زمینه: مطالعات نشان داده اند که بازی های مبتنی بر مهارت های حرکتی پایه و فعال ویدئویی بر کسب مهارت های حرکتی مؤثر می باشد. با این وجود مطالعات انجام شده در مورد فاکتور لذت از فعالیت بدنی به عنوان یک عامل روانشناختی مهم نادر می باشد. هدف: هدف از مطالعه حاضر مقایسه اثربخشی بازی های فعال ویدئویی و بازی های پایه ورزشی بر لذت از فعالیت بدنی در دانش آموزان پسر مقطع چهارم ابتدایی می باشد. روش: پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری شامل کلیه کودکان 10 ساله پسر در سال 1400 شهرستان اهواز بود. 60 کودک 10 ساله با روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در 3 گروه 20 نفری (2 گروه تجربی و یک گروه گواه) جایگزین شدند. ابزار پژوهش شامل دستگاه ایکس باکس 360 کینکت و پرسشنامه لذت از فعالیت بدنی مور (2009) بود. از آزمون های آماری تحلیل کواریانس با تعقیبی بنفرونی جهت تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: گروه های پایه ورزشی و بازی ویدئویی فعال بر لذت از فعالیت بدنی کودکان تأثیر معناداری (0/05 (P< داشتند. همچنین بین گروه های پایه ورزشی و ویدئویی فعال در فاکتور لذت از فعالیت بدنی تفاوتی مشاهده نشد. نتیجه گیری: بر اساس یافته های این تحقیق، می توان از هر دو شیوه پایه ورزشی و ویدئویی فعال، یا ترکیبی از هر دو شیوه در صورت فراهم نبودن شرایط محیطی برای افزایش لذت بهره برد.