کیفیت زندگی حدی از کامیابی است که توسط افراد یا گروهی از مردم احساس می شود. از مؤلفه های اساسی پیش بین کیفیت زندگی، شخصیت است و کیفیت زندگی نیز با انگیزش تحصیلی در موقعیت های حرفه ای و آموزشگاهی رابطه متقابل دارد. هدف این پژوهش تعیین نقش میانجی گرای انگیزش تحصیلی در رابطه بین خودارزنده سازی و کیفیت زندگی بود. روش این پژوهش از نوع همبستگی بود. 520 دانشجوی دانشگاه آزاد اسلامی (278 دختر، 242 پسر) به صورت داوطلب در این پژوهش شرکت کردند. از شرکت کنندگان خواسته شد مقیاس هسته ارزشیابی خود (جاج، ارز، بونو، تورسن، 2003)، فرم کوتاه پرسشنامه کیفیت زندگی (سازمان جهانی بهداشت، 1996) و مقیاس انگیزش تحصیلی (والرند، بلیس، بریره و پلتییر، 1989) را تکمیل کنند. نتایج نشان داد خودارزنده سازی با انگیزش درونی، انگیزش بیرونی و کیفیت زندگی همبستگی مثبت معنادار (0/001> P ) و با بی انگیزشی همبستگی منفی معنادار (0/001> P ) دارد. کیفیت زندگی نیز با انگیزش بیرونی و بی انگیزشی همبستگی منفی معنادار (0/001> P ) داشت. نتایج تحلیل مسیر نیز نشان داد که انگیزش تحصیلی بین خودارزنده سازی و کیفیت زندگی نقش میانجی گر ایفا می کند. بر اساس یافته های پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت خودارزنده سازی نقش تعیین کننده ای بر کیفیت زندگی و سلامت روانی دارد.