اثربخشی مصاحبه ی انگیزشی بر رضایت زناشویی و خودکارآمدی مادران دارای فرزندان با فلج مغزی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
زمینه: فلج مغزی یک اختلال عصب شناختی و غیر پیش رونده است که معمولاً در ابتدای زندگی و به دلایل مختلف رخ می دهد و به طور مادام العمر وجود خواهدداشت و می تواند از کارآیی فرد و خانواده او بکاهد و مشکلات متعدد روانشناختی را به ویژه برای مادران دارای فرزندان با این عارضه ایجاد کند. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی مصاحبه انگیزشی بر افزایش رضایت زناشویی و خودکارآمدی مادران دارای فرزندان با فلج مغزی انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی و دارای طرح پیش آزمون-پس آزمون و پیگیری همراه با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه مادران دارای فرزندان با فلج مغزی مراجعه کننده به مراکز آموزشی و توانبخشی معلولین جسمی حرکتی شهر کرمانشاه در سال 1400 بودند. از بین جامعه آماری موردنظر تعداد 26 نفر از مادران مراجعه کننده به مراکز آموزشی و توانبخشی تعیین شده به صورت نمونه گیری هدفمند و داوطلبانه انتخاب و در دو گروه آزمایش و گروه گواه به صورت تصادفی گمارش شدند. به منظور گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های رضایت زناشویی اولسون (1989) و خودکارآمدی عمومی شرر (1982) استفاده شد. اعضای حاضر در گروه آزمایشی تحت مشاوره گروهی به شیوه مصاحبه انگیزشی فیلدز (2006) شامل 10 جلسه 90 دقیقه ای قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در نرم افزار SPSS نسخه 24 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد مصاحبه انگیزشی بر افزایش نمره کلی رضایت زناشویی و خودکارآمدی مادران دارای فرزندان با فلج مغزی به صورت معناداری اثربخش بوده است (0/05p<). نتیجه گیری: براساس یافته های پژوهش، می توان نتیجه گرفت که مصاحبه انگیزشی بر افزایش رضایت زناشویی و خودکارآمدی مادران دارای فرزندان با فلج مغزی تأثیر دارد.The effectiveness motivational interviewing on marital satisfaction and self-efficacy of mothers with children with cerebral palsy
Background: Cerebral palsy is a non-progressive neurocognitive disorder that typically manifests early in life due to various causes. As a lifelong condition, it can diminish the affected individual’s abilities and exert significant psychological stress, particularly on mothers of children diagnosed with this disorder.
Aims: The objective of the current research was to examine the impact of motivational interviewing on enhancing marital satisfaction and self-efficacy among mothers who have children diagnosed with cerebral palsy.
Methods: The study utilized a quasi-experimental design, incorporating pretests, posttests, and follow-up, along with a control group. The research population comprised all mothers of children with cerebral palsy who attended the educational and rehabilitation centers for the physically and motor impaired in Kermanshah in the year 2021. Out of the entire population, 26 mothers who patronized the specified centers were chosen based on their willingness to participate and were then randomly divided into two groups: the experimental group and the control group. Data collection involved the use of Olson’s Marital Satisfaction Questionnaire (1989) and Sherer’s General Self-Efficacy Scale (1982). Participants in the experimental group participated in group counseling sessions that employed Motivational Interviewing (MI) techniques (Miller & Rollnick, 2006), consisting of ten 90-minute sessions. Data analysis was performed using repeated-measures ANOVA and Bonferroni post hoc tests in SPSS software, version 24.
Results: The findings indicated that motivational interviewing significantly improved the overall scores of marital satisfaction and self-efficacy among mothers with children who have cerebral palsy, with p-values less than 0.05, indicating statistical significance.
Conclusion: The study’s results suggest that motivational interviewing has a positive effect on enhancing marital satisfaction and self-efficacy in mothers of children diagnosed with cerebral palsy.
تبلیغات
