مقایسه ای بود. جامعه آماری این پژوهش را مردان وابسته به مت آمفتامین مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد شهر شیراز در سال 1400 تشکیل دادند. با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند 30 نفر از مصرف کنندگان مت آمفتامین و 30 نفر از افراد عادی از لحاظ سن، جنسیت و تحصیلات همتا شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه تکانشگری پاتون و همکاران (1995) استفاده شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS.27 و تحلیل واریانس چند متغیری (MANOVA) تحلیل شد. یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل واریانس چندمتغیری نشان داد که بین افراد مبتلا به مت آمفتامین و گروه غیر مصرف کننده در ابعاد تکانشگری عدم برنامه ریزی، تکانشگری حرکتی و نمره کل تکانشگری تفاوت وجود دارد (0/001 >P). به عبارت دیگر افراد مصرف کننده مت آمفتامین نمرات بالاتری در تکانشگری عدم برنام ه ریزی، تکانشگری حرکتی و نمره کل تکانشگری به دست آوردند. همچنین بین افراد مصرف کننده و غیر مصرف کننده در تکانشگری شناختی تفاوتی وجود ندارد. نتیجه گیری: با توجه به این نتایج می توان نتیجه گرفت که تکانشگری می تواند در شروع، تداوم و عود پس از پرهیز از مصرف مواد تأثیرگذار است و مداخلات دارویی و روانشناختی باید به تکانشگری به عنوان یک سازه تسهیل کننده و تداوم بخش مصرف مواد توجه داشته باشند.Comparison of cognitive, motor impulsivity, and non-planning in methamphetamine dependent individuals referred to addiction clinic and non-dependent individuals
Background: Substance dependence, and especially methamphetamine, predisposes impulsivity due to its impact on cognitive structure (including planning, flexibility and attention). Therefore, investigating and comparing the dimensions of impulsivity in different groups of drug users is an inevitable necessity to fit the interventions.
Aims: This study aimed to compare the dimensions of cognitive, motor impulsivity and non-planning in patients with methamphetamine and non-dependent individuals referred to addiction treatment clinic in Shiraz.
Methods: The research is applied in terms of purpose and a causal-comparative study in terms of methodology. The statistical population of this study was men dependent on methamphetamine who referred to addiction treatment centers in Shiraz in 1400. Using purposive sampling, 30 methamphetamine users and 30 normal individuals were matched in terms of age, gender and education. To collect data, Barratt impulsiveness scale (Patton, and et al., 1995) was used. The collected data were analyzed using SPSS.27 software and multivariate analysis of variance (MANOVA).
Results: The results of multivariate analysis of variance showed that there is a difference between patients with methamphetamine and non-consumer group in impulsivity dimensions, non-planning, motor impulsivity and total score of impulsivities (P<0.001). In other words, methamphetamine users had higher scores in impulsivity, non-planning, motor impulsivity and total score of impulsivity. Also, there is no difference between users and non-users in cognitive impulsivity.
Conclusion: According to these results, it can be concluded that impulsivity can be effective in onset, continuity and relapse after abstinence from drug use and drug and psychological interventions should facilitate impulsivity as a construct and focus on drug use.
تبلیغات
