هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر درمان پسخوراند عصبی در توجه پایدار کودکان دارای اختلال کمبود توجه- فزون کنشی است. برای این منظور 36 نفر کودک (21 پسر و 15 دختر) به عنوان آزمودنی انتخاب گشته و تحت شرایط آزمایشی قرار داده شدند. از آزمون عملکرد پیوسته دیداری و شنیداری یکپارچه به عنوان پیش آزمون و پس آزمون برای بررسی عملکرد پیوسته و توجه پایدار استفاده گردید. بعد از 40 جلسه درمان پسخوراند عصبی تقویت ریتم حسی- حرکتی (12-15) و امواج بتا (15-18)، تحلیل آزمون T همبسته نشان داد بین پیش آزمون و پس آزمون در کل آزمودنی ها تفاوت معنادار وجود دارد (0/001 p< ). همچنین نتایج تحلیل T مستقل بین دختران و پسران تفاوت معناداری را نشان نداد. از این روی آزمون عملکرد پیوسته دیداری و شنیداری یکپارچه روشی مناسب برای بررسی توجه پایدار در کودکان با اختلال کمبود توجه- فزون کنشی است. همچنین درمان پسخوراند عصبی در افزایش توجه خصوصاً توجه پایدار تأثیر دارد و می تواند به عنوان درمانی غیر دارویی به کار رود.