آرشیو

آرشیو شماره ها:
۹۰

چکیده

امروزه درد مزمن از جمله بیماری های جسمی شایع است و درمان شناختی- رفتاری یکی از روش های درمانی مفید آن محسوب می شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان شناختی- رفتاری در ذهن آگاهی، تاب آوری وکیفیت زندگی بیماران مبتلا به درد مزمن شهر تهران بود.2 بیمار مبتلا به درد مزمن به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و 5 بار به وسیله پرسشنامه های ذهن آگاهی بائر و همکاران ( FFMQ )، مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون، و پرسشنامه کیفیت زندگی ( QOL ) ارزیابی شدند. پژوهش از نوع تک آزمودنی چند خط پایه ای بود، بنابراین داده های جمع آوری شده به روش تحلیل اندازه گیری مکرر تجزیه و تحلیل شدند. از فرمول درصد بهبودی برای قضاوت درباره میزان بهبودی استفاده شد. بیماران مبتلا به درد مزمن توانستند با کسب درصدهای بهبودی بالا هم در مرحله پس از درمان و هم در مرحله پیگیری 30 روزه اثربخشی خود را در تمام متغییرهای پژوهش ثابت کنند. درمان شناختی- رفتاری توانست به افزایش معناداری در هر سه متغییر در بیماران مبتلا به درد مزمن بیانجامد. بنابراین لازم است بیش از پیش مورد توجه متخصصین سلامت قرار گیرد .

تبلیغات