بررسی نقش میانجی گر سرسختی روانشناختی در ارتباط بین سبک های کنترل تعارض و طلاق عاطفی در زوجین (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

زمینه: طلاق عاطفی و تعارضات زناشویی خطرسازترین عوامل در اختلافات زناشویی به حساب می آیند. همچنین سرسختی روانشناختی از مؤلفه های مهم شخصیت و تعیین کننده آسیب پذیری در مقابل تنیدگی و مشکلات خانوادگی است. لذا مسأله تحقیق حاضر این است که آیا سرسختی روانشناختی قادر است نقشی میانجی گر را در ارتباط بین سبک های کنترل تعارض و طلاق عاطفی ایفا کند؟ هدف: پژوهش بررسی نقش میانجی گر سرسختی روانشناختی در ارتباط بین سبک های کنترل تعارض و طلاق عاطفی در زوجین بود. روش: پژوهش از نوع همبستگی بود، جامعه آماری شامل کلیه زوجین دارای اختلاف زناشویی مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر کرمانشاه در سال 1396 بود. 200 نفر با روش نمونه گیری داوطلبانه و در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش عبارتند از: پرسشنامه ی سخت رویی اهواز (1377)، پرسشنامه سبک های کنترل حل تعارض (موری و اشتراس ، 1990) و آزمون طلاق عاطفی (رازقی، غباری بناب و مظاهری، 1387). تحلیل داده ها با استفاده از آزمون بارتلت و معادلات ساختاری انجام شد. یافته ها: نقش سرسختی روانشناختی در ارتباط با سبک های حل تعارض و طلاق عاطفی زوجین معنی دار است و بین سبک های کنترل تعارض و طلاق عاطفی زوجین، بین سبک های کنترل تعارض و سخت رویی و بین سخت رویی و طلاق عاطفی زوجین رابطه معنی داری وجود دارد(0/01> P ). نتیجه گیری: می توان گفت زوجینی که از سرسختی روانشناختی و مهارت کنترل تعارض بالاتری برخوردارند طلاق عاطفی کمتری را تجربه می کنند.