تأثیر تمرینات برایتونیک بر تعادل ایستا، پویا و عوامل روانشناختی در زنان بزرگسال (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

زمینه: حفظ تعادل بدن، الزامی اولیه برای فعالیت های حرفه ای و شخصی محسوب می شود و همچنین عدم تعادل و اختلال در الگوی راه رفتن از عوامل مؤثر در سلامت جسمانی، روانی و اجتماعی بزرگسالان است. بر این اساس، آیا با استفاده از تمرینات برایتونیک می توان سلامت جسمانی و به طبع آن سلامت روانی و اجتماعی را بهبود بخشید؟ هدف: تأثیر تمرینات برایتونیک برتعادل ایستا، پویا و عوامل روانشناختی در زنان بزرگسال بود. روش: این تحقیق، نیمه آزمایش، با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این تحقیق زنان 30-50 ساله شهر تهران بودند که 26 نفر از زنان بزرگسال (30-50 سال) به صورت در دسترس به عنوان نمونه انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. ابزار عبارتند از:. برنامه تمرینی برایتونیک (دهقانی زاده، رحمتی ارانی و حیدری، 1397) و پرسشنامه سلامت عمومی (گلدبرگ و هیلر، 1979). تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آماری t و آنالیز واریانس یک راهه انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد تفاوت معنی داری بین گروه های تحقیق از نظر تعادل ایستا وجود ندارد ولی در تعادل پویا بین گروه ها تفاوت معنی داری وجود داشت، گروه های تحقیق از نظر شاخص های اختلالات اجتماعی و افسردگی با یکدیگر تفاوت معنی داری نداشتند، در حالی که از نظر اختلالات جسمانی، اضطراب و نمره کل عملکرد روانی با یکدیگر تفاوت معنی داری نشان دادند (0/001 P< ). نتیجه گیری: انجام تمرینات برایتونیک باعث بهبود تعادل پویا و برخی عوامل روانی مانند اضطراب و اختلالات جسمانی می شود و به عنوان راه کاری برای تقویت مهارت های جسمانی و روانی در زنان بزرگسال پیشنهاد می شود.